Een paar weken geleden blies het puik van de pokerwereld verzamelen op de Bahama’s. Knack draaide een week mee in een wereld waar professionele onlinespelers allemaal dromen van die ene grote trofee in een livetoernooi.
Tijdens de taxirit van het bescheiden vliegveld van Nassau richting het luxeresort Atlantis op Paradise Island, bereikt ons een ontnuchterend bericht. Elf Belgen waren van start gegaan in het hoofdtoernooi van het Pokerstars Carribean Adventure (PCA), het grootste pokertoernooi buiten Las Vegas. Negen van hen zijn gesneuveld op de eerste van zes speeldagen. Ook de Canadees Daniel Negreanu, absolute wereldster, ligt er al uit. Veel reden tot treurnis heeft die laatste echter niet. In het Highrollers-toernooi, met zijn 100.000 dollar aan inschrijvingsgeld een van de meest spectaculaire neventoernooien van het PCA, moest Negreanu de dag voordien enkel het onderspit delven tegen een Amerikaan. Negreanu streek aldus 1 miljoen dollar op en wipt op de wereldranglijst van het prijzengeld over zijn Amerikaanse evenknie Phil Ivey. ‘Ik was uiteraard blij dat ik het jaar zo goed had ingezet’, vertelt Negreanu ons enkele dagen later. ‘Je hebt altijd wat geluk nodig om zo ver te raken in een toernooi. Maar toen ik er op de volgende dag al in de eerste ronde van het hoofdtoernooi werd uitgeknikkerd, was ik alweer aan het jammeren waarom de kaarten voor mij zo ongelukkig moesten vallen.’
Professionele pokeraars als Negreanu en Ivey zijn het levende bewijs dat poker niet alleen om geluk draait. Al jarenlang behoren ze tot de absolute wereldtop. Hun aanwezigheid aan een tafel doet andere spelers bleek wegtrekken. Hun boeken met tips zijn verplichte literatuur voor elke debutant die ervan droomt om ooit zelf eens de hoofdprijs te winnen. Negreanu en Ivey behoren ook tot het selecte kransje van spelers die al een legende waren en toch met succes de pokerboom in 2005 overleefd hebben. In die periode sloegen overal ter wereld studenten aan het pokeren. De prille twintigers zijn dan ook in de meerderheid op het PCA. Ze hebben de kern van de pokerwereld weggehaald uit de gouden casino’s waar sigaren paffende arrivisten de dienst uitmaakten. Omdat ze uren moeten doorbrengen aan toernooitafels en zelden het daglicht zien, komen ze letterlijk op hun pantoffels hun luxueuze hotelkamer uitgesloft. Een korte broek, een onhippe pyjama of een tot op de draad versleten trainingsvest volstaat. Witte sokken in badslippers zijn geen taboe. De zonnebril, de uit de kluiten gewassen koptelefoon en de baseballpet moeten voorkomen dat de tegenstrevers ook maar één emotie op hun gezicht kunnen bespeuren. Voor buitenstaanders blijven de echte topspelers gelukkig makkelijk te herkennen aan hun gesponsorde kleren of hun ‘Team Pro’-embleem.
In België viel die laatste eer te beurt aan Matthias en Christophe De Meulder, de 22-jarige tweeling die tien jaar geleden toetrad tot het BV-schap dankzij hun reportages voor Man Bijt Hond. Zij zijn Pokerstars Team Pro-spelers sinds november 2009 en worden gesponsord om deel te nemen aan grote toernooien. Want de meeste professionele spelers mogen dan al goed hun boterham verdienen, toernooien zijn door de hoge inschrijvings- en hotelkosten, de vliegtuigtickets én de sterke tegenstand doorgaans verliesgevend. Het gros van de spelers haalt zijn inkomen dan ook online, vaak aan een tiental tafels tegelijk. ‘Tegen spelers die minder goed zijn’, voegt Matthias eraan toe. ‘Dat is een gouden tip die sommige spelers vergeten. Je mag de negende beste speler ter wereld zijn. Als je alleen maar speelt tegen de top acht, lijd je op de lange termijn gegarandeerd verlies.’
Roep om regulering
Het is geen toeval dat uitgerekend de broers De Meulder het tot uithangbord van Pokerstars in België hebben geschopt. ‘In de korte periode die ze met poker bezig waren, konden ze mooie resultaten voorleggen’, zegt Bram Cops, marketing manager van Pokerstars Benelux. ‘Maar vooral hun relatieve bekendheid en hun ervaring met de media waren voor ons een godsgeschenk. Vergis je niet. Toetreden tot het Pokerstars Pro Team is geen beloning. Er zijn topspelers die geen contract krijgen. Wij zijn een groot bedrijf en wij denken met onze Team Pro-spelers in de eerste plaats aan marketing.’
Pokerstars viert dit jaar zijn tiende verjaardag. Het bedrijf is uitgegroeid tot de onbetwiste leider op de lucratieve pokermarkt. Op elk moment van de dag of de nacht zitten wereldwijd minstens 120.000 spelers aan de onlinetafels, met piekmomenten tot 300.000. In België alleen al hebben 300.000 mensen een Pokerstarsaccount. Analisten schatten dat het bedrijf, eigendom van de Israëlische familie Scheinberg, jaarlijks iets meer dan 1 miljard euro aan inkomsten binnenhaalt. Het heeft zijn licentie op het eiland Man. De hoofdzetel van Unibet.com, naast Full Tilt Poker een van Pokerstars’ belangrijkste concurrenten, ligt dan weer op Malta, nog zo’n belastingparadijs. En zo zien de grote landen waar poker populair is, elk jaar een gigantisch bedrag aan potentiële belastinginkomsten aan hun neus voorbijgaan. Geen wonder dus dat de roep om regulering steeds luider klinkt. Ook in ons land.
Slechts een klein aantal landen heeft de sprong al gewaagd. In Frankrijk en Italië is het onlinepoker al uit de illegaliteit gehaald. De schatkist van die landen vaart er alleen maar wel bij. Ook de reclamesector heeft er een kapitaalkrachtige klant bij. De onlinespelers echter, zijn veel minder gelukkig. ‘Sinds de nieuwe wetgeving kunnen wij enkel nog op erkende Franse sites spelen’, zegt Nicolas Niémant, adjunct-hoofdredacteur van het Franse pokermagazine LivePoker. Pokerstars creëerde dan wel Pokerstars.fr, maar vanuit Frankrijk is het sinds midden vorig jaar niet meer mogelijk om op buitenlandse sites te spelen. ‘Het gevolg is dat Franse spelers dus uitgesloten zijn van de grote internationale onlinetoernooien en enkel nog tegen Franse tegenstanders kunnen spelen.’
‘Ik begrijp de frustraties van de Franse spelers wel’, zegt Daniel Negreanu. ‘Maar toch denk ik dat wat er in Frankrijk en Italië is gebeurd, de juiste weg is. De regulering van de markt is op dit moment de belangrijkste uitdaging voor de pokersport. Het is een miljardenindustrie en dus kan het veel opbrengen voor lijdende economieën.’ Negreanu is niet bang dat de gesloten grenzen het einde zullen inluiden van de internationale pokerscene. ‘Het is niet de beste oplossing. Maar het is in elk geval beter dan alles in een grijze zone te laten. Als er ook in andere landen een regeling komt, zullen die schotten wel vanzelf weer verdwijnen.’
Denksport of verslaving
De Belgische wetgeving (zie kader) werd begin vorig jaar al gewijzigd, maar door de aanslepende regeringsvorming was het wachten tot 1 januari van dit jaar vooraleer ze kon worden toegepast. Sindsdien kunnen niet alleen de organisatoren, maar ook de deelnemers van pokeravonden gearresteerd worden. Online kan er voorlopig wel nog naar hartenlust gespeeld worden, zij het dan op buitenlandse sites. Het is immers nog even wachten vooraleer de licenties klaar zijn om van start te gaan met een Belgische onlinesite. ‘De Europese notificatieperiode voor de twee Koninklijke Besluiten loopt af eind maart’, zegt Peter Naessens, het hoofd van de juridische dienst van de Kansspelencommissie. ‘We hebben in de nieuwe wetgeving zo veel mogelijk de lijn van de kansspelen in de reële wereld proberen door te trekken. Wie een vergunning wil om onlinepoker aan te bieden, moet een samenwerkingsovereenkomst hebben met een bestaand casino of speelhal.’
Unibet.com kijkt voorlopig de kat uit de boom en wenst niet te reageren. Van de grote spelers lijkt alleen Pokerstars momenteel min of meer klaar te zijn om zich in de nieuwe Belgische wetgeving in te schrijven. Het heeft een overeenkomst met Circus Groep, die het casino van Namen uitbaat. Twee weken geleden diende Pokerstars zijn aanvraag voor een licentie in. Na een testfase zal zowel de Kansspelencommissie als Pokerstars een evaluatie maken en zijn er aanpassingen mogelijk. ‘Tijdens die fase zal Pokerstars gedeeltelijk internationaal blijven’, zegt Bram Cops. ‘De situatie zal niet dezelfde zijn als in Frankrijk of Italië.’ Naessens van zijn kant laat er weinig twijfel over bestaan dat het de bedoeling is dat er niet meer op buitenlandse sites zal kunnen worden gespeeld. ‘Anders heeft het weinig zin dat wij hier de situatie proberen te reguleren.’
Pokerstars is hoe dan ook van plan om zich te schikken naar de Belgische wetgeving. ‘Wij willen het liefst een gereguleerde markt’, zegt Cops. ‘Dat opent voor ons ook perspectieven om eindelijk reclame te maken voor onze activiteiten.’ Bovenop de vennootschapsbelasting zullen de onlinebedrijven elf procent van hun brutomarge moeten afstaan aan de overheid. ‘Het is moeilijk vergelijken met wat we nu aan heffingen betalen op het eiland Man’, zegt Cops. ‘De belastingsystemen lopen helemaal uiteen.’
De Kansspelencommissie richt zich niet alleen op de economische regulering van poker. Ze ziet poker als een ‘steeds uitdijend probleem’, waar mensen verslaafd aan raken en veel geld mee verliezen. Dat staat in schril contrast met het beeld dat Pokerstars al jaren wil ophangen. De wereldsterren, de grote prijzengelden, de professionele spelers. Alles wordt in het werk gesteld om poker voor te stellen als een denksport, waarbij talent en training wel degelijk een verschil maken. Een tijdje geleden riep de International Mind Sports Association poker officieel uit tot een denksport. ‘Enerzijds was dat een belangrijke erkenning’, zegt Cops. ‘Het geeft aan dat poker niet zomaar een kansspel is. Anderzijds heeft het geen wettelijke implicaties. En er zal altijd een factor geluk blijven spelen.’
Denksport of niet, volgens Daniel Negreanu moeten mensen die zeggen dat poker verslavend is, dringend de ‘sport’ van dichterbij gaan bekijken. ‘Poker is een verslaving zoals basket een verslaving was voor Michael Jordan. Mensen met een gokverslaving spelen geen poker. Die willen snelheid en zoeken hun toevlucht tot de jackpots of blackjack. Daar vinden ze de snelle bevrediging waar ze naar op zoek zijn. Poker gaat veel te traag voor dat soort mensen.’
Moneymaker
Op de Bahama’s hebben de broertjes De Meulder net zoals de andere vroegtijdig gewipten ondertussen hun kans gewaagd in tal van neventoernooien waarvoor de spelers zich kunnen inschrijven. Zonder succes, zo blijkt. Van de Belgen belandt alleen Daniel Dodet in het prijzengeld van het hoofdtoernooi. Zijn 174e plaats levert hem 17.500 dollar op. Hij is duidelijk in zijn nopjes dat hij het zolang volhield. Als we hem de volgende dag opnieuw tegen het lijf lopen, staat zijn gezicht echter op onweer. Dodet is net vroegtijdig uitgeschakeld in een 1000 dollartoernooi. Op de vraag wat hij nu gaat doen, haalt hij de schouders op. Zijn vrouw is spraakzamer. ‘We gaan nu naar onze kamer om een beetje online te spelen. Misschien een paar kleinere tafels ofwel een groot toernooi. Maar we mogen niet klagen. We hebben al een grote vis binnengehaald.’
Van alle aanwezige Belgen strijkt Kevin Vandersmissen het meeste geld op. Hij wordt tweede in een 1000 dollartoernooi en ziet zijn bankroll gespijsd met 75.000 dollar. Geen haan die ernaar kraait. Alle ogen zijn dan al een paar dagen uitsluitend gericht op die spelers die nog in het hoofdtoernooi zitten. Ook voor Pokerstars zelf staat er veel op het spel. De finaletafel met acht zal voor het eerst integraal uitgezonden worden op de Amerikaanse sportzender ESPN. De Pokerstarscrew hoopt op minstens één grote naam die de finale haalt. Een voor een moeten de bekende koppen echter opkrassen.
Met nog 16 spelers in de running rust alle hoop zowaar op de stevige schouders van Chris Moneymaker. De Amerikaan lag mee aan de basis van de pokerboom toen hij in 2003 als een nobody de World Series of Poker won, nog steeds het meest prestigieuze pokertoernooi ter wereld. Het was de eerste keer dat iemand die zich online had gekwalificeerd die miljoenenpot binnenhaalde. Dat de boekhouder uit Atlanta ook echt ‘Moneymaker’ heette, maakte het plaatje compleet. Zijn palmares van de voorbije jaren oogt opvallend mager. In die mate zelfs dat er tegenwoordig in pokerkringen een beetje meewarig over hem wordt gedaan. Maar nu is The Moneymaker dus terug van weggeweest.
Negreanu is formeel: ‘Moneymaker heeft poker mee groot gemaakt. Zijn aanwezigheid in de finale zou fantastisch zijn. Niet alleen voor hem, maar ook voor de kijkcijfers en de toekomst van het poker in het algemeen.’ Ook op de Spaanse Ana Marquez rust een zware last. Zij is de enige overgebleven vrouw en trekt als chipleader naar de voorlaatste dag. Moneymaker heeft zich eveneens stevig in het koppeloton genesteld. Beiden lijken zeker van een finaleplaats. Maar voor Marquez start dag vijf desastreus. Ze verliest twee grote potten en lijkt nog maar een schim van de zelfverzekerde schone die de voorbije dagen in alle rust haar chipvoorraad aandikte.
De vermoeidheid speelt na een aantal dagen onvermijdelijk mee. Wie het hoofdtoernooi snel moest verlaten, kan zich ’s avonds al eens laten gaan. Maar voor diegenen die nog kans maken op de titel, is elke minuut rust nu belangrijk. Een slechte nacht kan dodelijk zijn als je de volgende dag acht uur geconcentreerd rond de tafel moet zitten. ‘Het niet-aflatende gerinkel van chips gaat dan plots wél op je zenuwen werken’, vertrouwt een speler me toe. Hij wil liever niet met naam en toenaam in de pers verschijnen. Vorig jaar heeft hij online enorm veel geld verdiend. En hij betaalt geen belastingen.
Dan, met nog drie afvallers voor de boeg en dus nog 11 man in koers, staat de perszaal plots in rep en roer. Moneymaker ligt eruit. Als de berichten over zijn laatste hand zijn ingetikt op gespecialiseerde pokerwebsites, valt er een kille stilte. De volgende die eruit gaat is Ana Marquez. ‘Dit wordt de saaiste finale ooit’, is het enigszins overtrokken verdict. ‘Wie wil daar nu nog naar kijken?’ Uiteindelijk zal Galen Hall, een 24-jarige student uit San Francisco, de hoofdprijs van 2,3 miljoen dollar binnenhalen.
Enkele dagen later komen we Moneymaker online tegen wanneer hij ‘all in’ gaat bij een cash game met als blinds 400 en 800 dollar. The Moneymaker is het spelletje dus nog niet beu. Pokeraar voor het leven? ‘Als het niet meer winstgevend is, stoppen we ermee’, zeggen de broertjes De Meulder. ‘Doordat er alsmaar meer mensen zijn beginnen te pokeren, is ook het niveau fel verbeterd. Voor de topspelers betekent dat een dalende winst. Had ik met mijn huidige kennis tien jaar geleden kunnen spelen, dan was ik al lang miljonair.’ Maar zolang de kassa rinkelt hebben wereldsterren als Negreanu weinig redenen om ermee op te houden. ‘Je moet natuurlijk bij blijven. Vandaar dat ik ook regelmatig online probeer te spelen’, zegt hij. ‘Ik ben nu 36 en ik speel minder dan toen ik 22 was. Maar dit is waar ik van hou. Dus waarom zou ik stoppen?’
DOOR HANNES CATTEBEKE
‘De regulering van de markt is op dit moment de belangrijkste uitdaging voor de pokersport.’
