20 levensvragen aan… Meyrem Almaci

Meyrem Almaci is voorzitter van Groen en voert voluit oppositie tegen de regering-Michel. Maar hoe is Almaci als mens? Om deze twintig vragen te beantwoorden, had ze 16 minuten en 7 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

De totale apathie bij deze regering voor het klimaat. Voor de start van de belangrijke top in Parijs, was het enige wat Charles Michel zei, dat de verhoogde accijnzen op tabak al een klimaatmaatregel is in ons land. Ook onze bijdrage aan het internationale Klimaatfonds is al een jaar niet meer betaald. Dat is beschamend.

Waarover zullen we ons over 50 jaar schamen?

We leven in een turbulente tijd en we hebben politici die zichzelf reduceren tot een voetnoot in de geschiedenis, in plaats van lef te tonen en een draagvlak te creëren voor vooruitziende oplossingen. Ze zetten liever mensen tegen elkaar op.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Lees het boek How to change the world van John-Paul Flintoff. Uit onderzoek blijkt dat mensen zich beter voelen als ze iets voor iemand anders doen in plaats van voor zichzelf. Mensen die kleine dingen doen om de wereld te verbeteren zijn dus ook gelukkiger.

Bidt u weleens? Tot wie?

Nee. Ik luister vaak naar muziek – zoals Bad Religion – en ik bezoek vrienden en familie. Dat zijn de momenten waarop ik tot rust kom en het een en ander kan laten bezinken.

Wat is uw grootste prestatie?

Na het Dexia-debacle heb ik in de bankencommissie een aantal punten en belangrijke hervormingen hoog op de agenda kunnen zetten. Dat was een hele hevige strijd, en ik heb daarin alles gegeven. Mijn bijnaam is nog altijd ‘Miss Dexia’.

Wat is uw grootste mislukking?

Mijn vader is in 1999 gestorven. Ik was student, en ik had veel plannen met hem die ik altijd maar uitstelde. Ik heb te laat beseft dat het te laat was.

Hebt u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

Nee. Ik ben geboren met mijn voeten in het Waasland. Ik ben heel gehecht aan die roots en de mensen om mij heen.

Waaraan bent u het meest gehecht?

Mijn twee kinderen, familie en vrienden, natuurlijk. Maar ook de collega’s in de partij met wie ik al een heel traject heb afgelegd.

Hebt u ooit geldproblemen gehad?

Mijn ouders beten elke frank niet in tweeën maar in vieren. Vanaf mijn vijftiende heb ik een vakantiejob gehad om thuis bij te dragen en mee mijn studie te betalen. Gelukkig had ik een studiebeurs, maar mijn geldproblemen waren pas voorbij toen ik op mijn 22e kon beginnen te werken.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Daar staat niets ergers op dan wat ik in mijn jeugd allemaal al heb gehoord. Rauw racisme en seksisme. En de combinatie van die twee blijft voor mensen die geen argumenten hebben een favoriet.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Mijn twee katten zijn mijn favoriete gesprekspartners als ik ’s avonds thuiskom en iedereen ligt al in bed.

Wat zou u absoluut niet willen dat uw kinderen doen?

Mijn kinderen kijken nu met een enorme nieuwsgierigheid en onbevangenheid naar de wereld. Ik hoop dat ze die blik nooit verliezen. Ik zou niet willen dat ze zichzelf als norm beginnen te nemen en neerkijken op anderen.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Grave of the Fireflies, een animatiefilm uit de jaren tachtig van studio Ghibli. In mijn jeugd keek ik heel veel naar animatiefilms. Deze gaat over het effect van oorlog op twee kinderen. Heel erg beklijvend.

Over welk onderwerp zou u meer willen weten?

Ik ben erg geïnteresseerd in technologie en hoe alles in elkaar zit. Over kwantumfysica weet ik niets, en daar zou ik graag veel over bijleren.

Zou u ooit overwegen een vluchteling in huis te nemen? In welke omstandigheden?

Ik ben een voorstander van structurele maatregelen. Liefdadigheid is een laatste redmiddel. Maar als hulporganisaties mensen vragen of ze een kamer vrij hebben voor een vluchteling, wil ik dat gerust doen. Ik heb er de middelen voor.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Het is een hele accurate spiegel. En wat je ziet, is heel herkenbaar, maar soms ook confronterend.

Wat is de schuld van de media?

De snelheid waarmee media over iets berichten, is soms belangrijker dan de kwaliteit. Daardoor blijft de context achterwege, en die is vaak heel belangrijk om iets te begrijpen.

Hoelang is het geleden dat u uw moeder hebt gezien?

Twee weken. Ze zegt weleens dat ze me vaker op televisie ziet dan in het echt.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Veel lachen en naar muziek luisteren, dat houdt mij gezond. Maar ik sport en mediteer ook.

Wat hebt u geleerd in het leven?

De mensen om mij heen zijn het belangrijkst. Als het met hen niet goed gaat, marcheert de rest ook niet. Zij zijn het fundament.