Peter Casteels

‘De inquisitie volgens Mark Elchardus’

Het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen werd de voorbije anderhalve week hard aangepakt voor zijn rol in het proces-De Pauw. ‘En er was ook geen enkele politicus die eraan dacht om het te verdedigen’, schrijft Peter Casteels.

‘Het is misschien wat te technisch’, zei Bart Schols tijdens De afspraak vorige maandag tegen Liesbet Stevens. Ik was blij dat hij het zelf toegaf, want ik begreep ook niet veel meer van de vraag die hij net daarvoor aan Stevens had proberen te stellen. Zij moest zich als adjunct-directeur van het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen verdedigen voor het feit dat zij de advocatenkosten had betaald voor de slachtoffers in het proces-De Pauw, in een gesprek dat wel erg leek op de ruzie-aan-de-telefoon tussen Stevens en Jonas Muylaert die Het Laatste Nieuws een week eerder al op twee pagina’s had afgedrukt. Schols probeerde haar nóg een reden voor te leggen waarom het discutabel was dat Stevens de rekening van advocate Christine Mussche had opgepikt, maar ik haakte af. Hij uiteindelijk ook.

Was er vorige week dan geen enkele politicus die eraan dacht om het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen te verdedigen?

Ik kan me niet meteen iemand voor de geest halen die recent harder werd aangepakt in De afspraak dan Stevens. Het lijkt wel alsof de indrukwekkende documentaire van Woestijnvis over het proces-De Pauw voor een nieuw golfje van kritiek op de slachtoffers en hun medestanders heeft gezorgd. Geen idee wie daar achter zou kunnen zitten, natuurlijk, maar zo komt het dat Stevens zich moet verdedigen voor wat eenvoudigweg tot de wettelijke opdracht van het Instituut behoort: slachtoffers bijstaan als ze naar de rechter trekken. Iedereen die Het proces dat niemand wou heeft gezien, twijfelt ook geen moment aan de relevantie van die zaak voor de hele samenleving.

Niettemin is het logisch dat journalisten plezier met haar hadden. Stevens wilde niet eens zeggen hoeveel die advocaten precies hadden gekost. Ze had daar goede redenen voor, maar eender welk bedrag waar een journalist naar vraagt en waar hij geen antwoord tot twee cijfers na de komma op krijgt, geeft aanleiding tot de hoogste staat van paraatheid. Want waarom kunt u niet gewoon – hét toverwoord – transparant zijn? Stevens had het ook in haar hoofd gehaald om in briefvorm tegen mediaminister Benjamin Dalle (CD&V) haar beklag te doen over een journalist: totaal ongepast. Er was dan ook geen enkele politicus die eraan dacht om haar te hulp te schieten, bijvoorbeeld met een verdediging van het Instituut zoals zij het tenslotte zelf bij de oprichting hebben gewild.

Zoals wel meer rechtse intellectuelen de komende jaren zullen meemaken, was Bart De Wever al snel rechts ingehaald door Mark Elchardus.

Nee, vorige week waren er politici die er samen met journalisten achter kwamen wat die opdracht van het Instituut eigenlijk is. N-VA-voorzitter Bart De Wever verbaasde zich er in een opstel in De Standaard over dat de overheid op die manier partijen in rechtszaken ondersteunt. ‘Veel dichter bij George Orwells 1984 moeten we toch niet meer gaan’, was zijn oordeel. Nu zijn er in de coronacrisis al heel slordige vergelijkingen gepasseerd met 1984 – ik las het boek toevallig vorig jaar pas voor het eerst -, maar deze slaat wel alles. Als De Wever hier écht zo’n dystopische koortsdromen van krijgt, had hij er trouwens al lang iets aan kunnen doen. Zijn partij leverde in de regering-Michel met Elke Sleurs en Zuhal Demir de bevoegde staatssecretaris.

Zoals wel meer rechtse intellectuelen de komende jaren zullen meemaken, was De Wever nog voor hij zijn tekst naar De Standaard had gestuurd al rechts ingehaald door Mark Elchardus in De Morgen. Sinds de oud-socioloog vorig najaar Reset uitbracht, geniet de man een godenstatus in Vlaanderen, waar altijd al niemand populairder was dan linkse intellectuelen die door de jaren heen verrechtst zijn. (Mia Doornaert schept in weinig meer plezier dan, zoals vorige week wéér in haar column, herinneringen op te halen aan haar linkse jaren.) Dat wat rancuneuze rechts vinden we zeker ook in de media veel lekkerder dan iedereen die al vanaf zijn tienerjaren braafjes gelooft in al wat rechts is. Wat had Elchardus precies over het Instituut te melden? Afschaffen, natuurlijk. Het is namelijk de nieuwe inquisitie. Geef die man eens ongelijk!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content