Seppe Verheyen

De manier waarop CD&V en Open VLD oppositie voeren tegen N-VA, doet uitschijnen alsof ze al samen in de regering zitten

Seppe Verheyen Politicoloog

De campagne van N-VA is er één van slaan en zalven. Bart De Wever beseft zeer goed waarmee hij bezig is.

Bij voorgaande verkiezingen waren het de institutionele thema’s die de meeste aandacht kregen en dat heeft N-VA geen windeieren gelegd. Bij deze verkiezing heeft de N-VA echter een zeer geraffineerde campagne gevoerd door het Vlaams Nationalisme niét uit te spelen.

De stemmen van het Vlaams-Nationalisme zijn reeds geconsolideerd. Kiezers hebben de keuze uit een radicale (Vlaams Belang) en een meer gematigde koers. Zelfs de meer radicale kiezers zullen mogelijk uit tactische redenen toch voor N-VA kiezen. N-VA besloot daarop om andere thema’s aan te snijden die niet langer de core business zijn en de andere partijen zagen dit graag gebeuren omdat het confederalisme niet langer het thema was van elk debat.

Desondanks was het steeds N-VA die bepaalt welke thema’s de campagne overheersten en de andere partijen kunnen hun thema’s niet meer uitspelen. Straffer zelfs: N-VA speelt thema’s van andere partijen, zoals werkgelegenheid en loonlasten zelf duchtig uit. Deze strategie slaat aan, want gematigde kiezers kunnen deze hervormingen wel smaken en over het Vlaams nationalisme word gezwegen.

Afgelopen dagen waagde N-VA zich op gevaarlijk terrein met uitspraken als: “wie een goed cv heeft, vindt werk” van Bart De Wever en “vakbonden zien werklozen als een stabiele bron van inkomsten” van Siegfried Bracke. Bij deze stellingen word het gaspedaal iets te hard ingeduwd en bestaat de kans dat de gematigde kiezer de partij niet langer als een centrum rechtse partij (zoals de N-VA zichzelf positioneert) maar als een rechtse, asociale partij aanziet.

De linkse partijen zijn de enige die heftig op deze uitspraken hebben gereageerd maar partijen die dichter bij het discours van N-VA aansluiten over deze kwesties, zoals Open VLD en CD&V hebben de kans laten liggen.

En net dan, wanneer Open VLD en CD&V beseffen dat het enige wat de opmars van N-VA kan stoppen het (al dan niet) radicale karakter van N-VA uitspelen en zodoende de meer gematigde kiezers terug over de streep trekken, doet hij het weer. De Wever is weer de rest te snel af en bepaalt de campagne in deze laatste dagen.

De oproep van De Wever aan Wallonië om de N-VA een kans te geven en het premierschap niet langer uit de weg gaan is geniaal getimed. Natuurlijk is dit geen uitgestoken hand naar Wallonië, maar dit past wel perfect in de strategie om een gematigd imago aan te meten. De meer radicale standpunten aangaande de werkloosheid worden vergeten en we bediscussiëren allen de video-oproep en het premierschap.

CD&V en Open VLD staan voor een voldongen feit. Het enige pad dat ze deze dagen kunnen bewandelen is zichzelf te presenteren als de partijen die oplossingen bieden en niet zoals N-VA (in hun ogen) de confrontatie opzoeken.

CD&V hoopt daarnaast, zonder het expliciet te zeggen, dat er toch sprake is van een Dehaene-effect. Maar dan moet er deze laatste dagen volop ingezet worden op het volkse karakter met kopstuk Kris Peeters voorop. Maar de manier waarop CD&V en Open VLD de laatste dagen oppositie voeren tegenover N-VA, doet uitschijnen alsof ze al reeds samen in de regering zitten.

Over de taalgrens reageert men furies op de videoboodschap en in plaats van de boodschap te negeren, spelen ze perfect in de kaarten van N-VA. Di Rupo’s beeldspraak van een kat in het nauw is volledig onterecht.

Bart De Wever beseft zeer goed waarmee hij bezig is. Dit zijn niet de sprongen van een kat in het nauw maar van een kat die de dans leidt. De campagne van N-VA is er een van slaan en zalven maar Bart De Wever en zijn partij beseffen maar al te goed dat je beter enkel kan zalven in de laatste dagen voor de verkiezing want de kiezer die nu nog onbeslist is, is een gematigde kiezer en niet een radicale.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content