De Vlaamse regering sluit tegenover de buitenwereld de rangen. Dat volstaat niet om de schade door de e-mail van Ingrid Lieten te herstellen.

Om het vooral niet over de aangebrande inhoud te hoeven hebben, is speculeren over de kwaadwillige bron van een lek een beproefde tactiek. Ook de SP.A past die toe na de heisa rond een vlijmscherpe ‘analyse’ van Vlaams viceminister-president Ingrid Lieten over het doen en laten van de regering-Peeters II en over het slappe profiel van haar partij in die ploeg.

Helaas voor de nummer één van de SP.A in de Vlaamse regering bleef de bewuste e-mail niet binnenskamers, maar werd hij ook naar haar collega’s – ‘mannelijke macho’s in maatpak’ en ‘uit teflon en beton opgetrokken gevoelloze karikaturen’ – gestuurd. Het woordgebruik is tekenend voor het taalvaardige cynisme van een nieuwe generatie jongens en meisjes, die zich medewerker van een partij of kabinet mogen noemen.

De Vlaamse socialisten hebben een kwalijke reputatie qua e-mails en andere kattenbelletjes die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats terechtkomen. Voorzitster Caroline Gennez en oud-minister Frank Vandenbroucke kunnen erover meespreken, Lieten nu ook. De ‘stommiteit’ van die laatste – in haar periode bij De Lijn uitgeroepen tot machtigste zakenvrouw van Vlaanderen en in 2009 door Steve Stevaert gelanceerd als ‘rood konijn’ voor wie alles en iedereen bij de SP.A aan de kant moest – is een perfect schot in de eigen voet. Het zal allesbehalve bijdragen aan haar gezag en krediet in de Vlaamse regering, tegenover het Vlaams Parlement en in de (Limburgse afdeling van) SP.A.

Maar als het over de kernpunten van haar boodschap gaat, heeft Lieten wél gelijk. ‘Vlaanderen in Actie’ is geen enthousiasmerend project dat ook zou kunnen dienen als het cement van een Vlaamse regering en haar programma voor ‘Een daadkrachtig Vlaanderen in beslissende tijden’. Onverwerkte frustraties over de beslissing in het dossier over de Oosterweelverbinding blijven daarentegen sudderen. En omdat ze budgettair hard op de rem moeten staan, zitten alle ministers voortdurend in het defensief in plaats van te kunnen scoren.

Bijzonder accuraat is ook de vaststelling van Lieten dat zij en haar partijgenoten Pascal Smet en Freya Van den Bossche, ondanks een ellenlange lijst van bevoegdheden, in de Vlaamse regering geen samenhangend verhaal hebben en niet uit de verf komen. Van den Bossche is nog een schim van zichzelf die snel voorgekauwde mededelingen afdreunt (Lieten moest gedurende maanden overigens ook nog eens haar werk overnemen). Smet bevalt voor het onderwijs regelmatig van een idee, maar niet van een uitgesproken visie. En Lieten zelf heeft het niet onder de markt in domeinen als media en innovatie. Krampachtig zoeken naar begrippen die minder ‘ingewikkeld en slimmerig’ klinken en beter bekken zal in elk geval niet volstaan om de ‘rode draad’ in het optreden van de SP.A-ministers zichtbaar te maken.

Na uitgebreide verontschuldigingen van Lieten is voor Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) het ‘incident gesloten’. Incident gesloten? Om nog eenmaal een oneliner van Stevaert te parafraseren: de mayonaise pakt niet. Zowel die van de Vlaamse regering als die van de SP.A is helemaal geschift.

door Patrick Martens

Lietens e-mail is een perfect schot in de eigen voet, maar wat de kernpunten betreft heeft ze wél gelijk.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content