Theaterauteur Paul Pourveur is geïntrigeerd door het urbanisme.
‘Bel me wanneer je maar wilt!’ riep hij me na toen ik uitstapte. Knipoog, charmante glimlach en ‘mijn’ taxichauffeur verdween in de verkeerschaos van Manhattan. Met de chauffeur is het niets geworden. Op zijn stad werd ik wél chronisch verliefd. Theaterauteur en stadsmens Paul Pourveur begrijpt dat. Al verkiest hij Montreal boven New York. ‘Die stad is een leefbaarder New York. Met meer groen, mooiere architectuur en minder criminaliteit. Het is bovendien een matriarchale maatschappij waar de inwoners nog geen karikatuur van hun stad geworden zijn.’ Jaarlijks ‘emigreert’ Pourveur voor enkele weken naar die Canadese pleisterplek om er te leven en te werken. Schrijven, in zijn geval.
Pourveur is afkomstig uit Antwerpen. Sinds zijn studententijd aan het RITS woont hij in het Brusselse. ‘Brussel voelt als het enige, echte België en is, in tegenstelling tot wereldsteden zoals Parijs of New York, nog volop in ontwikkeling.’ De stad als organisme boeit hem en vormt het voorwerp van zijn recentste stukken. Als jongen droomde hij er nochtans van om filmscenarist te worden. ‘Ik wilde schrijver worden en was geïntrigeerd door films, in het bijzonder de experimentele prenten van Derek Jarman.’ Het is Lucas Vandervost, artistiek leider van De Tijd, die Pourveur ertoe overhaalde om het stuk Congo (1989) te schrijven. Daarin maakt Pourveur Henry Morton Stanleys reis tot een metafoor voor de mannelijke zoektocht naar de ideale vrouw (lees: Marilyn Monroe). Wat aanvankelijk een eenmalig theateravontuur leek, werd een levensmissie. Hij groeide uit tot een van de meest eigenzinnige theaterauteurs en ontving in 1999 de Taalunie Toneelschrijfprijs voor Stiefmoeders. Zijn opmerkelijkste stuk blijft The Hunting of the Snark (1987), een beruchte bewerking van Lewis Carrolls gelijknamige gedicht. De tekst toont Pourveurs liefde voor het spelen met de taal en het verrassen met eigenzinnige stijl- en vormfiguren.
‘Ik houd van films die onze geijkte kijk- en leefmodellen doorbreken’, zegt hij. Hij hoopt met zijn teksten hetzelfde te bewerkstelligen. ‘Ik wil mijn publiek een kritisch perspectief op de verstedelijkende samenleving bieden.’ In mei gaat zijn Plot Your City (Het Zuidelijk Toneel) als locatievoorstelling in première. Deze week toont De Queeste een remake van zijn Locked-in, en sinds vorige week is Godelieve en Clique (’t ARSENAAL en Le Manège) te zien. Het stuk – een licht nostalgisch verhaal over twee nichtjes – ontstond, op verzoek van regisseur en actrice Sylvie Landuyt, uit de herinneringen aan zijn tweetalige jeugd. Vlaamse en Waalse acteurs vertellen er samen ‘een intiem, teder verhaal’. Kortom, theater als een afspiegeling van onze samenleving.
INFO: WW.DEQUEESTE.BE, WWW.HZT.NL,WWW.LEMANEGE.COM EN WWW.TARSENAAL.BE.
Els Van Steenberghe
