In 1968, toen het in bepaalde delen van de wereld erg onrustig was, lanceerde Volvo in Göteborg een nieuwe prestigeauto: de 164, die veel te danken had aan de 140-serie die twee jaar eerder op de markt was gekomen.
Het idee om een iets grotere en luxueuzere auto te ontwikkelen bestond al langer. In de late jaren vijftig dachten ze al aan een fraaie en imposante Volvo met een V8-motor en een verticale grille die kracht zou uitstralen. Met de introductie van de 140-serie in 1966 ontstond echter het idee om een 6-cilinder lijnmotor onder de motorkap van de 140 te lepelen.
Daarom behield hoofdontwerper Jan Wilsgaard het chassis van de 140-serie en nam hij de snuit van het project 358 uit de jaren vijftig over. Het onderstel van de 140 werd bovendien 10 cm verlengd vanaf de voorruit naar voor toe om plaats te maken voor de nieuw ontwikkelde zescilindermotor van 145 pk. Deze 3 liter B30 werd gevoed door een dubbele Zenith-Stromberg carburateur. De originele ZF versnellingsbak had 4 versnellingen met elektrische overdrive op de vierde versnelling. De carburator werd in 1972 vervangen door brandstofinspuiting.
Het laatste model werd in 1975 gebouwd en alle auto’s die dat jaar werden geproduceerd, gingen naar de Verenigde Staten. Op dat moment was de 264, die de 164 zou vervangen, al in productie.(Belga)
