Ook wie doorgaans ongevoelig blijft voor voetbalgekte moet ergens de voorbije weken toch de naam van Thorgan Hazard hebben horen voorbijkomen. Jonge Belg, door het Chelsea van oudere broer en Rode Duivel Eden sinds de zomer van 2012 aan Zulte Waregem uitgeleend, en vorige week de Gouden Schoen gewonnen. Heerlijke speler dus. Zo heerlijk dat Anderlecht hem wat graag wilde wegkapen bij Zulte Waregem. Helaas, ook in het voetbal loop je niet ver met een lege portemonnee. Dus stuurde Anderlecht Hazards ‘raadgever’ John Bico de loopgraven in. Die liet zich op zijn beurt assisteren door Laurent Denis, een in voetbalkringen veelgevraagd jurist wegens zijn naar verluidt ongeëvenaarde expertise in internationaal sportrecht. Bico en Denis zetten de Waregemse onderhandelaars het mes op de keel. Die schrokken wel van zo veel intimidatie, maar buigen deden ze niet. En dus maakt Thorgan Hazard het seizoen gewoon vol in West-Vlaanderen.
Laurent Denis is een van de 32 beklaagden die vanaf maandag voor de correctionele rechtbank in Brussel moeten verschijnen voor hun aandeel in het grootste corruptieschandaal uit de geschiedenis van het Belgische voetbal. Het schandaal dat de naam kreeg van een kleine Chinees, Ye Zheyun. Ye probeerde in 2004 en 2005 te infiltreren in minstens een dozijn Belgische clubs. Bij drie slaagde hij er ook daadwerkelijk in om zich in te kopen: bij Verbroedering Geel, Lierse SK en La Louvière. Hij kocht er spelers en trainers om, waarna ergens in Azië fors werd gegokt op de vervalste resultaten van de gemanipuleerde wedstrijden. Denis was de rechterhand van voorzitter Filippo Gaone toen de feiten zich voordeden in La Louvière. Het juridisch en administratief beheer van de club stond onder zijn toezicht.
Denis en Gaone moeten zich onder meer verantwoorden voor het half miljoen euro dat via twee wisselagenten in Hongkong op Denis’ derdenrekening terechtkwam. Het geld betrof de eerste schijf voor de overname van La Louvière, maar zou onrechtmatig zijn aangewend om de financieel noodlijdende bedrijven van Gaone uit de rode cijfers te helpen. Het advocatenkantoor waarvoor Denis werkte, vond het allemaal geen goede reclame en ontdeed zich al snel na het losbarsten van de schandaalverhalen van zijn wonderboy. Die ging even onder de radar, maar niet voor lang. Voor onze op normen en waarden gestelde clubs vormde de aanklacht geen bezwaar om een beroep te blijven doen op zijn diensten. Bij Anderlecht bleef hij een vriend des huizes.
De egards waarmee Denis wordt bejegend, zeggen alles over hoe er al die jaren door het voetbalmilieu tegen het gokschandaal is aangekeken. Schouderophalend. Inmiddels heeft matchfixing of wedstrijdmanipulatie zich als een uitgeslagen veenbrand over heel Europa verspreid. Volgens UEFA-voorzitter Michel Platini vormt het de grootste bedreiging voor de voetbalsport. Een bedreiging die al mensenlevens eiste ook. In Hongarije sprong een clubleider van zeventien hoog zijn dood tegemoet, in Zwitserland werd het lijk van een voetballer uit de Rijn opgevist.
Het tuchtonderzoek van de Belgische voetbalbond werd een maat voor niets. Trainer Paul Put van Lierse SK werd van de bondslijsten geschrapt, maar zette zijn carrière gewoon voort in Afrika. In 2007 dwong de kortgedingrechter de bond zijn onderzoek stil te leggen zolang de strafzaak niet is afgerond. Afgaande op de eindvordering van het parket leverde ook dat onderzoek weinig méér op dan wat journalisten lang geleden al aan drek bovenhaalden. Haast werd er ook al niet gemaakt. Als het proces aanstaande maandag daadwerkelijk van start gaat, zullen we bijna tien jaar na de feiten zijn.
In de beklaagdenbank zullen dan voornamelijk voetballers en trainers zitten wier carrière (bijna) afgelopen is. Makkelijke prooien voor de voetbalmaffia en allicht ook voor justitie. Verder een handvol clubleiders en wat loopjongens van Ye, de gokchinees van wie al acht jaar niets meer is vernomen. Wie zijn opdrachtgevers waren, zullen we de komende weken niet vernemen. Als het al tot veroordelingen komt, zullen die ons evenmin wijzer maken. Het zal ook niets veranderen. Mocht Laurent Denis schuldig worden bevonden, dan zal de balie hem schrappen, maar het voetbal zal hem niet laten vallen. Op het bordje naast zijn deur zal hij ‘advocaat’ vervangen door ‘consultant’, waarna hij zal overgaan tot de orde van de dag. Business as usual.
Voor onze op normen en waarden gestelde clubs vormde de aanklacht tegen Laurent Denis geen bezwaar om een beroep te blijven doen op zijn diensten.
