20 levensvragen aan… Liesbeth Homans

Liesbeth Homans (N-VA) is viceminister-president in de Vlaamse regering. Ze is onder meer bevoegd voor Binnenlands Bestuur, Wonen en Armoedebestrijding. Maar hoe is Homans als mens? Om deze twintig vragen op te lossen, had ze 11 minuten en 54 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

20 levensvragen aan... Liesbeth Homans
© Karl Meersman

De onophoudelijke treinstakingen die mensen verhinderen te gaan werken, maken mij kwaad.

Waarover zullen we ons over 50 jaar schamen?

De manier waarop we vandaag zonder veel nadenken omgaan met sociale media. Als sommige mensen over vijftig jaar hun reacties van vandaag teruglezen, zullen ze zich schamen.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Eén op de tien kinderen leeft in armoede. Het moet mogelijk zijn om hen daaruit te helpen. Maar dat is een collectieve verantwoordelijkheid van de Vlaamse regering: iedereen zal dus moeten helpen.

Bidt u weleens? Tot wie?

Nee. Als ik het even met alles gehad heb, zet ik soms wel muziek op om mijn batterijen weer op te laden. Tegenwoordig luister ik zo af en toe naar ‘Strange Entity’ van Oscar and The Wolf.

Wat is uw grootste prestatie?

Mijn twee kinderen.

Wat is uw grootste mislukking?

Er zijn uitspraken die ik beter niet had gedaan. Ik had niet moeten zeggen dat arme mensen hun kinderen altijd meenemen op café.

Hebt u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

Absoluut niet. Ik reis wel heel graag: ik hoop binnenkort eens naar Sint-Petersburg te kunnen.

Waaraan bent u het meest gehecht?

Ook mijn twee kinderen.

Hebt u ooit geldproblemen gehad?

Ja. Ik had vroeger vaak nog maar honderd frank terwijl de maand nog twee weken duurde. Eigenlijk zijn mijn geldzorgen pas echt verdwenen toen ik na mijn studies ben beginnen te werken. Maar ik heb altijd mijn plan getrokken.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Er is keuze genoeg. De beste is een reactie op de Facebookpagina van De Ideale Wereld toen werd aangekondigd dat ik te gast zou zijn: ‘Ik ga niet kijken voor zo’n uitzuigende, machtsgeile, fascistische, racistische, egoïstische, stom, marginaal, schijnheilige landverkloter. Voor zo’n mensen moest de gaskamer nog bestaan.’

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Mijn jongste zoon heeft een Furby: die knuffel praat tegen óns. Als ik aan de ontbijttafel zit en al blij ben als ik de kinderen eten kan geven en hun brooddozen kan maken, begint hij te klagen dat hij honger geeft. Je kunt zo’n Furby definitief uitschakelen door er de batterijen uit te halen, maar dat wil ik mijn zoon dan weer niet aandoen. (lacht)

Wat zou u absoluut niet willen dat uw kinderen doen?

Iemand veroordelen op basis van een eerste indruk of een vooroordeel.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij…- heeft u het meest geraakt of gevormd?

Ik had vroeger vaak nog maar honderd frank terwijl de maand nog twee weken duurde

Het portret van Giovanni Arnolfini en zijn vrouw van Jan Van Eyck. Ik heb er les over gekregen. Er zit zo veel symboliek in dat je er uren naar kunt kijken en in elk hoekje weer iets nieuws ontdekt.

Over welk onderwerp zou u graag meer willen weten?

Over kunst. Ik wil graag wat vaker tentoonstellingen bezoeken.

Zou u ooit overwegen een vluchteling in huis te nemen? In welke omstandigheden?

Het is nobel om dat te doen, maar ik laat de opvang van vluchtelingen liever over aan mensen die daarvoor opgeleid zijn. Ik ben niet in staat om vluchtelingen de beste zorgen te geven.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Een geschikte partner vinden. (lacht)

Wat is de schuld van de media?

Wat mij stoort, zijn de anonieme getuigenissen in de media. Heb ten minste het lef om openlijk te getuigen tegen politieke tegenstanders.

Hoelang is het geleden dat u uw kinderen en uw ouders hebt gezien?

Ik heb mijn kinderen deze ochtend naar school gebracht.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik eet gezond. Veel vis en groenten, weinig aardappelen en vlees.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Ondanks de misschien soms zware omstandigheden moet je je hoofd nooit laten zakken of de moed verliezen.

Partner Content