Met de paasvakantie in aantocht en de zomerkampen die volgeboekt raken, vindt het Vlaamse jeugdwerk steeds moeilijker ervaren hoofdanimatoren.
Elk jaar volgen zo’n 8000 Vlaamse jongeren een cursus om animator in het jeugdwerk te worden. Die hoge instroom is opvallend. Bijna overal in Europa worden immers jobstudenten betaald om tijdens de vakantie kinderen te begeleiden. Drie op de vier Vlaamse animatoren zijn echter vrijwilligers die een vergoeding krijgen tussen de drie en de dertig euro per dag. ‘Met de instroom gaat het erg goed’, vindt Seppe Van Pottelbergh van Kazou, de jeugdorganisatie van de Christelijke Mutualiteit en de grootste aanbieder van jeugdvakanties in Vlaanderen. ‘Het zijn de hoofdanimatoren die schaarser worden. Zij kunnen met hun ervaring de groep begeleiders aansturen, maar elk jaar wordt de zoektocht naar hen wat moeilijker.’
Daar zijn volgens Van Pottelbergh verschillende redenen voor. ‘Het aantal hoofdanimatoren blijft stabiel, maar er zijn veel meer activiteiten. De grote Zwitserland-vakanties waarmee Kazou geïdentificeerd werd, zijn vandaag vervangen door een veel breder aanbod. Vakanties moeten vandaag straffer zijn om ze verkocht te krijgen aan jongeren en ouders. Zo gaan we naar Kroatië of Spanje en organiseren we trektochten met een kano in Schotland of Scandinavië. Dat doen we in veel kleinere groepen dan vroeger, maar we hebben wel telkens een hoofdanimator nodig. En dat wordt moeilijk.’
Dat er geconcurreerd wordt tussen de verschillende organisatoren van vakanties en opvanginitiatieven wil Kazou niet gezegd hebben. Maar Kazou, dat vorig jaar 43.000 kinderen en jongeren meenam op vakantie, organiseert wel weekends waarin vrijwilligers die elders hun animatorattest behaald hebben, geronseld kunnen worden.
Dat is nodig omdat het profiel van de vrijwilliger veranderd is, zegt Fréderique Loones van de Ambrassade, dat Vlaamse jeugdorganisaties ondersteunt. ‘Vroeger bleven vrijwilligers jarenlang bij een organisatie. Vandaag gaan jongeren meer rondshoppen: een jaar als animator op een speelplein, het volgende jaar naar Schotland, en dan een taalstage met nog een andere organisatie.’
‘De hedendaagse vrijwilliger wisselt vaker en stopt sneller’, bevestigt Van Pottelbergh. ‘Dat is op zich geen probleem, maar het stelt ons wel voor een uitdaging. Ook dit jaar staan er bij Kazou nog 150 jongeren op de wachtlijst om animator te worden, maar zijn we wel op zoek naar hoofdanimatoren. Waarom we hen niet betalen? Daardoor zou het huidige aanbod van het jeugdwerk onbetaalbaar worden.’
Jelle Henneman
In België begeleiden vooral vrijwilligers jeugdkampen. In de rest van Europa zijn dat jobstudenten.
