Koen Meulenaere
Koen Meulenaere Van 1991 tot 2012 de satiricus van Knack

Het gebeurt zelden dat Vacature, het verbondsblad van de werklozen, aanleiding geeft tot erotische gedachten, en datzelfde mag worden gezegd van Fientje Moerman. Maar combineer de twee, en een vuurwerk van seks en drift daalt over uw hoofd neer. Wij overdrijven een beetje, maar het was ook warm toen de Vacature van 31 juli uit de weekendkrant viel. Op de voorpagina een foto: Fientje Moerman naast Frank Vandenbroucke. Hierna zullen wij het hebben over de dijen van Fientje Moerman. Niet geïnteresseerd? Lees dan niet verder.

Fientje heeft zich in de aanloop naar de verkiezingen van 13 juni gunstig onderscheiden van de andere federale ministers. Over wie ze ooit zei dat haar paard intelligenter was. Die collega’s waren allen de hort op, om zichzelf aan te prijzen voor een regionaal mandaat dat ze toch niet zouden opnemen, of om te lobbyen voor een hoge Europese post. En het land besturen? Dat zouden de lui van de administratie wel regelen. Tenslotte zijn die daar heel wat beter in dan het gros van de politici.

De enige die niet meedeed aan al dat gewoel en nijver doorwerkte als federaal minister van wij zijn vergeten wat, was Moerman. Toen de verkiezingen voorbij waren werd ze dan ook prompt overgeheveld naar de Vlaamse regering, het beleidsniveau waarvoor ze dus nadrukkelijk niet was opgekomen. Het is niet de VLD die de democratie gediend heeft, de voorbije jaren.

Het artikel in Vacature handelde over de arbeidsmarkt en wat ons daarop te wachten staat. Maar dat heeft verder geen belang, concentreren wij ons op de foto. Omdat wij die van Mireille er niet voor willen opgeven, in alles bestaat een natuurlijke hiërarchie, moeten we proberen u zo goed mogelijk te beschrijven wat u hebt gemist.

Beide excellenties zitten naast elkaar op een canapé, en onze ogen worden meteen aangezogen door Fientje, die voor de gelegenheid een ultrakort rokje draagt. Tenminste, dat vermoeden wij. Mogelijk draagt ze er geen. Het is namelijk niet te zien. Fientje heeft de benen verleidelijk gekruist, en zowel rechts als links ontwaren wij een eindeloze strook appetijtelijke vrouwendij.

Uw dienaar, u zal zeggen wat voor een pervert is dat, heeft er zelfs een liniaal bij genomen. En heeft schaalsgewijs uitgerekend hoeveel dij er in werkelijkheid onbedekt moet zijn geweest. Dit kan worden berekend via een eenvoudige formule. Men mete eerst het gepantaloneerde bovenbeen van Frank Vandenbroucke, en berekene de verhouding van het aantal centimeters op de foto ten opzichte van het aantal reële centimeters. Dit laatste staat in het Politiek Zakboekje. Zo heb je de schaal, en als we die toepassen op de lengte van de blote Fientjedij op de foto, weten we hoeveel er in werkelijkheid tentoon is gesteld.

Tweeënveertig centimeter! Vrouwelijke lezers mogen dit nu eerst bij zichzelf controleren, mannelijke lezers grabbelen ter vergelijking de eerste de beste vrouw in hun nabijheid vast en leggen er de lat op. Tweeënveertig centimeter rechts, en minstens zoveel links. En waar je dan een broekje zou verwachten… het stoort niet dat wij even dieper ingaan op dit voor Knack misschien minder gebruikelijke onderwerp?… waar je een broekje zou verwachten, is er niets! De grote leegte. Of het tegendeel daarvan, dat laten wij over aan uw eigen normen.

En Vandenbroucke maar van katoen geven. ‘De overheden moeten meer inspanningen leveren voor het opleiden en begeleiden van werklozen.’ En: ‘De Hoge Raad voor Werkgelegenheid publiceerde onlangs een belangrijk rapport waaruit blijkt…’ Ja ja, dat zal best. Kijk toch naast u, idioot. Ziet gij dat been dan niet? Pak het vast, schroef het los, bijt erin, doe er om het even wat mee, maar stop met uw cursussen uit Oxford.

Bij nader inzien lijkt Fientje ook geen bloes of iets van die strekking te dragen. In het sleutelgat dat wordt gevormd door de hals en de openvallende panden van een zwart jeansjasje, bespeuren wij tot diep onder de gevoelige lijn niet het minste stukje textiel.

Vandenbroucke: ‘Het nieuwe samenwerkingsakkoord tussen de federale en de gewestregeringen over de opvolging van werklozen in het kader van de begeleiding…’ HOU OP MAN! Zeveraar. Draagt ze er iets onder, of draagt ze er niets onder? Dat is de vraag die ons bezighoudt. En zeggen dat er kerels zijn die kicken op een sprinkhaan als Freya Van den Bossche. Renaat Landuyt bijvoorbeeld. Of Guy Verhofstadt.

‘Onze werkgevers zullen moeten afstappen van het beeld dat de ideale werknemer tussen 25 en 35 jaar oud is’, vertrouwt Fientje haar ondervragers toe. Ze draagt schoenen die met van die rond de kuiten slingerende touwtjes zijn vastgesnoerd. En dat is allemaal minister. Waar is de tijd van Theo Lefèvre? De bekende schrijver Herman Brusselmans vatte in een interview het probleem van de hedendaagse politiek treffend samen: ‘Het is nu al zo ver dat men met sommige ministers naar bed zou willen. Vroeger bestond dat niet. Wilde jij naar bed met Rika De Backer? Ik niet.’

Enkele jaren geleden volgde het tv-programma Villa Politica Fientje bij een bezoek aan het Europees parlement. Dwalend door de gangen kwam uit de tegenovergestelde richting plotseling een indrukwekkend peloton aangemarcheerd: Valéry Giscard d’Estaing en zijn hofhouding. Fientje stapte op Giscard af, greep zijn hand, en sprak: ‘Bonjour, je suis Fientje Moerman. J’ai encore travaillé pour vous. Maintenant je suis candidate pour le Sénat belge. ‘ Giscard keek twee tellen verbluft naar het scharminkel voor zich, bromde ‘Ah bon’, en vervolgde hoofdschuddend zijn weg. Hij zal zich wel voor datzelfde hoofd geslagen hebben toen hij de Vacature onder ogen kreeg.

Koen Meulenaere

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content