Nieuwe cijfers tonen aan dat de armoede in Vlaanderen weer is toegenomen. Als de overheid die trend wil keren, moet ze vooral inzetten op meer jobs voor laaggeschoolden, zegt professor Bea Cantillon van het Centrum voor Sociaal Beleid (UA) in Knack.
De armoedecijfers die de studiedienst van de Vlaamse regering vrijgaf, zijn alarmerend. In 2012 moesten liefst 680.000 Vlamingen zien te overleven met minder dan 1002 euro voor een alleenstaande en 2104 euro voor gezinnen met twee kinderen – de zogenaamde armoederisicodrempel. Dat zijn er liefst 70.000 meer dan in 2008. De meest kwetsbare groepen zijn 65-plussers, eenoudergezinnen, laaggeschoolden en werklozen. En ook de kinderarmoede blijft stijgen: van 8 procent van de kinderen in 2008 naar 11 procent in 2012.
Die cijfers zijn hallucinant hoog voor een rijke regio als Vlaanderen?
Bea Cantillon: Absoluut, maar dat zijn ze al twintig jaar. We slagen er niet om de armoede te doen dalen, zelfs niet in jaren dat de economie aantrekt en de werkgelegenheid stijgt. Dát is verontrustend. We boeken geen enkele vooruitgang.
Partijen zoals de N-VA en de Open VLD willen de werkloosheidsuitkeringen beperken in de tijd om mensen te stimuleren om werk te zoeken. Is dat een oplossing?
Cantillon: Nee, dat vind ik geen goede optie. De ervaring wijst dat ook uit. De laatste vijftien jaar staan de werkloosheidsuitkeringen onder druk. Heeft dat een positieve impact gehad op de armoedecijfers? Nee, integendeel. Er worden nog meer mensen richting leefloon geduwd, en dus richting armoede. Die druk nog opvoeren zal pijnlijk zijn voor veel mensen. Nee, we moeten op een andere manier mensen aan het werk helpen. Er is een probleem aan de aanbodzijde: er zijn niet genoeg jobs voor laaggeschoolden. Daar moet op ingezet worden.
Hoe moet de kinderbijslag er straks uitzien? Elk kind evenveel, zoals de meeste partijen voorstellen?
Cantillon: Nee, dat zou een grote vergissing zijn. De situatie van vandaag moet behouden blijven. Als een gezin met drie kinderen voor elk kind 100 euro moet uitgeven, dan snijdt die derde 100 euro veel dieper dan de eerste. Dat is de reden waarom de bijslag voor het derde kind hoger moet zijn dan voor het eerste. De kinderbijslag moet ook universeel blijven: elk kind heeft er recht op. Maar we moeten de kinderbijslag wel op een andere manier gaan benaderen. We moeten meer focussen op de gezinnen met grote noden. De sociale correcties moeten versterkt worden voor gezinnen met lage inkomens, eenoudergezinnen en langdurig werklozen met kinderen. (PC)
Het volledige interview met Bea Cantillon leest u deze week in Knack.
