Een derde van de mensen in een collectieve schuldenregeling (CSR) heeft amper geld voor een afbetalingsplan. Dat zegt Cebud, het Centrum voor budgetadvies en -onderzoek aan de Thomas More-hogeschool, vrijdag in De Standaard.
Rechters en schuldbemiddelaars moeten een ‘menswaardig afbetalingsplan’ opstellen, maar vaak blijft het nattevingerwerk, klinkt het. Hoeveel iemand precies nodig heeft om menswaardig te leven, staat nergens beschreven.
Sinds de CSR twintig jaar in het leven werd geroepen, is er zo binnen de CSR verhoudingsgewijs een groeiende groep met structurele schulden ontstaan. Een derde heeft onvoldoende inkomen om tijdig belastingen, huishuur, energie- en telecomfacturen te betalen. Een afbetalingsplan, dat maximaal zeven jaar mag duren, levert de schuldeiser daardoor niet alleen weinig op, volgens Cebud veroordeelt het de schuldenaars ook tot een mensonwaardig bestaan.
‘We zien al een aantal jaren mensen die voor een tweede en zelfs derde keer in een collectieve schuldenregeling stappen’, zegt Yves Werbrouck, schuldbemiddelingsrechter. ‘Veelal omdat ze aangewezen zijn op een ziekte- of werkloosheidsuitkering en dus te weinig inkomsten overhouden om te leven.’
Een van de doelstellingen van CSR is nochtans om mensen een nieuwe start te geven en via begeleiding hun zaken op orde te helpen krijgen.
