‘1,1 miljard euro, aan 1,5 procent bij Belfius: de christelijke zuil mag ook meebetalen aan een vermogenswinstbelasting’

‘De christelijke zuil gijzelt de CD&V op een onsympathieke manier. Die kan aan geloofwaardigheid winnen door sterk te staan in wat ze overeenkwam met de andere coalitiepartners. Het slechtste wat de CD&V kan doen is het varend schip verlaten’, meent Huub Broers in het Schaduwparlement van Knack.be

Een nogal forse vakbondsafgevaardigde mag in Namen een klerenwinkel door elkaar halen en dan zeggen dat ze het recht heeft om dat te doen als reactie op de “kliek van De Wever”. Hoezo, dit is geen politieke staking? Sommigen denken van zichzelf dat ze als afgevaardigde oppermachtig zijn. Door mee te marcheren in hun betogingen geven politieke partijen dergelijke ordeverstoorders een alibi.

Het gedoe van de vakbonden begint mij stilaan de keel uit te hangen. En mij niet alleen. Ik heb de indruk dat de bonden vooral zichzelf zullen tegenkomen. Dat geldt ook voor de politievakbonden die een arrest van het Grondwettelijk Hof niet aanvaarden en dus bestuurders gaan pesten. Ze geven hun minister zelfs niet de tijd om oplossingen uit te werken. Gelukkig zijn niet alle politiemensen uit datzelfde vermolmde hout gesneden. Ik heb zelfs een boon voor de mannen en vrouwen die hun werk met overtuiging doen; zij die ervoor gekozen hebben om ons in kritieke omstandigheden te beschermen. Voor mij mogen die goed verdienen en degenen die wetten aan hun laars lappen, mogen wat inboeten.

Tijdens de-betoging-met-veel-schade in Brussel verklaarde de heer Marc Leemans van het ACV, die veel harder en onsympathieker overkomt dan zijn voorgangers, vrank en vrij dat rijken met eigendommen en huizen daar niets op betalen. Leemans overdreef al dan niet bewust. Dat laat ik voor zijn rekening. Van hem en zijn vriend-voor-even Ruddy De Leeuw (ABVV) weten we dat ze tot de betere middenklasse behoren. Ik gun hen dat.

‘Na vermogensbelasting geen inspanning moeten leveren, is een leugen’

Mogelijk hebben zij nooit van Onroerende Voorheffing op hun woning gehoord. Dat is nochtans één vorm van vermogensbelasting die dit land op de derde plaats in Europa posteert. Uiteraard wil elk van ons dat iedereen naar eigen vermogen bijdraagt aan de belastingpot. De sluipwegen naar belastingparadijzen worden dus best afgesloten. Minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) heeft tenminste de merite dat hij al akkoorden heeft over een inzage in het Luxemburgs vluchtkapitaal. Dat deden socialisten en vakbonden hem nooit voor. Men kan zich afvragen waarom.

Misschien moet ik de bond van Leemans wel net iets minder de schuld van alle oproer geven dan de socialistische. Over de liberale vakbond spreek ik zelfs niet. Liberaal en vakbond achter elkaar in één begrip is voor een nuchter denkend mens helemaal niet te vatten. Wat ik wel beweer, is dat ze de mensen samen wijsmaken dat ze na een vermogensbelasting – want daar hebben zij het over – geen verdere inspanningen meer hoeven te doen. Dat is een leugen, want zelfs al zou je de grootste vermogens zeer zwaar belasten en hen dus nog sneller naar het buitenland verjagen, dan nog zouden wij zelf moeten bijdragen in de sanering. Het financiële gat werd immers te groot gedolven gedurende 25 jaar socialistisch medebeleid.

Topvoetballers en wielrenners zullen ons ook al niet helpen bij het dempen van de put. Zij parkeren hun kapitaal in Luxemburg of Monaco. Mensen die nu op straat roepen om de rijkeren als enige melkkoe te gebruiken, juichen die kapitaalvluchtelingen net zoals ik royaal toe rond de velden en langs de wegen. Ik denk echter dat die mannen wel bereid zouden zijn tot het betalen van een vermogenswinstbelasting. Nu worden ze ertoe gedwongen om uitvluchten te zoeken tegen een mogelijke verhoogde vermogensbelasting.

Weet je wat ik denk? Dat die rode en groene mannen zich tegen elkaar aan het profileren zijn in het vooruitzicht van de syndicale verkiezingen. Geen enkele leugen is daarbij te veel. Hoor je hen trouwens vertellen dat de nettolonen al vanaf januari beginnen te stijgen? Ik niet hoor. Eerlijk is anders. Het maakt van de bonden de moderne ‘rattenvangers van Hamelen’. En hun slaafse leden zijn de kinderen die achter het fluitje aanlopen. We weten allemaal dat dit sprookje niet goed is afgelopen.

Het wordt dan ook hoogtijd dat aan de syndicaten rechtspersoonlijkheid wordt gegeven. Met 1,1 miljard aan 1,5 procent bij Belfius zou de christelijke zuil dan ook mee mogen betalen aan een vermogenswinstbelasting. Ja, wij zijn soepeler dan zij. Wij vragen enkel een bijdrage op hun winst, niet op hun kapitaal. Dat hebben ze nodig om mee te werken. Over de geheime gangen en paden van de socialistische bond en partijen weet ik totaal niets. Socialisten zijn immers te vertrouwen. Zeker als het op Augustagelden, gelden in kluizen en andere zaken aankomt. Als het moet, worden bewijzen wel verbrand. In de Waalse PS draaien de conflicten al lang over grote vermogens. Kinderen van voormalige Luikse excellenties gooien de gigantische erfenissen ruziënd in de pers. Sommige PS’ers hebben hun buikjes zo vol van eten, drank en geld dat een enkeling zelfs in slaap viel tijdens het verrijken. Hun blinde achterban is al tevreden dat hij de vuistballende bonzen van vakbonden en politiek op 1 mei mag toejuichen. Brood en spelen, in de sterkste betekenis van de woorden.

Sinds 9 mei 1988 zaten die socialisten trouwens onafgebroken in de regering. In de periode Verhofstadt I en II deden ze dat zelfs zonder de Vlaamse christendemocraten. Dat was dus dé uitgelezen kans om hun ABVV-belangen te delen met die van de liberalen. Geven en nemen op basis van twee ideologieën is immers gemakkelijker dan met meer aan tafel. Toen hadden ze hun vermogensbelasting dus kunnen invoeren. Dat deden ze nooit. Omdat ze te veel aan eigen mensen zouden raken? De illusie die ze nu scheppen dat daarmee alles wordt opgelost, is zoals gezegd volksbedrog. Ook erna moeten we langer werken en de tering naar de nering zetten. Ook dan moeten we een indexsprong verteren zoals zij die in het verleden ook al invoerden.

‘Karl Marx leefde zelf op kosten van vriend Friedrich Engels’

De christelijke zuil gijzelt in mijn ogen dan weer de CD&V op een totaal onsympathieke manier. Die kan aan geloofwaardigheid winnen door geen bocht te maken, maar door sterk te staan in wat ze overeenkwam met de andere coalitiepartners. Jean-Luc Dehaene durfde dat. Hij werd daarvoor geroemd door vriend en tegenstander. Het slechtste wat de CD&V zichzelf zou kunnen aandoen is het varend schip verlaten. Geef dus niet toe aan de sirenezangen van de Raoul Hedebouws (PVDA-PTB) en andere volksmisleiders die nog steeds dromen van de marxistisch omgewoelde wereld waarbij de werkgevers onder aan de ladder staan en hun werknemers zelf besluiten en vooral bevelen. Karl Marx leefde zelf quasi volledig op kosten van zijn vriend Friedrich Engels. Een niet te volgen voorbeeld dus.

Voor de rest wens ik alle mensen van goede wil nu al fijne eindejaarsfeesten en vooral een schitterend 2015 met een verhoogd nettoloon en zonder verstoorde treinreizen, geblokkeerde wegen, uitgestelde vliegreizen, een verbod op scheepvaart, gesloten winkels en bedrijven, rotte eieren of chocomelk tegen de gevel, opgebroken straten, in brand gestoken auto’s, vernielde eigendommen, bedreigde werkwilligen, …