De verpakking van de Reichstag in Berlijn stak de ogen van velen uit. Een stuntwerk van Christo.

Er kwamen behalve 120 arbeiders, ook 90 professionele alpinisten bij te pas, en dat was er achteraf ook wat aan te zien. Nadat de Reichstag, het oude parlementsgebouw van Berlijn, was omwikkeld met een glanzend kleed van 100.000 vierkante meter polypropyleen met een aluminum bovenlaag en 15.600 meter blauw polypropyleen touw, bood het de aanblik van een besneeuwd berglandschap.

Het duurde zeven dagen van 17 tot 24 juni om het gebouw in te pakken. Daarna stak het tot 17 juli in zijn witte kleed. Naar schatting vijf miljoen mensen kwamen kijken naar dit kolossale stuntwerk met de titel “Wrapped Reichstag. “

De idee om de Duitse Rijksdag letterlijk in de zak te zetten, verscheen 24 jaar geleden in de geest van de Bulgaars-Amerikaanse kunstenaar Christo Vladimir Javacheff, kortweg Christo. Hij kreeg de inval bij het zien van een prentkaart waarop het gebouw stond. Een jaar later vervaardigde Christo de eerste schetsen voor het projekt. Daarna stond het plan ongeveer twintig jaar in de steigers van zijn gedachten, al groeide het aantal schetsen gestaag, tot een totaal van 244.

Het moeilijkste was nog het projekt door de Duitse Bundestag te jagen. Vooral bondskanselier Helmut Kohl manifesteerde zich als een fervent tegenstander. Maar in februari kreeg Christo de toestemming met 292 stemmen voor en 223 stemmen tegen, bij 9 onthoudingen.

Voor “Wrapped Reichstag” trok Christo een budget van 13,6 miljoen mark (ruim 250 miljoen frank) uit. Achteraf bleef hij met een huizenhoge schuld zitten. De kunstenaar weigert namelijk elke vorm van sponsoring, omdat dat zijn vrijheid aantast.

Het ingepakte parlementsgebouw van Berlijn vormde de grote attraktie van het kunstjaar 1995 en groeide uit tot een reusachtig media-event. Eigenlijk diende Berlijn alleen van Parijs enige konkurrentie op artistiek vlak te dulden. De Franse hoofdstad haalde de meest spraakmakende tentoonstellingen van het jaar naar zich toe. In een briljante retrospektieve gaf het Grand Palais de schilder Paul Cézanne waar hij recht op had : de status van wegbereider van het modernisme. Het Centre Pompidou bekeek de kunst van de twintigste eeuw in relatie met de menselijke seksualiteit, met als resultaat de overdonderende en controversiële expositie Fémininmasculin.

Berlijn op kop dus, gevolgd door een goed Parijs. En ook andere steden hadden wel wat fraais te bieden. Venetië vierde het eeuwfeest van haar Biënnale. De Hermitage in Sint-Peterburg pakte uit met 74 meesterwerken die de Russen zich tussen 1940 en 1945 toeëigenden als oorlogsbuit. In eigen land prezenteerde Brussel dat in 2000 met acht andere steden de titel Kulturele Hoofdstad van Europa mag voeren in het Paleis voor Schone Kunsten de eerste Belgische retrospektieve van de beroemde pop art-kunstenaar Roy Lichtenstein. Biezondere aandacht verdiende “La Beauté Insensée” in Charleroi, een tentoonstelling van tekeningen, objekten en dokumenten die psychiatrische patiënten in Duitse instellingen maakten tussen 1890 en 1920.

Wat België dit jaar op het vlak van kultuur presteerde, mocht anders best gezien worden. Ilse Uitterlinden, Warre Borgmans en Ivo Van Hove wonnen belangrijke teaterprijzen. Over het welvaren van de Belgische film leest u elders in dit fotojaarboek. De Belgische rock bevestigde de doorbraak van de vorige jaren met de geslaagde tweede cd van dEUS, K’s Choice en Ashbury Faith en de opvallende debuuts van Moondog junior, The Sands en Metal Molly. In internationaal opzicht stak de oude garde nog eens de neus aan het venster. Het uitbrengen van archiefmateriaal en een filmserie veroorzaakte een ware Beatlemania. En in het kader van hun wereldtoernee “Voodoo Lounge” werkten de Rolling Stones twee koncerts af op de weide van Werchter. Achteraf werd verteld dat Mick Jagger en vrienden hun songs daar niet zo live hadden gespeeld als ze wel wilden voorwenden. Zei één van de 140.000 toeschouwers : “Eigenlijk hebben we The Sound Mix Show bijgewoond. “

– Christo pakte in Berlijn het Reichstaggebouw in. Ongeveer vijf miljoen mensen kwamen kijken naar de stunt van het jaar.

– De koncerttoernee van de Rolling Stones bracht overal een massa mensen op de been. Mick Jagger blijkt op een podium nog altijd goed op dreef, al cirkuleerden achteraf hardnekkige geruchten over play-back-toestanden. De uitgave van archiefmateriaal zorgde voor een wereldwijde Beatlemania (foto hierboven).

– Parijs trok de meest spraakmakende tentoonstellingen aan, onder meer met Cézanne (foto bovenaan). In Charleroi kreeg het werk van Duitse psychiatrische patiënten veel aandacht (hiernaast).

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content