De grote identiteitstentoonstellingen van het 175 jaar oude België gaan open.
In een sfeer van reflectie en discussie openden de Congo-tentoonstellingen in het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika in Tervuren (tot 2.10) de reeks jubileumexposities. De beloofde ‘nieuwe kijk op het kolonialisme’ valt te revisionistisch uit, vertellen de critici. De andere manifestaties zullen minder stof doen opwaaien. Toch is de visie op België van de Zwitser Harald Szeemann intellectueel prikkelend en poëtisch genoeg om de vaderlandse gemeenplaatsen buiten het Paleis voor Schone Kunsten te houden. Helaas moet de grote, zieke tentoonstellingsmaker de voltooiing van Visionair België/c’est arrivé près de chez vous ( 4.3 tot 15.5) aan anderen overlaten. De mise-en-scène kan eronder leiden, maar Szeemanns fascinatie voor geobsedeerde zonderlingen en uitzonderlijk creatief begaafden zal sowieso overkomen. Want aan z’n oog mankeert niets: van Antoine Wiertz, James Ensor, Henry van de Velde en torenbouwer Robert Garcet tot Luc Tuymans en Wim Del-voye, de diepste kronkels van de Belgische geest herkent hij uit de duizend. Vanzelfsprekend ontkwam hij niet aan de bekoring van de visionair René Magritte. Aan hem is, in Bozar, nog een aparte tentoonstelling gewijd. Magritte en de fotografie (23.2 tot 15.5) pakt uit met 350 foto’s en 8 films, waarmee alleen de ingewijden van het oeuvre vertrouwd waren. Hoe de meester zelfs zijn dagelijkse leven en dat van zijn vrienden middels het medium van de fotografie een surrealistische dimensie gaf, blijft verfrissend om te zien.
Al het goede van België in een multimediaal bad stoppen, er brede lagen van de bevolking en de toeristen in onderdompelen, ziedaar het voornemen van de makers van Made in Belgium (Schildknaapstraat 50, Brussel, van 8.3 tot 31.2). Als gold het een wereldtentoonstelling, spitten ze 12 grote thema’s uit. Lichtgekookt met strip of sport, elegant met kunst en cultuur, tot bloedserieus met wetenschap, geschiedenis en politiek. Uit Jeruzalem wordt het zwaard van Godfried van Bouillon overgebracht, uit de Wetstraat het recept van het ‘Belgisch model’. De Koninklijke Musea voor Schone Kunsten ten slotte, maken de allereerste tentoonstelling over de Romantiek in België (van 18.3 tot 31.7). Een onwaarschijnlijk theatrale en supervaderlandslievende richting, wetenschappelijk onder de loep genomen: Gustaaf Wappers en co. bepaalden dan ook in niet geringe mate de beeldvorming van de jonge natie. De schilderijen vullen het halve museum, de sculpturen en tekeningen het ING-cultuurcentrum er recht tegenover. Voor wie van geen kleintje vervaard is.
J.B.
