De Vlaamse regering koos in verband met de hst-verbinding voor het E19-traject (?Pro & Contra?, Knack nr. 22). Dat het zover kwam ondanks massaal protest komt omdat de discussie vooral gevoerd werd rond het tracé.

De eerste discussie die grondig moest gevoerd worden en waardoor het hele project afgevoerd kon worden is de rendabiliteit, vooral voor de Belgische belastingbetaler. Project en exploitatie werden nooit ernstig becijferd en publiek gemaakt. De totale kostprijs zou wel eens zwaar onderschat kunnen worden. Wie weet hoeveel vergoedingen en zo meer moeten betaald worden ingevolge de te verwachten procedures.

Wie zal dat betalen ? En wie krijgt daarvoor iets terug ? Niet de modale Belg. Die heeft geen behoefte aan een voorspelbaar duur ticket om van Amsterdam naar Parijs te rijden.

In een tijd van budgettaire moeilijkheden, steeds maar toenemende werkloosheid en veel te hoge belastingdruk is het haast misdadig te noemen een duur en op termijn onbetaalbaar project als de hst door te drukken. Wat zit daar achter ?

In tweede orde komt het nut van een hst. Een trein die met hoge snelheid doorheen Europa raast : wat brengt die bedrijfseconomisch bij in een tijd dat de echte snelweg de elektronische is ? Wie wil een hst ? De Nederlandse, Franse, Duitse en Belgische top-Europeanen en de Belgische politieke top willen het. Zogezegd omdat er zonder hst ook geen IJzeren Rijn komt en geen uitdieping van de Schelde. Maar er is geen garantie dat Nederland zijn woord zal houden. Een verbinding Antwerpen-Ruhr en een uitgebaggerde Schelde die schepen met een veel grotere tonnenmaat naar Antwerpen zou toelaten, zouden een harde klap uitdelen aan Rotterdam. Dat zullen de Nederlanders niet toelaten.

Ten derde. Aannemend dat er redenen zouden zijn om een hoge-snelheidstrein doorheen Europa en door ons land te laten razen, zou er over een tracé moeten gepraat worden. Uiteindelijk bleef de E19 over. Men moet niet technisch onderlegd zijn om te weten dat een hoge-snelheidstrein daar niet het bedoelde rendement haalt. Het is dus pijnlijk dat het voor België duurdere traject werd gekozen onder druk van Nederland.

Als we het landschap hebben verminkt en een financiële put hebben : zal men dan de betrokken politici ter verantwooording roepen ? Er blijft maar één verweer mogelijk : een bindend referendum over de hst, dan kan een handvol politici hun wil niet doordrukken tegen de bevolking in en dat nog democratie noemen ook.

W. Van der Schoepen, Brasschaat.