Het laatste woord

Redactie Knack

06-08-2019, 19:00 Bijgewerkt op: 21-01-2021, 07:54

Projectontwikkelaars (1)

Er was in Antwerpen zeker behoefte aan nieuwe wijken zoals Nieuw-Zuid en het Eilandje. En ja, we kiezen voor strenge milieunormen en energieneutrale woningen (‘Het nieuwe wonen: wijken voor de rijken’, Knack nr. 30). Alleen jammer dat er zo weinig aandacht gaat naar vernieuwende en meer gedurfde architectuur. In de wereldsteden rondom ons vinden we gebouwen die ons sprakeloos maken, en die een enorme meerwaarde geven aan de stad. Antwerpen verdient dat, en kan dat. Kijk naar het MAS en het Havenhuis: prachtig, onovertroffen bijna. Maar ook de privémarkt moet durven, en daar moet de overheid sturen waar mogelijk. De Regattawijk wordt een klassiek, opeengepakt getto, en Nieuw-Zuid biedt niet echt vernieuwende en originele architectuur. Antwerpen, mag het iets meer zijn?

Patrick Relecom, Antwerpen

Projectontwikkelaars (2)

Ook in Hasselt is men met een groot bouwproject bezig aan de kanaalkom: Quartier Bleu. Een Franse naam in een Vlaamse stad, volgens het stadsbestuur gekozen door de projectontwikkelaar. Je betaalt je er blauw voor een appartement met uitzicht op de kanaalkom. Er komt ook een winkelcentrum, maar blijkbaar zullen heel wat winkels van de binnenstad verhuizen naar de kanaalkom. Terwijl er al zo veel leegstand is in de stad. Het zal de gezelligheid in de straten niet ten goede komen. De site aan de kanaalkom was een mooie locatie geweest om een groene oase te maken waarvan iedereen in Hasselt had kunnen genieten. Maar dat brengt natuurlijk niets op, en op inspraak hoeft de burger niet te rekenen.

Gerd Vreven

Koen Kennis

Met belangstelling las ik de brief van Stijn Tormans gericht aan Koen Kennis (‘Beste Koen Kennis, ‘ Knack nr. 31). Het artikel is jammer genoeg niet volledig. Ik ben onlangs op het Nieuw Zuid komen wonen vanwege het uitzicht op de Schelde, de natuur en de schoonheid. Groot was mijn verbazing toen bleek dat de stad en met name schepen Koen Kennis (N-VA), plannen hebben om op het Nieuw Zuid, tussen de Bank van Breda en Blue Gate, aan de rand van de Schelde twee tot vijf gebouwen neer te poten, gaande van openbare toiletten en horeca tot een sporthal en een museum van 800 vierkante meter en vier bouwlagen hoog. Wég, uitzicht op de Schelde. De bewoners kunnen een enquête invullen, die ingediend moet worden tegen 15 augustus. Aangezien er op die plek nog maar weinig mensen wonen, zal die enquête niet veel opleveren. Ik heb contact opgenomen met AG Vespa, verantwoordelijk voor vastgoed en stadsprojecten, met de vraag of er nog niet genoeg gebouwd wordt op het Nieuw Zuid. Waarom geen brede groene strook? Ik kreeg als antwoord: ‘Het Steen staat toch ook aan de Schelde?’ Ik heb ook een e-mail gestuurd naar Koen Kennis, die mij nadien zelf belde met de sussende woorden dat het allemaal wel niet zo’n vaart zal lopen, en de booschap: ‘Er is toch genoeg groen in ’t stad. ‘

Ann Van Hoof

Radiologie

Met toenemende verbazing las ik de enigszins cassante uitspraken van Paul Parizel (‘Radiologie is bij ons te veel business’, Knack nr. 30). Ik verzoek mijn collega om eens te verklaren hoe het komt dat ik in een acuut ziekenhuis al twintig jaar bijna dagelijks moet bedelen om een dringende MRI voor mijn neurologische patiënten. Dat in tegenstelling tot universitaire ziekenhuizen, waar men om de haverklap alle registers van de radiologie opentrekt.

Dr. Werner Verslegers

Boris Johnson

Wat Theresa May in drie jaar niet gedaan kreeg, denkt de nieuwe Britse premier, Boris Johnson, snel even te klaren. Hopelijk blijven de Europese leiders bij hun standpunt. Dat verdienen de Ieren toch.

Christiane Lodewijckx

Vrouwelijke kunstenaars (1)

Ik weet niet of de toenemende aandacht voor kunst van vrouwen zoveel met de #metoo-beweging te maken heeft, maar misschien meer met de algemene sociale bewegingen in een samenleving (‘#metoo heeft voor bewustwording gezorgd’, Knack nr. 30). Kunst wordt weggezogen uit de duistere eenzame kadertjes van een wereld waarin kastelen en hoven en privélessen vroeger een grotere rol speelden. Kunst is niet alleen een roeping, maar ook technisch een zwaar beroep, en net zoals in andere beroepen hebben vrouwen daar een inhaalbeweging te maken. Ze kunnen in een nieuwe vrijheid hun verbeelding volop tot uitdrukking brengen. Maar de weg is nog lang, als je leest dat in Tate Modern het aandeel vrouwen gestegen is van 17 naar 36 procent.

Mag ik aan uw lijstje nog een interessante expo toevoegen? In het Museum Carmen Thyssen in Malaga loopt nog tot 8 september ‘Perversidad’. Dat klinkt uitdagender en sensationeler dan het is. Naast de rol van vrouwen als model in de kunst tussen 1880 en 1950 hebben een aantal vrouwen ook hun eigen tentoonstelling, van videokunst en fotografische experimenten tot performance en beeldende kunst. En ook de Guerrilla Girls zijn er aanwezig.

Viona Westra, Herent

Vrouwelijke kunstenaars (2)

Jammer dat in de passage over de meesteressen uit de zeventiende eeuw geen melding werd gemaakt van Elisabetta Sirani, een van de belangrijkste Italiaanse kunstenaressen uit die tijd en oprichtster van wat als de eerste schilderacademie voor vrouwen kan worden beschouwd. Zij genoot al tijdens haar (korte) leven een grote erkenning en populariteit.

Albert Boeykens, Beveren