‘België en Europa moeten humanitair actie voeren in Syrië’

Humanitaire actie in Syrië, geleverd door de Belgische regering en de Europese Unie, is meer dan nodig volgens SP.A-senator Dalila Douifi.

Ruim twee jaar na een poging om ook in Syrië democratische hervormingen te vragen van het regime van Bashar Al-Assad heeft de spiraal van waanzin en geweld de gehele Syrische samenleving uiteengereten. Wie nog niet gevlucht is naar kampen in een van de buurlanden, bevindt zich tussen twee vuren met enerzijds een niets of niemand ontziend regime en anderzijds gewapende groepen die vaak uit niet-Syrische strijders bestaan.

Het mag duidelijk zijn, de bevolking wil deze oorlog niet. Het Syrische volk is uitgeput door de uitzichtloze situatie en richt zich tot de internationale gemeenschap om humanitaire hulp. Het Syrische volk is woedend op het regime dat hen bombardeert, op de opposantengroepen die wapens gebruiken en zijn begrijpelijkerwijs ontgoocheld in het Westen dat niet adequaat ingrijpt. Alle hoop lijkt vervlogen. Radicale groeperingen spelen in op deze wanhoop en proberen via zogenaamde ‘steun aan de oppositie’ hun radicale denkbeelden te promoten. Het is noodzakelijk dat het Westen en de Europese Unie in het bijzonder actie onderneemt en een geloofwaardige(r) partner wordt om te komen tot vrede en stabiliteit in Syrië.

Naast de actie Syrië1212 moeten we ook onze steun en verontwaardiging politiek uiten. Dat doen wij als parlementairen door de regering middels een unaniem in de buitenlandcommissie van de Senaat aangenomen resolutie te stimuleren om op het internationale niveau meer daadkracht te tonen betreffende de humanitaire crisis in Syrië en zijn buurlanden. De Belgische senaat spreekt alvast met één stem en vraagt de Belgische regering uitdrukkelijk om binnen het forum van de Europese Unie dringend, een gezamenlijke en gecoördineerde humanitaire actie te ondernemen in en om Syrië. Ieder zijn taak; de Senatoren stemden de resolutie niet om ze vervolgens in de ‘schuif van de goede voornemens’ te begraven. De regering kan deze resolutie gebuiken als breekijzer om Europa uit één mond te doen spreken, te doen beslissen en te doen handelen.

Het is van essentieel belang dat humanitaire hulpverleners volledige toegang tot Syrië krijgen, dus ook tot de gebieden die niet langer onder controle van het regime van Assad zijn. Alle mensen in Syrië die nood hebben aan hulp of verzorging moeten die ook kunnen krijgen. Die humanitaire hulp kost enorm veel geld. Daarom moet onze regering er bij de internationale donoren op aandringen dat de fondsen ter waarde van 1,5 miljard Amerikaanse dollar die tijdens de internationale donorconferentie in Koeweit werden beloofd ook effectief worden vrijgemaakt en de hulporganisaties ter plaatse bereiken. Dat moet kunnen in alle regio’s van Syrië en zeker ook in de buurlanden. Momenteel is er immers nog maar 200 miljoen Amerikaanse dollar tot bij de organisaties geraakt.

Om te vermijden dat deze oorlog tot een verloren generatie leidt, moet een deel van de fondsen voor humanitaire hulp besteed worden aan psychosociale begeleiding, onderwijs en bescherming voor kinderen.

De Belgische senatoren vragen de Europese lidstaten ook te overwegen om vluchtelingen uit Syrië op te vangen door middel van de toepassing van de Tijdelijke Beschermingsrichtlijn. Momenteel kent Syrië 2 miljoen ontheemden in eigen land, 1,5 miljoen vluchtelingen in de buurlanden en steken er dagelijks duizenden mensen de grenzen over naar Libanon, Jordanië en Turkije. De kans is reëel dat tegen het einde van dit jaar 3 miljoen mensen Syrië zullen zijn ontvlucht. Europa kan via de tijdelijke beschermingsrichtlijn vermijden dat de buurlanden zich op een bepaald moment genoodzaakt zien om hun grenzen te sluiten omdat de vluchtelingenkampen vol zitten. We kunnen de inspanningen van de buurlanden ondersteunen, beter nog, versterken met een Europese humanitaire actie.

Deze humanitaire crisis zal pas kunnen eindigen als er een onderhandelde politieke oplossing uit de bus komt. De EU kan hier enkel toe bijdragen als er tijdens de onderhandelingen en Europese raden met één Europese stem wordt gesproken over het Syrische conflict en de humanitaire crisis.

We kunnen de mondiale desinteresse en de reacties in gespreide slagorde bij deze humanitaire ramp niet langer tolereren, noch wie er schuld treft. De uitzichtloosheid van het conflict mag voor de gewone Syriërs niet leiden tot wanhoop; daarom moet de humanitaire hulp verhevigd worden.