Vrije Tribune

‘De gezichten van de diverse samenleving hebben ook een zwarte kleur’

Vrije Tribune Hier geven we een forum aan organisaties, columnisten en gastbloggers

Enkele prominente jonge zwarte stemmen laten van zich horen: ‘Wij behoren ook aan de tafels waar men pleit voor diversiteit.’

Eindelijk, dachten we toen de rectoren van de Universiteit van Antwerpen en Leuven meedeelden dat hun instellingen meer werk zouden maken van diversiteit. De doorstroom van studenten met een migratieachtergrond naar universitair onderwijs is een pijnpunt. Dit zagen we zelf toen we studeerden aan een Vlaamse universiteit. Onze vreugde was echter van korte duur toen we merkten dat het debat voor de zoveelste keer de focus legde op bepaalde etnisch-culturele-religieuze minderheidsgroepen. Het diversiteitsdebat in Vlaanderen beperkt zich al jaren tot de moslimgemeenschap. Er wordt hierbij verwezen naar de moslims binnen de Marokkaanse en de Turkse gemeenschap. Diversiteit omvat meer dan dat. De gezichten van de diverse samenleving hebben ook een zwarte kleur. Het wordt hoog tijd dat we in het diversiteitsdebat ook aandacht schenken aan de problemen en uitdagingen van andere talrijke minderheidsgroepen en dus ook de zwarte-Afrikaanse gemeenschap.

De gezichten van de diverse samenleving hebben ook een zwarte kleur.

Specifieke problemen vragen specifieke aanpak

In de media en maatschappelijke debatruimtes lijkt er steeds één plek voorbehouden voor mensen met andere roots. De zwarte – Afrikaanse gemeenschap wordt vaak genegeerd in het publiek debat. Het debat over de ondervertegenwoordiging van personen met een migratieachtergrond is maar één voorbeeld waar de zwarte – Afrikaanse gemeenschap links wordt gelaten. We zijn ervan bewust dat de moslim gemeenschap, die zéér divers is, veel uitdagingen kent, maar de maatschappelijke diversiteit in Vlaanderen omvat veel groepen waarmee men ook rekening dient te houden. We zijn solidair met elke benadeelde groep en ondersteunen de vooruitgang van alle gemeenschappen op alle niveaus. Maar binnen de zwarte gemeenschap zijn er ook uitdagingen die aandacht verdienen.

Werken, studeren, wonen. De zwarte – Afrikaanse gemeenschap in België heeft nog altijd een zwakke sociaal economisch status. De vooroordelen, de discriminatie en het racisme (ook wel afrophobia genoemd) die zwarte Vlamingen ervaren, vormen een belemmering voor de persoonlijke ontplooiing en de versterking van hun positie in de samenleving. Zwarte moslims hebben het dubbel zo hard te verduren. Zij worden niet alleen gediscrimineerd omwille van hun geloof maar ook omwille van hun huidskleur.

We zijn niet alleen ondervertegenwoordigd op universiteiten maar ook in de media, in de politiek en in het bedrijfsleven. De koloniale geschiedenis van onze ouders en voorouders wordt amper besproken. Hun lijden wordt niet erkend. Dit zorgt ervoor dat mensen niet begrijpen dat we ons beledigd voelen wanneer er wordt gezegd dat de westerse samenleving superieur is aan de rest. De uitlatingen over de superioriteit van de westerse samenleving illustreren het gebrek aan empathie en zijn een regelrechte belediging voor Congolezen, Burundezen, Rwandezen enzovoort.

De koloniale geschiedenis van onze ouders en voorouders wordt amper besproken. Hun lijden wordt niet erkend.

De uitdagingen waarmee de zwarte – Afrikaanse gemeenschap te maken heeft zijn gekend. Er zijn specifieke problemen binnen onze gemeenschap die een specifieke aanpak nodig hebben. Helaas wordt onze gemeenschap aan de kant gelaten, genegeerd en soms niet au sérieux genomen wanneer we onze uitdagingen aankaarten. Wanneer zullen we eindelijk die erkenning krijgen? Wanneer komen er specifieke maatregelen voor bijvoorbeeld sub-Saharaanse vrouwen die een grotere kans hebben om in de armoede terecht te komen?

Laten we rekening houden met alle stemmen.

Wij vertegenwoordigen niet de hele zwarte – Afrikaanse gemeenschap in Vlaanderen, want deze gemeenschap is zeer divers. Maar we maken deel uit van die gemeenschap en willen de zwarte stem laten horen in het diversiteitsdebat. We weigeren om in dat debat in een hoekje te blijven zitten. Maar hoe kunnen we een volwaardige bijdrage leveren wanneer we niet worden gehoord en onzichtbaar worden gehouden?

Beste beleidsmakers, media, bedrijven,… Laten we samen werken om als gemeenschap niet genegeerd te worden. Aan allen die ons negeren in het diversiteitsdebat in Vlaanderen: wij, zwarte burgers, bestaan. Géén rekening houden met onze stem en onze uitdagingen is een debat voeren dat niet vertrekt vanuit de Vlaamse zeer diverse realiteit. Want wij behoren ook aan de tafels waar men pleit voor diversiteit.

Tracy Tansia, ondervoorzitter Vrouwenraad en Sandrine Ekofo, voorzitter Kilalo

met ondersteuning van:

Omar Ba, Consulent

Don pandzou, Stafmedewerker De Ambrassade

Ted Bwatu

Mohamed Barrie

Nozizwe Dube

Heleen Debeuckelaere, Black speaks Back en auteur

Illias Marraha, Voorzitter Muslinked

Sahila Azabar, educatief medewerkster IC VZW

Yvoire de Rosen, socio-antroloog, activist en mede-oprichtster Etno Tendance

Najim Einouan, Coordinator PAJ

Anissa Boujdaini, Slam poet

Assia Missaoui, Mensenrechtenactiviste

Walid Bouyouzan, Islam leerkracht

Hicham El Mzairh, Diversiteit adviseur

Ikrame Kastit, co-coordinator Uit De Marge/CMGJ

Hélèn Mpola Mbaya, Maatschappelijk assistent, Joba VLW

Elisabeth Moens, Specialist consumentenkrediet Belfius

Gillian Mathys, Historica Universiteit Gent

Nore Maatala, Eind redacteur bij Geronimo

Yassin Boubout, Student Rechten VUB

Adams Mensah, Filmmaker-acteur

Sarah El Massaoudi, Sociaal werker en activist

Samirah Saleh, Slam poet

Ama Korateng Kumi,publicist , zelfstandig projectleider

Nancy Lembe, Groepsleiding scouts Eenheid Kimbangu

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content