Hilde Vautmans (Open VLD)

‘Bewaakte buitengrenzen en een openluchtgevangenis buiten de EU zullen de asielcrisis niet oplossen’

Hilde Vautmans (Open VLD) Europees Parlementslid voor Open VLD/ Renew Europe

‘Zonder een grondige hervorming van het beleid, zullen we deze criminelen nooit kunnen tegenhouden’, schrijft Hilde Vautmans.

Het is juni, de zomer staat voor de deur en iedereen raakt stilaan in de sfeer van zonnige terrassen, barbecues en reisplannen De route wordt berekend, de zakken gepakt. Spanje, Italië of een ander zonnig land. Bestemmingen die bij ons, Belgen nog steeds razend populair zijn.

Maar naast het toerisme brengt de zomer ook een minder mooie kant met zich mee. Het mooie weer en de minder woelige wateren zorgen er namelijk voor dat meer mensen hun leven wagen in een rubberboot op de dodelijke mediterrane zee. Ook hun route wordt berekend, ook hun zakken gepakt. Alleen zijn hun beweegredenen minder rooskleurig. Op de vlucht voor geweld, armoede en klimaatrampen. Op zoek naar een beter leven.

Hoogseizoen voor de smokkelaars dus. Voor de vluchtelingen zelf is het een levensgevaarlijke reis. Alleen al in de periode januari tot juni 2018 werden er reeds 655 doden geregistreerd en van veel anderen kan men niet bevestigen of ze daadwerkelijk verdronken zijn, of dat ze in de Sahara het leven lieten.

Zij die het wel overleven en aankomen in Europa wacht helaas ook geen warm welkom. Mensen, waaronder veel kinderen moeten overleven in mensonterende omstandigheden en worden niet of weinig geïnformeerd. Er wacht hen enkel lange aanvraag -en familieherenigingsprocedures, detentie en onverschilligheid. Hierdoor is het vertrouwen zoek en worden ze misleid door verhalen van mensensmokkelaars en -handelaars. Ze verdwijnen. Kinderen worden misbruikt en belanden zelfs in de kinderarbeid, prostitutie of orgaanhandel. De gruwelverhalen zijn te talrijk om op te noemen.

Concrete maatregelen voor minderjarigen zijn dringend nodig. Zo moeten we beginnen met deze kinderen zo snel mogelijk op een kindvriendelijk manier te registreren, met vingerafdrukken en foto’s, maar ook te informeren, liefst op kindermaat. Daarop moet er voor elk kind een menswaardige opvang volgen en een voogd worden aangeduid. Bovendien is het essentieel dat de asiel -en gezinsherenigingen sneller en efficiënter verlopen waarbij de belangen van het kind altijd eerst komen. En last but not least moeten de netwerken van mensensmokkel en -handel keihard aangepakt worden.

Maar deze concrete maatregelen gaan in het niets op indien we ons globaal Europees asiel -en migratiesysteem niet zo snel mogelijk grondig hervormen. Momenteel vinden er onderhandelingen plaats tussen de Raad, het Europees Parlement en de Europese Commissie. Zo wordt er bijvoorbeeld gesproken over de hervorming van de asielprocedures en de opvangmodaliteiten. Over de meeste regels zijn de discussies volop aan de gang en wordt er traag maar zeker vooruitgang geboekt.

Alleen is de hervorming van de Dublin-verordening, die regelt welke EU-lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielaanvraag, een heel ander verhaal. Zo heeft de Raad (lees: de lidstaten) nog steeds geen officiële positie ingenomen en laten de echte onderhandelingen dus op zich wachten. De gesprekken zitten muurvast. En daarom wordt er meer en meer gevreesd dat er voor 1 juli geen sprake zal of kan zijn van een Europees akkoord. Bovendien heeft de Oostenrijkse Kanselier, Sebastian Kurz, reeds laten doorschemeren dat de hervorming van Dublin geen prioriteit zal zijn tijdens het Oostenrijks voorzitterschap dat op 1 juli van start gaat.

Bewaakte buitengrenzen en een openluchtgevangenis buiten de EU zullen de asielcrisis niet oplossen.

Maar tijdens al dit gekibbel tussen de lidstaten, heeft de Oostenrijkse Kanselier wel het lef om met een glimlach te komen vertellen over zijn nieuw plan. Om een einde te maken aan de zogenaamde asielshopping stelt hij namelijk voor om een groot kamp te bouwen waar alle afgewezen asielzoekers terecht kunnen. Een kamp dat zich uiteraard niet in de Europese Unie zal bevinden, maar op het Europese continent en het liefst op een plek waar mensen niet al te gelukkig worden. Een beetje à l’Australienne dus.

En dus blijft alles bij het oude. De verantwoordelijkheid zal nog steeds bij de lidstaten aan de Europese grenzen liggen waardoor landen zoals Griekenland, Italië of Spanje een disproportioneel aantal asielzoekers blijven opvangen. Nochtans is het reeds drie jaar zonneklaar dat zij dit helemaal niet kunnen bolwerken. Bovendien zorgt deze stagnatie ervoor dat mensenhandelaars en -smokkelaars hun booming business verder kunnen uitbreiden. Want, vergis u niet, zelfs met een openluchtgevangenis buiten de Europese Unie en een bescherming van de buitengrenzen, hebben we het probleem niet opgelost. Zonder een grondige hervorming van het beleid, zullen we deze criminelen nooit kunnen tegenhouden.

Maar toch blijf ik als liberaal positief en zet ik alle hoop op zij die wel verandering willen in onze Europese samenleving. De lidstaten die vooruit willen, moeten nu hun verantwoordelijkheid nemen en resoluut de kar trekken voor een efficiënt en humaan asielbeleid dat criminelen straft, maar dat vooral zij in nood de nodige bescherming biedt. Het is nu of nooit, want op 1 juli, bij de start van het Oostenrijks voorzitterschap, kan het weleens te laat zijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content