‘De sluiting van de cultuursector is verschrikkelijk, en noodzakelijk’

‘Politici spaarden zo goed als alles en iedereen, behalve de cultuur’, schrijft Peter Casteels na het Overlegcomité van afgelopen vrijdag. ‘Jan Jambon leek zichzelf in een droom te hebben gezien als de ware redder van Kerstmis, en was graag bereid om daarvoor de cultuursector te offeren.’

‘Dit had ik niet voelen aankomen’, zei Peter de Caluwe van De Munt vorige woensdag tegen De Standaard. ‘De aankondiging van Jan Jambon komt als een donderslag bij heldere hemel’, vertelde Stany Crets zelfs tegen dezelfde krant. Het was moeilijk om daarbij niet in de lach te schieten, op een moment dat de ziekenhuisopnames in de vierde golf bleven stijgen en pijnlijke discussies over ‘niet-dringende’ zorg in de krant stonden. Het moet zijn dat Crets overdruk was met zowel de repetities voor de Winterrevue (dit jaar met Ingeborg) als The Sound of Music dat hij uit de lucht kwam vallen bij het vooruitzicht van een sluiting.

Het is logisch dat de evenementensector wordt stilgelegd. De deltavariant circuleert op zo’n schaal in de samenleving dat de GEMS in haar adviezen zelfs weer hoopte op een bubbel van vijf. Het bleef bij een nadrukkelijke vraag van de premier om onze contacten te beperken, en dus zo weinig mogelijk mensen te zien. Op zo’n moment is het niet meer dan normaal om theatervoorstellingen voor veel meer dan 200 mensen niet te laten doorgaan, zelfs als de zaal helemaal veilig is.

Maar terwijl ik me in het voorjaar nog vrolijk kon ergeren aan de misplaatste rebellie van Michael De Cock en zijn snode plannetje om de KVS eerder te heropenen dan toegelaten, is het vandaag intriest om iemand als De Caluwe hetzelfde dreigement te horen maken. De cultuursector voelt zich terecht onheus behandeld door de politiek. Het begon, inderdaad, al op woensdag met de demarche van Jan Jambon, nota bene de voogdijminister voor cultuur. Hij leek zichzelf in een droom te hebben gezien als de ware redder van Kerstmis, en was graag bereid om daarvoor de cultuursector te offeren. Zonder overleg maakte hij zijn voorstellen voor de televisiecamera’s bekend. Achteraf bleek Jambon samen met Bart De Wever vooral de grote Sinterklaas-shows in het Sportpaleis te willen afgelasten. Ook daarvoor moest de hele sector dan maar meteen volgen.

De details van de beslissing van het Overlegcomité zijn even wraakroepend. Grote voorstellingen gaan al zeker tot het einde van januari niet door, terwijl andere beslissingen misschien al eerder worden teruggedraaid. Cinema’s konden openblijven met minder dan 200 bezoekers, maar moeten toch weer anderhalve meter afstand voorzien. De horeca, waar dat een veel logischere maatregel is, ontsnapt er voorlopig aan. De belangrijkste beslissingen in het onderwijs werden vrijdag helemaal niet genomen. Politici spaarden zo goed als alles en iedereen, behalve de cultuur. Daarvoor durfden ze onverbiddelijk te zijn, haast alsof het hen even weinig kon schelen als wat er momenteel in de ziekenhuizen gebeurt.