De stijgende brandstofprijzen van de voorbije weken kunnen voor het eerst voor een gedragswijziging in onze mobiliteitsroutine zorgen.
Wat opvalt, is dat bestuurders met een salariswagen en een bijhorende tankkaart veel minder in de klappen delen dan pendelaars die zich met eigen vervoer van en naar het werk verplaatsen. In interviews geven gebruikers van bedrijfswagens bovendien aan dat ze deze wagen veel meer inzetten om de kilometers en het aantal tankbeurten met een tweede privé gefinancierd voertuig te drukken. De energiecrisis treft duidelijk niet iedereen op dezelfde manier.
Althans voorlopig, want bedrijven en leasingmaatschappijen zullen de operationele kosten ook zien stijgen. Als de situatie blijft aanhouden, zullen ook zij zich genoodzaakt zien om te reageren en de kosten door te rekenen. Bij de privé-autobezitters is er een duidelijke evolutie in de mobiliteitsroutine. Het valt op dat de wagen in hoofdzaak wordt ingezet voor noodzakelijke woonwerkverplaatsingen. Bijkomende ritten voor ontspanning of uitstapjes worden geschrapt of ingekort en winkelen gebeurt dichter bij huis.
Voor heel wat gezinnen lonkt mobiliteitsarmoede nu tanken een steeds grotere hap uit het gezinsbudget haalt. Vanuit mobiliteitsoogpunt is deze crisisperiode interessant om te zien hoe en of we ons verplaatsingsgedrag gaan aanpassen en mogelijk de overstap maken naar openbaar vervoer en of de (elektrische) fiets.
