De voordracht van Didier Reynders als Europees Commissaris oogt niet fraai, maar Charles Michel heeft het wel slim gespeeld.
Ook Franstalige waarnemers hebben vraagtekens bij de nakende benoeming van Didier Reynders (MR) in de Europese Commissie. De kwaliteiten van Reynders staan niet ter discussie, of je nu van de man houdt of niet. Maar op de manier waarop valt wel wat af te dingen. ‘De ontslagnemende federale regering vormt een erg kleine minderheid in de Kamer. Met de voordracht van Reynders zit ze op het randje van wat constitutioneel geoorloofd is’, zegt Francis Van de Woestyne, hoofdcommentator van La Libre Belgique. ‘Maar de voordracht blijft wel het prerogatief van de federale regering. En aangezien de vorming van een nieuwe federale regering nog helemaal nergens staat, lijkt het me toch beter om nu, voor de Europese deadline, een Belgische kandidaat naar voren te schuiven.’
Niet slecht voor een partij die de verkiezingen heeft verloren, hè?
David Coppi, politiek journalist van Le Soir, zit op dezelfde lijn. ‘Met de kandidaat Reynders is op zich niets mis. Maar de keuze is natuurlijk in de coulissen bedisseld. Federaal premier Charles Michel (MR) heeft zowel van PS-voorzitter Elio Di Rupo, met wie hij over de vorming van de Waalse regering onderhandelt, als waarschijnlijk ook van N-VA-voorzitter Bart De Wever groen licht gekregen.’
Toch ging diezelfde N-VA fel tekeer tegen de voordracht van ‘Teflon-Didier’. ‘Peter De Roover noemde de keuze voor Reynders onaanvaardbaar omdat hij geen Vlaming is’, aldus Van de Woestyne. ‘Maar we hebben de voorbije jaren twee Vlaamse Eurocommissarissen gehad. Het is nu de beurt aan een Franstalige. Maar goed, de reactie van De Roover lijkt me vooral een typisch politiek nummertje. En België hoeft zich echt niet te schamen voor Reynders. Hij heeft weliswaar een onuitstaan- baar ego, maar hij is competent. En hij is lange tijd de Poulidor, de eeuwige tweede, van de Franstalige politiek geweest. Hij wilde premier worden, dat is mislukt. Hij wilde voorzitter van de Raad van Europa worden, dat is mislukt. Nu heeft hij eindelijk zijn topfunctie te pakken.’
Met dank aan een handige Charles Michel, die er zo ook voor zorgt dat zijn interne rivaal samen met hem van het Belgische politieke toneel verdwijnt. ‘Michel heeft nogmaals laten zien dat hij politieke kansen maximaal benut’, vervolgt Van de Woestyne. ‘Niet alleen staat Reynders nu bij hem in het krijt, Michel maakt ook de weg vrij om bijvoorbeeld zijn vertrouweling Willy Borsus aan het hoofd van de partij te brengen.’
Ook Coppi vindt dat Michel de zaken ‘heel slim’ heeft aangepakt. ‘De MR zal deel uitmaken van de volgende Waalse regering, de Franse Gemeenschaps- en de federale regering, én levert de voorzitter van de Europese Raad en een Eurocommissaris. Niet slecht voor een partij die de verkiezingen heeft verloren, niet?’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
