Chris Vanhee

‘Hoeveel mensen met het rijbewijs op zak zouden slagen voor het rijexamen?’

Chris Vanhee Chris Vanhee, zaakvoerder van ProMove

Het behalen van het rijbewijs blijft een levensdoel maar helaas ook een eindpunt, zegt Chris Vanhee. ‘Hoeveel mensen met het rijbewijs op zak, zouden slagen voor het rijexamen?’

Er is tegenwoordig weinig nodig om het verkeer – en bij uitbreiding dus ook het land – lam te leggen. Je hebt hiervoor heus niet altijd siliconen nodig, een beetje regen of enkele verdwaalde sneeuwvlokjes volstaan.

We vergeten weleens dat niet alle files structureel zijn. Ongevallen gebeuren niet zomaar. Ongevallen, en dus ook de files die ontstaan door deze ongevallen, worden veroorzaakt. Met andere woorden: we moeten in eigen boezem kijken. Want meestal liggen één of meerdere bestuurders aan de basis van het verkeersongeval. Moeilijke rijomstandigheden zoals de duisternis, regen, sneeuw of ijs, een overvol wegennet, hardleers onvoorzichtig of onverantwoord rijgedrag en onervarenheid: je hebt niet eens een combinatie van bovenstaande ingrediënten nodig om een levensgevaarlijke cocktail te serveren.

Hoeveel mensen met het rijbewijs op zak zouden slagen voor het rijexamen?

Dagelijks gebeuren er in ons land meer dan honderd letselongevallen in het verkeer en toch lijken we dat nog steeds onvoldoende te beseffen. Deze problematiek verdient een radicale en ernstiger aanpak dan nu het geval is. De aandacht wordt te vaak – bewust of onbewust – afgeleid door bevoegheidsconflicten, politiek spierballengerol of wat gerommel in de marge.

Je kan, mag en moet als minister radarverklikkers hypocriet noemen. Maar hoeveel zoden brengt dit aan de dijk als jouw federale collega een samenwerkingsakkoord heeft afgesloten met een belangrijke leverancier van dergelijke toestellen? Pijnlijk en allesbehalve ernstig. Alweer.

Wie regelmatig zelf deelneemt aan het verkeer, weet dat een hogere pakkans, zwaardere boetes, het verlagen van de maximumsnelheid of dure sensibiliseringcampagnes doekjes voor het bloeden zijn. Behalve dan voor de staatskas. Repressieve maatregelen moeten er zijn, net zoals sensibilisering. Maar in ons land gaapt een gigantische kloof tussen beiden. Een kloof die gedicht zou moeten worden door verkeersopvoeding, en net daar wringt het schoentje.

Het is me dan ook een raadsel waarom positief wordt gereageerd op het feit dat momenteel slechts 28 procent van de kandidaten slaagt voor het theoretisch rijexamen. Eigenlijk zouden de beleidsmakers zich moeten schamen, want dit betekent dat men in het voortraject danig heeft gefaald. De cijfers tonen immers aan dat deze jongeren de wegcode onvoldoende kennen terwijl ze wellicht al vele jaren als voetganger of fietser aan het verkeer deelnemen. Met verkeersopvoeding kan je met andere woorden nooit vroeg genoeg beginnen.

Politici durven de rijopleiding niet naar een hoger niveau tillen uit schrik voor een electorale afstraffing. En dus blijft het behalen van het rijbewijs een levensdoel maar helaas tevens ook een eindpunt.

Waarom durft bovendien niemand een andere zwakke plek bloot leggen? Hoeveel mensen met het rijbewijs op zak, zouden slagen voor het rijexamen? Het zijn heus niet alleen jonge bestuurders die de verkeersregels onvoldoende kennen of die – alle dure BOB-campagnes ten spijt – dronken achter het stuur plaats nemen.

Politici durven de rijopleiding niet naar een hoger niveau tillen uit schrik voor een electorale afstraffing. En dus blijft het behalen van het rijbewijs een levensdoel maar helaas tevens ook een eindpunt. Terwijl het idealiter slechts een tussenfase zou mogen zijn, bij het levenslang leren, bij permanente verkeersopvoeding.

Met een rijbewijs met strafpunten ga je opnieuw de repressieve toer op en loop je andermaal achter de feiten aan. Zorg ervoor dat je zo weinig mogelijk mensen moet bestraffen. Zorg ervoor dat bestuurders beseffen waarom de regels moeten worden gerespecteerd, waar de valkuilen liggen in het verkeer, hoe ze risicosituaties kunnen vermijden, kortom motiveer iedereen om levenslang bezig te zijn met zijn of haar verkeersveiligheid. Stimuleer en beloon hen daarvoor. Verzekeringsmaatschappijen doen het nu al. Laat het gebruik van opleidingscheques toe, of zorg voor fiscale stimuli. Denk na over sociale correcties indien de opleiding te duur wordt. Op die manier doet iedereen een duit in het zakje om de maatschappelijke kost, die door de verkeersonveiligheid wordt veroorzaak, te verminderen.

Een rijbewijs voor het leven is absurd

Het is absurd dat een rijbewijs voor het leven is. Wat is er mis met een periodieke test voor iedereen? Het zou in ieder geval helpen om frequenter stil te staan bij onze mobiliteit of bij ons rijgedrag. Nu doen we dit vaak collectief, maar heel kortstondig, nadat zich weer eens een drama heeft voltrokken.

Het wordt hoog tijd dat we niet langer de feiten achterna lopen, maar dat we de drama’s voor blijven. Maar hiervoor is wel een beleid nodig met een duidelijke visie. Geen beleid van compromissen of van ballonnetjes die te pas en te onpas worden opgelaten en die meteen worden doorprikt.

Om voor een échte kentering te zorgen hebben we een beleid met ballen nodig. En laat het hiervoor nu net de tijd van het jaar zijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content