26 mei 2019 belooft een Superzondag te worden

Premier Charles Michel. © BelgaImage
Ewald Pironet

De Europese Unie stevent af op een nieuwe crisis, zeven maanden voor de Europese verkiezingen.

Hebben we weer even geluk. De Belgische begroting voldoet niet aan de afspraken die we met Europa hebben gemaakt, maar gelukkig is er een lidstaat die volgens de Europese Commissie van haar begroting een nog grotere knoeiboel heeft gemaakt. De Italiaanse regering van de rechts-populistische Lega en de anti-establishmentpartij Vijfsterrenbeweging wil het tekort op haar begroting in 2019 laten oplopen tot 2,4 procent van het bruto binnenlands product (bbp), drie keer meer dan Europa met de vorige centrumlinkse bestuursploeg was overeengekomen. Daarom kreeg Italië van de Europese Commissie als allereerste Europese lidstaat een onvoldoende voor haar begrotingsplannen. Zo ontsnapt België aan de grootste Europese toorn.

Op 26 mei stemmen we over de toekomst en mogelijk het overleven van België én Europa.

De Italianen krijgen drie weken de tijd om hun begroting aan te passen, maar daar lijken ze hoegenaamd geen werk van te willen maken. Die onverzettelijkheid van de regering in Rome valt mede te verklaren door de intense haat die de coalitiepartners koesteren jegens de Europese Unie. ‘Deze Europese Unie is sowieso binnen een half jaar verleden tijd’, verklaarde vicepremier Luigi Di Maio van de Vijfsterrenbeweging. Want op 26 mei 2019 zijn er Europese verkiezingen en in Italië, net als in andere lidstaten, groeit het verzet tegen ‘Brussel’. Velen zijn ervan overtuigd dat er tegen de zomer een machtsverschuiving in Europa zal plaatsvinden.

In de strijd tegen Europa krijgt de Italiaanse regering steun van academici zoals Paul De Grauwe van de London School of Economics. Hij schreef vorige week op zijn blog dat er een probleem is met de ‘democratische legitimiteit’ van de Europese reprimande tegen Italië. Niet dat de grotere rol die de Europese Commissie mag spelen bij de controle van de begrotingen van de lidstaten op een ondemocratische manier tot stand is gekomen. De Raad van Ministers en het Europees Parlement zijn beide democratisch verkozen en hun beslissing om de Commissie meer macht te geven over de nationale begrotingen kwam democratisch tot stand. Nee, het grote probleem is dat de Europese Commissie de lidstaten kan dwingen om de belastingen te verhogen en de uitgaven te verminderen, zonder de politieke consequenties te hoeven dragen, aldus De Grauwe. De nationale politici krijgen bij de verkiezingen daarvoor wél de rekening gepresenteerd. Maar de Italiaanse regering is dus niet van plan haar verkiezingsbeloften op bevel van de Europese Commissie te verloochenen. De afwijzing van de Italiaanse begroting door Europa wordt in Rome beschouwd als een ‘aanval tegen het volk’.

Met de krachtmeting tussen de Europese Commissie en de Italiaanse regering dreigt de Europese Unie – en meteen ook de euro – in een nieuwe existentiële crisis terecht te komen. Want Italië is de op twee na grootste economie van het Europese vasteland en veel Europese banken lopen er financiële risico’s. In de Europese hoofdsteden breekt velen stilaan het koud zweet uit.

In alle lidstaten groeit de afkeer voor het ‘bureaucratische’ en ‘ondemocratische’ Europa, dat ‘geen aandacht heeft voor de echte problemen’

Hoe de krachtmeting tussen Europa en Italië ook afloopt, het beloven in mei volgend jaar spannende Europese verkiezingen te worden. Want ook het falende Europese immigratiebeleid beroert de gemoederen van vele kiezers. In alle lidstaten groeit de afkeer voor het ‘bureaucratische’ en ‘ondemocratische’ Europa, dat ‘geen aandacht heeft voor de echte problemen’. Ook in ons land is de tijd voorbij dat alle partijen onvoorwaardelijk pro-Europees waren. De Europese verkiezingen over zeven maanden gaan dus over de vraag welk Europa we willen.

In België stemmen we op 26 mei niet alleen voor het Europees Parlement, maar ook voor nieuwe regionale en federale parlementen. De kans is reëel dat de Europese en de nationale campagnes in ons land verstrengeld raken. In ieder geval beloven het ook cruciale regionale en federale verkiezingen te worden. De recente lokale verkiezingen bevestigden dat Franstalig België naar links schuift en Vlaanderen naar rechts. De nationale verkiezingen zullen beslissen hoe het verder moet en kan met ons land.

Verkiezingen zijn altijd belangrijk, maar op 26 mei culmineren ze in ons land in een stemming over de toekomst en mogelijk zelfs het overleven van België én Europa. 26 mei 2019 belooft een Superzondag te worden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content