Alle technologie om elektrisch rijden succesvol te maken, is beschikbaar. Waarom gaat het dan zo traag?
Sommige mensen kunnen hun verhaal zó overtuigend vertellen dat je je verwonderd afvraagt waarom het dan zo lang duurt voor een nieuwe duurzame technologie doordringt in de maatschappij. Johan Peeters van de Product Group EC Charging Infrastructure, die opereert binnen het bedrijf ABB, is zo iemand. Zijn groep is gespecialiseerd in de productie van gelijkstroomlaadpalen om elektrische wagens snel op te laden. In 2010 verkocht ze één paal, nu zijn er al meer dan duizend de deur uit.
‘Alle technologie die nodig is om elektrisch rijden duurzaam én economisch haalbaar te maken, is beschikbaar’, zegt Peeters onomwonden. ‘Het bedrijf Umicore werkt aan technologie waarmee batterijen tegen 2020 drie keer goedkoper zullen zijn dan vandaag. Ze zullen ook volledig recycleerbaar zijn, zodat batterijtechnologie geen bottleneck meer is. Wij beschikken over snellaadpalen die in een kwartiertje een batterij opladen tegen een kostprijs van 2 à 3 euro per keer. Het bereik van elektrische wagens is vandaag het enige minpunt, maar de beschikbaarheid van snellaadpalen zou ook dat obstakel nu al wegwerken.’
Stekkers zijn momenteel de voornaamste zorg van de producenten van palen en wagens, omdat de markt – zoals zo vaak – het niet eens werd over een standaard. Japanse, Duitse, Franse en Amerikaanse wagenproducenten hebben elk hun eigen type stekker, en voor het langzaam opladen thuis is een andere stekker nodig dan voor het snel opladen onderweg. ‘Dat is ergerlijk, maar dat kunnen we oplossen door op de wagens twee stekkers te zetten, één voor traag en één voor snel opladen, en op onze laadpalen drie, voor de belangrijkste stekkertypes van de wagens – we gaan ervan uit dat de Amerikaanse wagens op de Europese markt een Europese stekker zullen krijgen.’
Volgens Peeters wordt er met elektrisch rijden een mooie cyclus gesloten, want de eerste wagens waren elektrisch aangedreven: ‘De eerste Porsche in 1900 was volledig elektrisch, maar via een hybride tussenstap is dat systeem vanaf 1903 vervangen door motoren die op fossiele brandstoffen draaiden. Nu volgen we de omgekeerde richting, via hybride wagens naar volledig elektrische. Als de evoluties van de stijgende prijs van fossiele brandstoffen en de dalende prijs van batterijen zich doorzetten zoals voorzien, zouden we tegen 2020 zo goed als volledig elektrisch moeten rijden.’
De Vlaamse autoriteiten volgen in Peeters’ visie een verkeerd traject door in te zetten op het plaatsen van laadpalen op publieke plaatsen die enkel traag laden, terwijl de meeste mensen overdag geen acht uur kunnen wachten tot de batterij van hun wagen vol is. ‘Ik begrijp het niet’, zegt hij. ‘Iedereen ligt hier blijkbaar te slapen en subsidieert de foute concepten. Nochtans hebben we er alle belang bij om zo snel mogelijk op elektrisch rijden over te schakelen, want de problemen die op ons afkomen met fijnstof en een hoge CO2-uitstoot zijn enorm. Terwijl we de overgang naar een schone mobiliteit nú al kunnen maken.’
