‘De energierekening is een armoedegenerator’

Jean-Marie Dedecker heeft geen goed oog in de plannen van de regering-De Croo om in tijden van stijgende energiefacturen in te zetten op nieuwe gascentrales.

Dat luchtvervuiling slecht is voor je ademhaling, wist ik al, maar dat het ook schadelijk is voor je hersenen en je mentale welzijn omdat het burn-outs en depressies zou triggeren , zoals de vegetarische krant De Standaard op haar frontpagina publiceerde, daarvan was ik niet op de hoogte. Maar het klopt blijkbaar. Het is zodanig schadelijk dat onze regenten besloten hebben om onze CO2- en stikstofvrije kerncentrales te sluiten en ze te vervangen door polluerende gascentrales. Zelf zit ik niet aan de gas. Toen ik mijn polderhuisje wilde aansluiten op de gasleiding moest ik 28.000 euro ophoesten. Het was in de tijd dat SP.A-coryfee Freya Van den Bossche nog subsidies beloofde voor dergelijke operaties. Maar ik behoor tot de omhooggevallen middenklasse, ik vroeg er geen. Er zit bijgevolg nog een mazouttankje in mijn grond. Ik ook heb nog een voorraad fleecetjes en thermisch ondergoed, evenals een heel dik vel.

Dat onze energierekening een subtiele doorgeschoten belastingbrief is, die uitpuilt van allerlei taksen en lasten, is al uitentreuren beschreven, maar het is daarenboven ook een vergaarbak van verdoken bijdragen om de kas van allerhande overheidsinstellingen te spekken. We hebben niet alleen vier energieministers maar ook evenveel toezichthouders: de Vreg, de Creg, Cwape en Brugel. Het monopolie van de transport en de distributie is in handen van gewiekste netbeheerders, zoals Elia, Fluvius en Sibelga met verpolitiseerde raden van bestuur en directiecomités die belang hebben bij elke prijsverhoging. Voor de distributiekosten moet je bijvoorbeeld betalen in verhouding tot je verbruik. Nochtans heeft de aanleg of het onderhoud van het distributienetwerk niets te maken met een fluctuerende energieprijsprijs. Het zijn investeringen en vaste kosten. Een deel van hun winsten wordt via dividenden doorgesluisd naar de gemeenten.

De energierekening is een armoedegenerator , maar het sociaal tarief wordt gewiekst doorgerekend in de factuur van de middenklasse, die blijkbaar altijd genoeg verdient om de helft van zijn wedde aan de fiscus af te staan, maar altijd te veel om zelf subsidies te peuren. De groenestroomcertificaten, (nu al geraamd op een slordige 35 miljard euro) worden ook door de neus van de belastingbetaler geboord. Straks komt er ook nog eens zo’n 3,6 miljard euro bij om de nieuwe gassubsidies te financieren.

Veranderen van leverancier is ook Russische roulette. Een kat vindt er haar jongen niet in terug en je weet nooit wie het volgende trimester prijzenkampioen zal zijn. Deelstaatregeringen schuiven de zwartepiet door naar de federale regenten omdat deze laatsten de btw-verhogingen incasseren.

Alle politici zijn voorstander van btw-verlagingen als ze in de oppositie zitten, maar eenmaal aan de macht blazen ze koud en warm. Tenzij het gaat om platvloers kiezersbedrog. Vijfenvijftig dagen voor de stembusgang van 2014 verlaagde de Regering Di Rupo op 1 april de btw van 21 naar 6%. Bedoeling was dat dat zou duren tot 31 december 2015, met als verdoken neveneffect dat Jan Modaal daardoor ook nog twee indexsprongen zou mislopen.

Energieminister Tinne Van de Straeten heeft nu ook last van het Pinokkio-complex. Ze twitterde op 2 december 2012: “Waarom geen btw-verlaging voor energie?” en vandaag …‘Btw-verlaging is een dure maatregel. En laat ons eerlijk zijn, er zijn ook mensen die het niet nodig hebben’. Hypocrisie is een groene deugd.

De gascrisis in Europa is kritiek, heel kritiek, zei de Australische Trafigura & Nyrstar-topman Jeremy Weir, een van ’s werelds machtigste grondstoffenhandelaars onlangs in De Tijd. Als we een koude winter meemaken wordt het heel krap, maar in tijden van klimaatopwarmingshysterie zal het de Groenen een zorg zijn. Eigen schuld, dikke bult. Ongeveer tegelijk met de oversubsidiëring van de duurzame energie werden onze gascentrales rond 2011 niet meer rendabel. In 2003 bouwde BASF er nog eentje in Antwerpen samen met Electrabel. Maar het olijke duo Verhofstadt-Vande Lanotte verpatste Electrabel aan de Fransen. Tessenderlo Chemie opende nog een laatste in Vlaanderen, maar ook Wallonië ging van het gas af. De bouw van een moderne gascentrale in Wezet (Visé) werd niet uitgevoerd, alhoewel alle vergunningen reeds toegekend waren. Als back-up voor de volatiele wind- en zonne-energie moesten ze veel te lange perioden onrendabel stilliggen, en we hadden goed draaiende kerncentrales om de pieken en de dalen te overbruggen. Je moet dus al een serieuze slag van een windmolenwiek gekregen hebben om nu opnieuw gascentrales te bouwen en te financieren omdat je je bedrijfszekere kernreactoren gaat uitdoven.

De gaskraan in Nederland wordt dichtgedraaid door grondverzakkingen in Groningen. We moeten de Russische oligarchen miljarden toestoppen voor de grillige en dure gasaanvoer. We mogen geen peren uitvoeren naar de Sovjets, maar wel hun gas aankopen. Een geostrategische en veiligheidsblunder van formaat. We zullen voor onze energievoorziening afhankelijk worden van de chantage door autocratische en dictatoriale regimes zoals deze van de Russische tsaar Poetin en de Qatarese emir Al-Thani. De gasprijs is afgelopen jaar al verveelvoudigd. Als die oligarchen de gaskraan even toedraaien, zoals de oliekraan in 1973, krijgen we niet alleen autoloze zondagen zoals toen, maar dikketruiendagen en een economische crisis.

Met het bouwen van nieuwe gascentrales blazen we miljoenen tonnen extra CO2 de lucht in, want de CO2-uitstoot per kilowattuur was volgens de klimaatpausen van het IPCC tussen de 4 en 110 gram CO2 per kilowattuur. Vergelijkbaar met zonnepanelen en windmolenparken maar, maar voor gascentrales en steenkool gaat het om een véélvoud daarvan. Volgens de Britse denktank Ember spuwt een gascentrale 40 keer meer CO2 de lucht in dan een kerncentrale.

Daarenboven wordt er door energieminister Tinne Van der Straeten een zoveelste subsidiemolen op gang gebracht om de bouw van die vervuilende gascentrales te financieren. Met het CapaciteitsRenumeratieMechanisme belooft Van der Straeten aan de energiebedrijven 75.000 euro per megawatt, of zo’n 60 miljoen euro per jaar voor een investering van 360 miljoen euro. Dus 900 miljoen euro subsidies of 2,5 keer de investering en daarbovenop de verkoopopbrengst van de elektriciteit. Jackpot voor de energieboeren en de rekening betaald door Jan Modaal. Je moet toch al behoorlijk wat lachgas binnen gekregen hebben om voor miljarden euro’s gascentrales te subsidiëren omdat je je eigen kerncentrales sluit. De kolder in de kop.

Energie moet betaalbaar, duurzaam en voorradig zijn. Onze laffe politieke regenten willen echter niet bekennen dat ze bewust gekozen hebben om de prijs van fossiele brandstoffen, zoals olie en gas, met allerhande doorgeschoten lasten te verzwaren om de zogenaamde duurzame energie competitiever te maken. Met het riedeltje dat we maar belastingen moesten heffen op de fossielen omdat we daardoor minder zouden verbruiken, vulden ze alleen maar de staatskas. In 2018 kostte een vat olie 130 US dollars en voor een liter benzine moest je aan de pomp 1,45 euro ophoesten. Nu kost een vat 80 US$ en betaal je voor een liter 1,55 euro. De bevolking zit nu met een groene kater. Voor de ecologisten gaat het niet om het terugdringen van het CO2-gehalte, maar om vastgeroeste ideologische ijdelheid: om de geschiedenis in te gaan als de doodgravers van de nucleaire energie. Door hun misantropische dogmatische hang naar het verleden zijn ze eerder een armoedegenerator geworden dan een hoop op de toekomst.