Arco, ACW en Dexia: de graaicultuur ten top

Het leek ondenkbaar maar is nu toch realiteit: Arco en het ACW blijven op rooftocht in het Dexia-dossier.

Karel De Boeck, de huidige topman van de Dexia-restbank, citeerde ooit het bedrag van 50 miljoen euro als zijnde de grens voor afrondingsfouten in de macabere miljardendans rond het Dexia-debacle. Slechts wat onfris betrokkenen bij het dossier blijven met een uitgestreken gezicht de stelling verkondigen dat het nog best kan dat de Belgische belastingbetaler niet zwaar gaat bloeden in dit dossier. Niets is natuurlijk minder waar. Het Dexia-dossier is een loodzware erfenis voor het land en haar burgers. Binnen bepaalde politieke partijen zet het Dexia-dossier er zelfs toe aan om bepaalde figuren te bannen uit de electorale schijnwerpers.

Zoals ondertussen algemeen bekend speelde en speelt de christelijke werknemerskoepel ACW een belangrijke rol in het hele Dexia-dossier. Het ACW zat er via haar investeringsgroep Arco bij en keek er naar hoe Dexia getransformeerd werd tot een monster dat de uiterste vormen van financiële onverantwoordelijkheid tot het standaard-business model verhief. Het ACW incasseerde gretig dividenden tijdens de boom-boom-jaren en drong voortdurend aan op meer. Toen de hele zaak de muur in vloog, zette men alle zeilen bij om voor de Arco-coöperanten die geld in Dexia staken, een waarborg van 1,5 miljard euro los te peuteren bij de Belgische staat. Met behulp van de bevriende politici lukte deze coup maar de juridische afronding van deze staatswaarborg laat op zich wachten. Bovendien blijkt Europa er steeds minder voor te voelen om zomaar zijn zegen te geven voor deze staatswaarborg ten voordele van de Arco-coöperanten.

Het is blijkbaar allemaal nog niet genoeg want nu meldt De Tijd dat Arco 40 miljoen euro terugeist van de restbank. Men zit daarmede onder de afrondingsgrens die De Boeck ooit aangaf maar dat neemt niet weg dat de ACW-familie hier wederom moreel gigantisch uit de bocht gaat. Of de claim van Arco, die slaat op de verkoop van een Frans onderdeel van de restbank, juridisch terecht is of niet, laten we in het midden. Daar zal gegarandeerd nog heel wat advocateninkt over vloeien.

Feit is evenwel dat Arco met deze actie voor heel wat problemen kan zorgen bij de erg moeizame financiering van de restbank Dexia. Geïnteresseerde financiers zullen als gevolg van dit soort claims zeker een bijkomende rentepremie eisen. Het staat vast dat deze Arco-claim ook andere claims zal uitlokken. Elke centiem aan meerkost voor de financiering van de restbank Dexia komt rechtstreeks voor rekening van de Belgische belastingbetaler die garant staat voor de verliezen van het vehikel.

De kans is zeer reëel dat de actie van Arco aan de Belgische belastingbetaler geld gaat kosten. Dit is op zich al erg laakbaar en dan maken we nog abstractie van de door sommige insiders geopperde mogelijkheid dat Arco deze actie als een soort chantage inzet. Het hoofddoel van Arco en het ACW blijft immers het definitief veilig stellen van de 1,5 miljard euro staatswaarborg.

Hoe dan ook, van het imago van het ACW als middenveldorganisatie die enkel gemotiveerd wordt door het algemeen maatschappelijk belang schoot al niet zo veel meer over na al het voorgaande gedoe (denk ook aan de fiscale heisa rond Sociaal Engagement, die andere ACW-dochter). Nu gaat men écht helemaal met de billen bloot.