11 mei 2006: ‘De herinnering aan die dag zal me nooit verlaten’

‘De klank van de schoten zindert nog na’, schrijft Dirk Arts tien jaar na het bloedbad dat Hans Van Themsche aanrichtte in de Antwerpse binnenstad.

Beste,

De herinnering aan die dag

zal me nooit verlaten.

Het standbeeld van Van Ostaijen,

vandaag,

als stille getuige,

kijkend naar de bank,

waar toen een onschuldige vrouw,

bewust werd neergeschoten.

De klank van die schoten zindert nog na,

als een blijvend bewijs van waanzin en haat.

Ondertussen draait de wereld verder door,

steeds harder, steeds dualer,

gedreven door de waan van de dag.

Met, nog steeds

meer verdeeldheid dan verzoening,

meer angst dan hoop,

meer hebzucht dan solidariteit,

meer grimmigheid dan warmte.

meer geweld dan liefde.

Laten we hier even bij stil staan en over nadenken,

in herinnering aan Songül, Luna en Oulematou,

en aan alle slachtoffers van onzinnig geweld en terreur.

Laten we tóch hoopvol en verdraagzaam blijven.

Haat en racisme geen kans geven.

Een zinnig alternatief is er niet.

Wie denkt van wel,

dwaalt.

Grote groet,

Dirk