Bevoegdheden zoals politie, brandweer en justitie kunnen perfect op een regionaal niveau georganiseerd worden. Dat bewijzen voorbeelden uit het buitenland, heeft Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans gezegd in zijn 11 juli-toespraak.
In zijn laatste 11 juli-toespraak van deze legislatuur schetste Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans een beeld van de groeiende autonomie van Vlaanderen en het Vlaams Parlement. Sinds het ontstaan van de Nederlandse Cultuurraad in 1971 is een hele weg afgelegd.
Nog meer autonomie
Toch ziet Peumans ruimte voor een nog grotere autonomie. “Ik heb bij bezoeken aan autonome regio’s in Europa geleerd dat Vlaanderen een autonomie heeft die velen ons benijden, maar ook dat sommige andere regio’s bevoegdheden hebben die wij hen moeten benijden”, klonk het.
Peumans verwees daarbij onder meer naar de Bosnische deelrepubliek Sprska die autonoom bevoegd is voor onder meer politie en brandweer. En de Duitse Länder hebben dan weer eigen ministers van Justitie. “U merkt dat nog veel bevoegdheden, waarvan andere regio’s in de praktijk bewezen hebben dat ze op dat niveau perfect kunnen functioneren, voor regionalisering in aanmerking komen.”
Nieuwe bevoegdheden zijn uitdaging
De parlementsvoorzitter verwees daarbij ook naar de zesde staatshervorming. Volgens Peumans wordt het een “uitdaging” voor de volgende Vlaamse regering om de nieuwe bevoegdheden (onder meer geboortepremie, kinderbijslag, controle op werklozen en huurwetgeving) “in te vullen op maat van Vlaanderen en de Vlamingen”.
“De uitdaging is des te groter omdat de financiële middelen die nodig zijn om deze bevoegdheden naar behoren uit te oefenen, niet voor de volle honderd procent mee overkomen”, aldus Peumans.
Uithaal naar de media
De N-VA’er pleitte ook voor de oprichting van een opvolgingscommissie staatshervorming in het Vlaams Parlement. Hij deed datzelfde voorstel eerder ook al bij het begin van het parlementaire jaar in 2010 en ook Groen drong al aan op de oprichting van zo’n commissie.
Peumans sloot zijn speech af met de de boodschap dat de kwaliteit van een parlement afhangt van de kwaliteit van zijn leden. In het verleden liet hij al optekenen dat er onvoldoende goede parlementsleden zijn, maar het is volgens hem ook “aartsmoeilijk” om een goed parlementslid te zijn. Een parlementslid moet niet alleen een pak kwaliteiten combineren, gaande van dossierkennis tot retorisch talent, maar hij of zij moet ook overweg kunnen met de media. Die media zijn volgens Peumans dan weer zo “marktgericht” dat “sensatie en smeuïge verhalen” het halen op “intellectuele beschouwingen en technische analyses”. (Belga/TE)
