Het is kwaad de ezel ter bruiloft te noden, als hij hout of water moet dragen.

Het Hoog kommissariaat voor de vluchtelingen van de Verenigde Naties, organizeert samen met de Lions Club de aktie Blauwe Vlinder. Bedoeling is om ten bate van Ruandese kinderen in de vluchtelingenkampen vlinderdasjes zie ook Frans Van Mechelen en Siegfried Bracke te verkopen. Op 22 oktober 1995 zou de gehele Belgische bevolking die blauwe vlinderdasjes moeten dragen als blijk van solidariteit. En dat dat alleen maar kan slagen als u, de pers, zich achter dit initiatief zet en si en la. Perskonferentie, inclusief het verschrikkelijke persontbijt, op maandagochtend negen uur in het Conrad Hotel in Brussel. “Vele dingen kunnen wachten, ” besluit Francesca Caseri niet onterecht, “kinderen niet. ” Vanzelfsprekend steunen wij dit initiatief, al zullen wij het wel uit ons hoofd laten om op 22 oktober een blauw vlinderdasje te dragen. Toe zeg. En zou maandagochtend negen uur in Brussel het geschikte moment zijn om journalisten op te trommelen ?

Spare-rib

Wij zijn, voor het eerst in de geschiedenis van deze rubriek, naar een perskonferentie getrokken om eens goed te lachen. Dat gebeurt zelden omdat deze konferenties bijna altijd over een ernstig onderwerp gaan. Iemand is boos of ongelukkig, een wantoestand moet worden aangeklaagd, een groot gevaar gesignaleerd, één of andere festiviteit dient onder de spots te belanden. Vrolijk word je daar meestal niet van.

Maar de Nationale Stichting voor Hulp aan Zwaar Verbranden, nochtans bij uitstek een vereniging die een pijnlijke en allerminst grappige problematiek behandelt, meende dat met een snuifje humor de boodschap beter begrepen zou worden. En die boodschap is : pas in ’s hemelsnaam op met barbecues. Niet alleen wordt het vlees erop zelden goed klaar gemaakt ofwel is het nog halfrauw ofwel pekzwart maar bovenal is er gevaar voor brand en brandwonden. Zeker als de bediener van de barbecue in afwachting dat de kolen op temperatuur komen, een paar goed gevulde glazen of een kruik aperitief achterover slaat en dus niet al te scherp van waarneming meer is.

Een deskundige demonstratie heeft plaats in Terborght in Huizingen. Wij hebben de weg daarheen al honderden keren gereden, maar pas nu valt ons de vreemde uitritnummering op de Brusselse ring op. Tot Anderlecht-industrie gaat het omhoog naar afrit 17. En de volgende, Ruisbroek-Drogenbos, is dan plotseling weer afrit 13. Binnen vijf kilometer heb je dus twee uitritten 13, 14, 15, 16 en 17. Zoiets kan toch alleen in België. Het komt omdat in Ruisbroek de ring ongemerkt overgaat in de E-19, maar je zal maar eens een buitenlander hebben uitgelegd dat hij afrit 15 moet nemen.

Nu goed. De Stichting voor Hulp aan Zwaar Verbranden, gesticht in 1986, roept zoals elk jaar iedereen uitdrukkelijk op om uit te kijken met de barbecue. Zelfs indien hij op een veilige plaats op uw terras of grasperk staat, loert het ongeluk van achter elk stuk houtskool. Besef goed dat brandwonden uiterst langzaam genezen, àls ze al genezen. En weet dat de gevolgen ervan verschrikkelijk zijn : fysiek, psychisch en ook financieel. De gastheer is in elk geval burgerlijk aansprakelijk. Opgelet voor Wauthier Robijns dus. Ons hoofd eraf als in uw polis geen clausule zal blijken te staan die de verzekeringen van de plicht tot betalen ontslaat. De ABB is overigens mede-organizator van de perskonferentie.

Het allerdomste wat je kan doen is brandbare vloeistoffen gebruiken om de barbecue aan te maken. Methanol, bijvoorbeeld. Zou verboden moeten worden, zegt de Stichting, die ons op lichtbeelden laat zien wat er kan gebeuren als onverantwoordelijken het smeulend vuurtje proberen aan te wakkeren met brandalkohol : een vlammenzee. Bij sommige produkten komt de steekvlam met een paar sekonden vertraging. In eerste instantie gebeurt dus niets, man of vrouw stapt opgelucht dichterbij en dan spat er een vuurbal uiteen.

Andere belangrijke oorzaken van brandwonden zijn de gebrekkige stabiliteit van het barbecue-stel en de gevaarlijke montage van de handgrepen, meestal veel te dicht bij de hete plaatsen. Opgepast nog bij tafel-barbecue-stellen : de onderkant van de kom is meer dan tweehonderd graden heet, en tien centimeter lager ligt een linnen of plastieken tafelkleedje. Bij gasbarbecues : zijn er geen lekken in de darm ? Bij elektrische barbecues : zijn de draden goedgekeurd, is de haspel van de verlengdraad niet brandbaar ? Als het toch misloopt, moet u de brandwonden langdurig afkoelen. “Eerst water, de rest komt later, ” is de slogan van de Stichting. Tevens van de AA. Wij geven maar één raad : hou het bij een koud buffet.

Hierna is het tijd voor de humor, met enkele leden van de Belgische Improvizatie Liga, die dank zij het BRTN-programma Onvoorziene Omstandigheden grote bekendheid heeft gekregen. Wij zien een kabaretnummertje over de geschiedenis van de barbecue. Het blijkt dat een perskonferentie hiervoor niet het geschikte kader is. Je kan van journalisten veel verwachten, maar niet dat ze ook nog eens entoesiast mee in de handen gaan klappen. Trouwens, als er ooit geapplaudisseerd wordt tijdens een perskonferentie, zo is onze ervaring, dan gebeurt dat altijd door initmi van de organizatoren die er eigenlijk niet thuis horen. Na nog een demonstratie van hoe je een barbecue wel veilig kan gebruiken, worden de aanwezigen uitgenodigd om een paar succulent uitziende hapjes op de grill te leggen en naderhand te verorberen. Het is op dit ogenblik dat uw verslaggever met droef gemoed restaurant Terborght verlaat.

Mond

Terug ter redaktie vinden wij een uitnodiging van het Verbond der Vlaamse Tandartsen op ons bureau. “Geachte heer, de Vlaamse werkgroep voor Gezonde Tanden (VWGT), een werkgroep van het Verbond der Vlaamse Tandarsten (VVT), heeft het genoegen u uit te nodigen op een pick-nick ! “

Wij lezen ook nog over het belang van een mondgerelateerd voedingsadvies dat rekening houdt met de gezondheid in het algemeen en het welzijn van de tanden in het biezonder. Ja wat.

En nu we toch bezig zijn, kan deze er ook nog wel bij. Het gaat dan wel niet om gezonde, maar toch om propere tanden. En gezonde longen. De Nationale Koalitie tegen Tabak en de Europarlementsleden Mel Read en Mimi Kestelijn-Sierens nodigen ons uit om ter gelegenheid van de Werelddag zonder Tabak samen met hen een gezondheidsmars te houden. Met als strijdpunt : totaal verbod op tabaksreklame in de Europese Unie. De Nationale Koalitie tegen Tabak… Deze mars is zonder ons vertrokken. Ten eerste moeten mensen het maar weten als ze zichzelf dood willen roken. Op onze redaktie melden sympatizanten van de tabak trouwens het geval van een oud boertje in de Oeral dat honderd vierendertig jaar is geworden en elke dag twintig sigaretten rookte ! ! Op de begrafenis werd zijn vader, een verwoed pijproker, getroffen door een beroerte. Ten tweede : één Sierens in deze rubriek volstaat ruimschoots.

Unie

Waar wij ook zeker niet heen gaan, is de plechtige opening van het Justus Lipsius-gebouw, zetel van de Raad van de Europese Unie, in de Wetstraat. De Belgische staat heeft het terrein ter beschikking gesteld (ruim één miljard frank), de voorbereidende werken uitgevoerd en de volledige infrastruktuur van de toegangswegen waaronder de Belliard-tunnel gefinancierd (tien miljard frank). De Regie der Gebouwen is nadien als bouwmeester opgetreden bij de konstruktie van de gebouwen, waarvan de kosten (dertien en een half miljard frank) gedragen werden door de Europese raad. Het eerste kontrakt tussen de Belgische staat en de Unie dateert van 1985. Tien jaar later worden de kantoren en konferentiezalen langzaamaan in gebruik genomen. Een complex van 215.000 vierkante meter dat van de eerste tot de laatste steen de provocerende verspilzucht van de Europese Unie uitstraalt. Pas op : dit is dus niet het gebouw van het Europees parlement, dat bevindt zich een steenworp verder. En als er bij de EU één lidstaat bij komt, is het nieuwe gebouw meteen te klein.

Metriek stelsel is nooit onze sterkste kant geweest en heeft al in een vroeg stadium een verdere akademische carrière bemoeilijkt. Is één zevende centi-are kleiner of groter dan veertien komma drie vierkante decimeter ? Wij mochten doodvallen als we dat wisten. Maar toch, vele jaren na die kwelling zullen wij met uw hulp een poging wagen. Hoeveel is één are ? Eén are is honderd vierkante meter, zijnde tien meter maal tien meter. Hoeveel is één hektare ? Eén hektare is honderd are, dus honderd keer honderd vierkante meter, of tienduizend vierkante meter, of honderd meter maal honderd meter. Met andere woorden en op het gevaar af hier een monumentale wiskundige blunder te begaan : dat Justus Lipsius-complex beslaat éénentwintig en een halve hektare. Eénentwintig en een halve keer de Antwerpse Groenplaats. Is dat een schande of is dat geen schande ?

Aids

Als er post van de Jongerenbeweging van de Socialistische Mutualiteiten in onze bus belandt, dan gaat het van de tien keer negen keer over condooms. De socialisten moeten aandelen hebben in één of andere rubberplantage. Deze week is het tijd voor Condomerie Tropicale, een Aids-preventie-aktie waarbij via sponsoring en verkoop van steunkaarten geld wordt bijeengezameld om condooms naar de derde wereld te verschepen. Vanuit Brussel vertrekt een eerste lading van tienduizend stuks naar Nicaragua. Dat is nog eens iets anders dan zilverpapier. “We houden deze perskonferentie nu, ” schrijven de jongeren van de SM (Socialistische Mutualiteiten), “omdat er momenteel veel gesproken wordt over Pater Damiaan. Aids is de lepra van de twintigste eeuw, met als verschil dat er tegen Aids een preventie-middel bestaat. Nu de paus de bestrijder van de lepra komt zalig verklaren, mag er ook wel wat aandacht worden besteed aan de bestrijders van Aids. ” Zeggen de socialistische jongeren. Hebben ze gelijk of niet ?

Afval

Als Ovam, de Openbare Vlaamse Afvalstoffen Maatschappij, een perskonferentie houdt is dat vaak op een originele lokatie. Iets wat het leven van een regelmatig konferentie-bezoeker een weinig veraangenaamt. In de Papiermolen Herisem in Alsemberg, stelt Ovam een campagne voor rond afval op grote evenementen. Herisem is een eeuwenoude papierfabriek die lag weg te kwijnen, maar sinds enkele jaren wordt gerestaureerd. Er wordt een klein museum ingericht met prachtige oude machines, en ook de papierproduktie is ondertussen hervat. De machines worden aangedreven door een watermolen. Een schitterend oord, wij zijn onmiddellijk verkocht.

Ovam heeft een info-brochure opgesteld met tips over hoe je op massafestivals de ophaling en verwerking van afval het best kan organizeren. Wie de dag na de optredens een festivalweide of een marktplein bezoekt, wrijft zich de ogen uit bij wat er allemaal is achtergebleven aan bekertjes, blikjes, flessen, papieren, etensresten en nog veel kwalijker artikelen die we gezien de plechtige feestelijkheden van het afgelopen weekend niet nader wensen te noemen. Ovam heeft terzake heel wat ervaring opgedaan tijdens De Gordel en tekent op deze persbijeenkomst met organizatoren, leveranciers en sponsors van een paar grote festivals een charter om het afval beter te beheren.

Dat houdt om te beginnen in : het afval zo veel mogelijk voorkomen. Aan de sponsors wordt dan ook gevraagd om geen wegwerpprodukten uit te delen en liefst ook geen papier. Aan de organizatoren om voldoende vuilnisemmers te voorzien en ze tijdig te ledigen. Aan de catering-bedrijven om voldoende kwaliteit aan te bieden zodat niet iedereen alles weer uitspuwt. Enzovoort. Dat alles zal een gevoelige vermindering van de vuilnisberg tot gevolg hebben.

Afgezien van die preventie moet er ook gezorgd worden voor een selektieve ophaling van het afval en een milieu-verantwoorde verwerking ervan. En voor het gebruik van recycleerbare materialen. Als u dus zelf een massaspektakel organizeert, vraag dan even de brochure aan bij Ovam (telefoon 015/208.320). Er staan gouden tips in waaraan u misschien niet gedacht had. En mocht er soms iemand nog een oude papierfabriek willen wegschenken, geef ons dan een seintje.

Koen Meulenaere

Opvallende lokaties en uitnodigingen verhogen de kans op sukses van een perskonferentie.