Waarover is ex-nieuwsanker Sigrid Spruyt van gedachte veranderd? ‘Tegen iets van leer trekken verkoopt. Maar dan loop je in je eigen val, want het discours dat je bestrijdt, bevestig je. Ik ga nu meer voor verbinding.’
‘Vroeger twijfelde ik zelden’, zegt Sigrid Spruyt. ‘Mijn levensweg ontvouwde zich vanzelf en ik volgde mijn hart, intuïtie en verstand. Twijfel dook op toen wegen doodliepen, zoals die van mijn werk als tv-anker. Ik heb lang getwijfeld of ik mijn dagboeknotities daarover zou publiceren, maar dééd het, dus blijkbaar moest het gebeuren. Erop terugkijkend betwijfel ik of dat wel een goeie beslissing was. Het boek heeft niets veranderd en de ontvangst ervan in de populaire pers bewees wat het wilde aanklagen: passages werden uit hun context gerukt, alleen het sensationele bleef over. Zodat je een wanstaltige vervorming kreeg van wat mijn boek was. Dat is vaak het probleem: massamedia geven niet de werkelijkheid weer, maar willen scoren. Een zo lelijk mogelijk beeld ophangen van alles.
Het is het voorrecht van de jeugd om alles zeker te weten.
Dat had ik moeten weten. Er waren fijne reacties op het boek, hoor, ook van ex-collega’s. Het was alleen pijnlijk dat veel mensen het niet gelezen hebben, maar hun mening baseerden op de achterklap van die rioolpers. Daardoor werden sommigen ook gekwetst. Dat betreur ik en ik wil me bij hen excuseren. Lees het boek zelf.
Commercieel was Dagboek van een anker een succes, waarschijnlijk ook omdat het negatief was. De opvolger, Dagboek van een ijsbeer, dat veel positiever was, flopte. Tegen iets van leer trekken verkoopt. Maar volgens mij loop je zo in je eigen val, want het discours dat je bestrijdt, bevestig je.’
Hebt u er iets uit geleerd?
Sigrid Spruyt: Ja, dat je je kritische geest beter dienstbaar maakt voor verbinding. Daar hebben we behoefte aan, niet aan strijd. Als je niet twijfelt maar ergens met hart en ziel voor gaat en plots iets lijkt te bereiken: dat doet enorm veel deugd. Zo ijver ik al een tijd met Outdoor Swimming voor open zwemwater. Onlangs werden we uitgenodigd voor een hoorzitting in de commissie Leefmilieu van het Vlaams Parlement. De goodwill voor een nieuwe regelgeving groeit. En toch, exact een week later besliste het provinciebestuur van Vlaams-Brabant om het openluchtzwembad van Huizingen voorgoed te sluiten, waardoor het zuiden van die provincie nu helemaal is drooggelegd. Zo’n verkeerd signaal. Dan ga je wéér twijfelen: heeft het allemaal wel zin?
Twijfelt u veel?
Spruyt: Het is het voorrecht van de jeugd om net alles zeker te weten. Stellige overtuigingen, vurige zekerheid. Hoe ouder je wordt, hoe meer je begint te twijfelen. ‘Twijfel is het begin van wijsheid’, zei Aristoteles. En dat is ook zo. Je mag niets zomaar voetstoots aannemen en moet de dingen ter discussie stellen en onderzoeken, anders ontdek je niets en bouw je geen kennis op. Alleen je eigen ervaringen – en dan nog – staan buiten kijf. Al de rest, van horen zeggen of gelezen, kun je maar beter checken en dubbelchecken. Uiteindelijk eindig je als Socrates, die wist dat hij niets wist. Je ontdekt dat alles waar en onwaar is, dat alles een is en zijn tegendeel in zich draagt, dat je alles in twijfel kunt trekken en dat er verrassend weinig overeind blijft. Je twijfelt alleen niet aan de essentie, het belangrijkste: de liefde, het leven, kinderen en kleinkinderen, de schoonheid van kunst en natuur, het belang van verbinding. Daar moet je in blijven geloven.
In de rubriek Durf Twijfelen vraagt Knack elke week naar de twijfels van bekende mensen.
