De industriële mogelijkheden van perovskietzonnecellen vergroten.

Aan een universiteit in Saudi-Arabië werkt het team van de Vlaamse fysicus Stefaan De Wolf aan de verbetering van de activiteit van zonnecellen. Met succes, want de voorbije maanden publiceerde het twee artikels in het vakblad Science. Het team zet vooral in op het vinden van methodes om de stabiliteit te verhogen van zonnecellen met een hoge graad van omzetting van licht in elektriciteit. Om zonnecellen met succes te commercialiseren, moeten ze 25 à 30 jaar kunnen meegaan.

Zonnecellen moeten bestand zijn tegen extreme omstandigheden, omdat ze jarenlang in weer en wind hun energieproducerende werk moeten doen. De focus ligt tegenwoordig sterk op het gebruik van zogenaamde perovskieten als basismateriaal. Ze zouden 40 procent van het invallende licht in elektriciteit kunnen omzetten. Perovskietzonnecellen zijn gemakkelijker te produceren dan andere types, maar ze moeten natuurlijk wel minstens vergelijkbare resultaten opleveren. Omdat de efficiëntie ervan nog geregeld in twijfel wordt getrokken, voerden De Wolf en zijn team tests uit om de duurzaamheid van perovskietzonnecellen te evalueren. De resultaten waren geruststellend: de producten kunnen rendabel zijn.

Technische kunstgrepen verhogen de capaciteit van perovskietzonnecellen.

Daarvoor zijn wel technische kunstgrepen nodig. Zo verhoogt de stabiliteit als er bij de productie van dunne perovskietlagen moleculen van oleylammoniumjodide worden toegevoegd. Die brengen ‘rust’ in de perovskietlaag, wat het rendement van de zonnecellen verhoogt, zelfs bij grote hitte en vochtigheid. Ook een flinterdunne laag van magnesiumfluoride verhoogt de prestatie van de producten.