BC Den Baard

De nota-Vande Lanotte. ‘Oh nee! Toch niet opnieuw de nota-Vande Lanotte’, horen wij u al luidkeels jammeren. Jawel, opnieuw de nota-Vande Lanotte.

En hou op met zagen, want het is uw eigen schuld. Na wat wij hier twee weken geleden hebben afgedrukt, zou je toch mogen verwachten dat geen mens die bij zijn volle verstand is nog durft vol te houden dat die nota een nuttig werkstuk was, laat staan van een staatsman?

Niettemin blijven tal van politici en Wetstraatjournalisten dat met een stuitende onwil tot het zien van de waarheid beweren. Nu geven wij toe: bij de politici voldoen weinige aan de voorwaarde van bij hun volle verstand te zijn, en bij de Wetstraatjournalisten al helemaal niemand, maar intussen sturen zij wel uw informatie en dus uw mening.

Vandaar dat uw dienaar het tot zijn plicht rekent u met uw neus op de feiten te drukken. Lees wat hieronder staat, doe nu heel even de moeite.

‘Wij moeten blijven waken over de kwaliteit van onze gezondheidszorg. Daarbij is niet alleen een rol weggelegd voor de federale overheid maar ook voor de Gemeenschappen. De volgende regering zal daarom de wetgevende initiatieven nemen die het de Gemeenschappen mogelijk maken een aanvullende normerende bevoegdheid uit te oefenen. Het spreekt voor zich dat de normen die de Gemeenschappen bepalen geen afbreuk mogen doen aan de federale normen noch het federale budget mogen verzwaren. Bovendien zullen de federale sanctiemechanismen aangepast worden om rekening te houden met de bijkomende normen van de Gemeenschappen. Kwaliteit van de zorg betekent ook dat er een betere afstemming tussen alle actoren plaatsvindt en dat er een zo transparant mogelijke informatiedoorstroming is. De Gemeenschappen zullen elk een Raad voor Kwaliteitspromotie organiseren ter vervanging van de huidige Nationale Raad voor Kwaliteitspromotie. De Raden zullen de dialoog organiseren tussen de gemeenschaps- en de federale instellingen inzake de ontwikkeling van de kwaliteitsevaluatie, waaronder de ontwikkeling en implementatie van publieke kwaliteitsmetingen en van de kwaliteitscriteria waaraan zorgverleners en instellingen moeten voldoen om toegang te krijgen tot de nomenclatuur en andere vormen van financiering.’ Er zijn lezers die denken dat wij de tekst van den Baard vervormen. Dat wij stukken weglaten of eraan toevoegen, zodat het onbegrijpelijke abracadabra wordt. Dat is niet zo. Alle passages komen letterlijk uit de geprezen nota, die tweeënzestig bladzijden na elkaar bulkt van deze nonsens. Verplicht uzelf nu om nóg verder te lezen. Het is niet aangenaam, wij weten het, maar doe het, het is belangrijk. En oordeel dan zelf over den Baard en zijn nota.

‘De huidige taakverdeling tussen de federale overheid (RVA) en de gewestelijke diensten voor arbeidsbemiddeling (Forem, Actiris, VDAB, Arbeidsambt) is niet optimaal en veroorzaakt dubbelwerk. Om dat te verhelpen, wordt volgende nieuwe taakverdeling afgesproken. Het normatieve kader (de regelgeving met betrekking tot de verplichting om beschikbaar te zijn voor de arbeidsmarkt (o.a. aanvaarden van een passende dienstbetrekking) en om actief te zoeken naar werk, met betrekking tot de vrijstellingen van beschikbaarheid (o.a. van studies en opleidingen), met betrekking tot de sanctioneerbaarheid, de procedureregels en met betrekking tot de sancties) blijft op het federale niveau. De Gewesten krijgen de volledige uitvoerings- en beslissingsbevoegdheid met betrekking tot deze regels, onder andere ook met betrekking tot de sancties tegenover werklozen die deze regels niet respecteren. Ze kunnen ervoor kiezen om de sanctioneringsbevoegdheid zelf uit te voeren, of om dat over te laten aan de federale overheid (RVA). Binnen deze bevoegdheid (volledige uitvoerings- en beslissingsbevoegdheid) hebben de gewesten de bevoegdheid het federaal bepaalde normatieve kader te concretiseren in functie van de regionale arbeidsmarktsituatie. Elk Gewest bepaalt zelf het begeleidingsaanbod en de opvolgingsprocedure. Op basis van de Europese richtsnoeren zullen de federale overheid en de Gewesten gemeenschappelijke doelstellingen afspreken over de intensiteit van de begeleiding van werkzoekenden, en sluiten ze hierover een nieuw samenwerkingsakkoord af ter vervanging van het bestaande. De zesde staatshervorming houdt in dat het doelgroepenbeleid exclusief overgeheveld wordt naar de Gewesten, zowel de maatregelen van toepassing op werkzoekenden en werknemers, als van werkgevers. Dit betreft enerzijds de activering van uitkeringen (RVA), en anderzijds de verminderingen van sociale bijdragen (RSZ) die gericht zijn op de tewerkstelling van bepaalde doelgroepenwerknemers; op specifieke types van werkgevers, op bepaalde sectoren of op specifieke categorieën van werknemers. In principe blijft enkel de generieke of structurele RSZ-bijdragevermindering (o.m. voor de lage lonen) behouden op het federale niveau. De overheveling omvat de activering van de RVA-werkloosheidsuitkeringen met het oog op de inschakeling van werkzoekenden ; de doelgroep RSZ-kortingen met uitzondering van de korting voor collectieve arbeidsduurvermindering (die verbonden is aan arbeidsrechtelijke regelingen); de RSZ-kortingen gericht op bepaalde sectoren of categorieën van werknemers, met uitzondering van de korting voor huisbedienden, de wetenschappelijke maribel en de teruggave van de loonmatigingsbijdrage voor de universiteiten; de financiële tegemoetkoming aan de Gewesten (trekkingsrechten) in het kader van het wedertewerkstellingsprogramma GESCO. Inzake de dienstencheques wordt de overheidstussenkomst in de ruilwaarde van de cheque, de definiëring van de toegelaten activiteiten en de prijsreglementering aan de gewesten toegewezen. De huidige loonkostmaatregelen onder de vorm van vrijstelling van doorstorting van een deel van de bedrijfsvoorheffing blijven federaal, met uitzondering van de maatregel voor het wetenschappelijk onderzoek en de maritieme sector. De federale overheid zal geen nieuwe doelgroepen meer invoeren waarvoor een gehele of gedeeltelijke fiscale vrijstelling van doorstorting van de bedrijfsvoorheffing wordt toegestaan. De deelstaten krijgen de volledige bestedingsautonomie voor de budgetten die met de overgedragen bevoegdheid samenhangen. Ze kunnen dus autonoom de doelgroepcriteria, het bedrag en de duurtijd van categorale loonkostensubsidies bepalen. Ze kunnen het overgehevelde budget (met inbegrip van eventuele overschotten) naar eigen inzicht besteden voor diverse vormen van arbeidsmarktbeleid in de brede zin van het woord.’ Wel? Bent u voor of bent u tegen? Wij hebben ons laten vertellen dat de Franstalige versie afwijkt van de Nederlandstalige, maar omdat er in geen van beide taalgroepen ook maar iemand begrijpt wat er staat, heeft dat geen belang.

Drie maanden lang heeft die nar ons aller welvaart op de tocht gezet met dit gedrocht. Gelukkig heeft hij beter gezorgd voor zichzelf en de zijnen. Uit een onderzoek van N-VA-parlementslid Theo Francken blijkt dat de Nationale Loterij vorig jaar een half miljoen euro subsidie heeft uitgekeerd aan de Oostendse basketbalclub, die bij de bouw van haar Sleuyter Arena al gul betoelaagd werd door zowel de Vlaamse als de federale overheid. En die in het verleden bewezen bedrog heeft gepleegd met geld voor gesubsidieerde contractuelen, in casu voor spelers die al naar het buitenland getransfereerd waren.

BC Oostende wordt steeds meer BC Den Baard. Marijke Schaepelinck, zwevend tussen statuut van vrouw en ex-vrouw en dus tussen hangen en wurgen, is nog steeds general coordinator met een riant salaris, waardoor den Baard de enige man ter wereld blijft die zijn alimentatie door een sportclub laat betalen. Zijn zoon Len is als kinesist begonnen bij de jeugdafdeling, zijn andere zoon Nick werkt voor de scouting. Nick is degene die onlangs deelnam aan De Pappenheimers, samen met Lowie De Leeuw, zoon van Marijke en naast stiefzoon ook chauffeur van den Baard. Het was Lowie die Siegfried Bracke onderuithaalde met zijn onthulling over diens partijkaart van de SP.

Dochter Mariëlle was bij het ter perse gaan nog niet in de club werkzaam. Zij is wel in dienst van Electrawinds en zit samen met haar vader in twee vennootschappen. Om te beginnen in de commanditaire vennootschap JVL, waarvan de honderd aandelen eerlijk verdeeld zijn als volgt: 1 aandeel voor Vande Lanotte Mariëlle en 99 voor Vande Lanotte Johan. In de jaarrekening lezen we als doel van de cv: ‘Managementactiviteiten van holdings: tussenkomen in het dagelijks bestuur, vertegenwoordigen van bedrijven op grond van bezit van of controle over het maatschappelijk kapitaal, enz. Verlenen van advies en praktische hulp aan de bedrijven i.v.m. public relations en communicatie.’ Onmiskenbaar dezelfde stijl als in de nota-Vande Lanotte. In gewone mensentaal betekent de doelstelling van een commanditaire vennootschap meestal: belastingontwijking. Zeker indien ze is opgericht door politici of loftjournalisten.

Daarnaast is er de bvba Ghent Public Law. Daarvan zijn de honderd aandelen al even eerlijk verdeeld: 1 aandeel voor Vande Lanotte Mariëlle en 99 voor Vande Lanotte Johan. Het doel van deze vennootschap is het verlenen van advies en praktische hulp aan het bedrijfsleven. Vooral aan het advocatenbureau DLA Piper, internationaal kantoor waaraan onder anderen de grote Barteld Schutyser verbonden is, auteur van de fameuze mail waarmee Caroline Gennez in de problemen kwam. Vermoedelijk had de bvba Ghent Public Law daar al advies en praktische hulp verleend.

Inmiddels maakt Freya Van den Bossche van haar niet door iedereen opgemerkte aanwezigheid in de Vlaamse regering gebruik om alle decreten en subsidieregelingen inzake energie op maat van Electrawinds aan te passen. De commerce van den Baard draait dus op volle toeren, die van de rest van het land iets minder. En als er nu nog ene iets positiefs over die nota durft te zeggen, brengen wij u volgende keer een paar van de minder duidelijke hoofdstukken.

Koen Meulenaere