‘Dag van de jeugdbeweging: je vrijheid kunnen ze tijdelijk inperken, maar je engagement niet’

‘Wie de afgelopen weken de krantenkoppen las, zou gaan geloven dat jonge mensen onze gezondheid in gevaar brengen. Op deze dag van de jeugdbeweging wil ik een ander geluid laten horen’, schrijft CD&V-voorzitter Joachim Coens.

Zorgde start academiejaar voor corona-opstoot?’, ‘Chaos op Oude Markt in Leuven’, ‘Avondklok om kotfeestjes in te perken’…. Wie de afgelopen weken de krantenkoppen las, zou gaan geloven dat jonge mensen onze gezondheid in gevaar brengen. Dat ze roekeloos zijn en enkel bezig met feestjes en met zichzelf. Dat ze onverschillig zijn voor het coronavirus en de gevaren voor anderen. Op deze dag van de jeugdbeweging wil ik duidelijk een ander geluid laten horen.

Als vader van vier jongeren, waarvan drie in de leiding van de jeugdbeweging (KSA en Chiro), zie ik elke dag een heel andere realiteit. Ik zie jonge mensen die met vallen en opstaan hun weg zoeken door de coronacrisis. Mijn achttienjarige zoon die zijn eindreis miste, zijn laatste honderd dagen, een proclamatie vierde vanuit de auto. Maar die zonder klagen elke zondag coronaproof spelletjes verzint voor zijn sloebers in de KSA. Of mijn twintigjarige dochter die zich meer zorgen maakte over een veilig zomerkamp, of over vrienden die zich stilletjes terugtrekken, dan over het jaar uit haar studententijd dat haar ontnomen is.

Zoals Felix, Victor en Anna zijn er in Vlaanderen meer dan tweehonderdduizend voorbeelden, jonge mensen die het de normaalste zaak van de wereld vinden om te zorgen voor een ander. Die wel eens klagen over de maatregelen, maar daarna snel de knop omdraaien en zich aanpassen waar het maar kan.

Het zijn niet de kotfeestjes en de Oude Markt die deze generatie definiëren. Het is hun enthousiasme en hun engagement. Ze zijn het gewend met volle gas vooruit te leven, jong te zijn alsof er geen morgen bestaat. Maar ze weten ook heel goed waar hun vrijheid stopt en hun verantwoordelijkheid begint. Ze zijn zelf net hun kindertijd ontgroeid maar slaagden erin om zonder veel brokken kampen te organiseren voor tienduizenden welpjes, rakwi’s of pagadders.

Als ik de generatie van mijn kinderen zie, dan ben ik niet ongerust of wantrouwig. Dan ben ik trots dat zij onze opvolgers zijn. Jonge mensen die voluit in het leven staan maar ook bruisen van engagement.

Daarom deze boodschap, van een ‘boomer’ aan de onbenijdenswaardige jeugd van 2020, op een dag die normaal een groot feest zou moeten worden. Hij zou moeten beginnen met dampende chocomelk op marktpleinen van Oostende tot Maaseik, en eindigen met een kampvuur en een waggelende fietstocht huiswaarts, in je uniform van de vorige dag. Maar in plaats van een groot feest, krijgen jullie strenge maatregelen in je gamel.

Laat jullie niet ontmoedigen, ook al duurt het allemaal zo lang. Als je een vijftiger bent zoals ik, maakt zo’n jaar niet zoveel verschil. Als je achttien bent en staat te trappelen om aan het leven te beginnen, is dat een heel ander verhaal. Maar vergeet niet dat je ook scout bent als je op zondag geen vergadering hebt, maar langs het raam naar je oma staat te zwieren. Dat je chirohart ook kan kloppen als je voor de buurvrouw een boodschap doet. En dat een echte KLJ- of KSA’er niet alleen reageert op fluitsignalen, maar ook op noodkreten van de mensen rond zich. Jeugdbeweging, dat ben je niet voor even, maar voor het leven. Ook al zitten de omstandigheden niet mee.

Je vrijheid kunnen ze tijdelijk inperken, maar je engagement niet. Mensen zijn ontzettend flexibel en vindingrijk, meer dan je ooit voor mogelijk hield. We leerden te groeten zonder handen geven, te lachen met onze ogen, te luisteren zonder elkaar te zien. Nu zullen we leren ons in te zetten voor een ander op manieren die we nog volop ontdekken. Houd je aan de regels, maar laat je niet stoppen door het virus. Dank voor jullie engagement!