België is in nationale rouw om de 28 doden bij een busongeval te herdenken. De vlaggen hangen halfstok, festiviteiten worden uitgesteld en het hele land houdt een minuut stilte: ‘De hoogste trap van nationale betrokkenheid’
Ons land houdt een dag van nationale rouw als eerbetoon aan de slachtoffers van het busongeluk in het Zwitserse Sierre. Om 11.00 uur wordt in het hele land een minuut stilte gehouden.
Ook alle entiteiten van de Vlaamse overheid – de administraties, de scholen en andere instellingen – zullen om 11 uur één minuut stilte houden.
Trams, bussen en metro’s zullen aan de volgende halte stil blijven staan. De treinen die in de stations staan, blijven een minuut staan en zullen een bericht omroepen.
Daarnaast zullen de vlaggen twee dagen lang halfstok hangen en zullen ceremonies gehouden worden in Lommel en Leuven.
Geen festiviteiten
Tijdens een nationale rouw moeten voorziene festiviteiten ook opgeschort of uitgesteld worden. Als een lid van de koninklijke familie of van de regering niet aan een protocollaire zitting kan ontkomen, moet hij in het zwart gekleed zijn.
Rouwklokken
De Bisschoppenconferentie van België heeft beslist dat alle kapellen, kerken en kathedralen van ons land om 11.01 uur hun rouwklokken luiden.
Mgr. Johan Bonny, bisschop van Antwerpen, gaat om 18 uur voor in de avondmis in de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal van Antwerpen.
Wanneer nationale rouw?
België kende al verschillende dagen van nationale rouw. Eerder gebeurde dat na de mijnramp van Marcinelle (1956) en na de dood van koning Boudewijn (1993)”. Ook na de brand in de Innovation (1967), de moord op 10 Belgische blauwhelmen in Rwanda (1995) en de gasramp in Gellingen (2004) was het land een dag in rouw.
‘Emotionele beslissing’
Voor andere ernstige rampen die ook grote emoties losweekten, zoals bijvoorbeeld de treinramp in Buizingen, het drama op Pukkelpop en de schietpartij in Luik werden evenwel geen dagen van nationale rouw gehouden. In dergelijke situaties kunnen de autoriteiten ook hun steun betuigen door zich ter plaatse te begeven, een huldeceremonie of nationale begrafenissen te organiseren.
“Een periode van nationale rouw is enkel en alleen een emotionele beslissing van het moment door de ministerraad”, zegt een bron bij het ministerie van Binnenlandse Zaken ons. Er is geen echte regel bij dergelijke situaties.
Verder klinkt het dat een dag van nationale rouw “de hoogste trap van nationale betrokkenheid is.”
Ook volgens historicus en De Standaardjournalist Marc Reynebeau hangt de afkondiging af van de mate waarin de samenleving getroffen is. “De regering beslist daartoe en vertolkt het collectieve gevoel van rouw. Het gemeenschapsvoel wordt erdoor versterkt”, zegt Reynebeau op Radio 1. (Belga//TE/KVDA/SD)
