Actrice Joke Devynck: ‘Het moeilijkste aan de liefde is je eigen grenzen bewaken’

is actrice en kunstenares. Haar werk is tot 16 mei te zien op de expo A Cage Went in Search of a Bird in de Antwerpse galerie Daisy Verheyden. Maar hoe is zij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had zij 19 minuten en 17 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Vorige week stond ik aan de kassa van de Colruyt en zag ik hoe een caissière heel bot deed tegen een buitenlandse mevrouw die slecht Nederlands sprak. En hoe ze vervolgens ook nog bevestiging zocht bij andere klanten. Dat maakte me heel boos en verdrietig.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Op straat komen. Machines weer een langer leven geven. En elke muur in huis een kleur.

Wat is uw grootste prestatie?

Het baren en grootbrengen van drie prachtige kinderen.

Wat is uw grootste mislukking?

Er zijn natuurlijk zaken die minder goed lukken, maar op de weg daarnaartoe zijn er ook altijd kleine succesjes. Net zoals kleine mislukkingen op de weg naar groot succes.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

In mijn dromen wel, ja. Naar een zonnige plek waar ik ’the simple life’ kan leiden: buiten wonen, schilderen en schrijven. Ooit maakte ik een prachtige reis naar Indonesië en dat gevoel van eenvoud is me altijd bijgebleven.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Aan de lange zomeravonden. Uren buitenspelen en rondzwerven met de fiets. De mooiste herinneringen zijn verbonden met geuren: warm gras, smeltend teer tussen de straatstenen, net uit bad, verse ovenkoeken.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ik gebruik zo weinig mogelijk agressieve poets- en wasmiddelen. En ik laat de natuur graag haar gang gaan in mijn tuin. Tot voor kort heette dat slordig, maar nu mag je zoiets met recht en rede zeggen.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Mijn innerlijke zelfcriticus is al zo groot dat ik liever geen tijd verspil aan sociale media. Ik heb er toch geen controle over.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Ja, Toessie de kat weet alles van mij.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Van het te lang wachten met beslissen, waardoor de twijfel me verlamt en de goesting verdwijnt.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Nee, ik hou echt niet van zulke vergelijkingen.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Het is onmogelijk en zelfs onnozel om er één te kiezen. Dus focus ik maar even – louter toevallig – op de letter G. Kunstenaar: Paul Gauguin; boek: De geverfde vogel; muziek: Jan Garbarek; film: The Green Mile.

Waarover zou u meer willen weten?

Over hoe het dualistische denken ontstond. Hoe het komt dat we in het Westen zo’n scherpe scheiding maken tussen lichaam en geest.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Ongeveer 600 euro, aan een handvol goede doelen waarmee ik me verbonden voel.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Je eigen grenzen bewaken, omdat je anders de ander gaat verwijten dat die ze overschrijdt.

Vindt u seks overschat?

Lichamelijke intimiteit alvast niet. Het is verbinding zonder woorden.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Vreselijk lang. Eind 2020, denk ik.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik tracht geen witte suikers te eten, oefen elke ochtend een kwartiertje asana’s en mediteer twintig minuten per dag.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Dat valt onmogelijk te voorspellen. Ik zie mezelf als een pacifist, dus misschien sla ik wel op de vlucht. Maar ik ben ook vurig: rechtvaardigheid doet mijn motor draaien. Misschien wordt de krijger in mij wel wakker wanneer er mensenrechten op het spel staan.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat je naar je gedachten en gevoelens kunt kijken zonder je zijn ermee te vereenzelvigen. Je kunt ze gewoon laten passeren. Dat is verlichting, letterlijk en figuurlijk.