Hubert van Humbeeck

De Grieken gaan zondag weer stemmen. Wint links of rechts? Of maakt dat in dit geval niet veel uit? En hoe evolueert de sociaaldemocratie in andere Europese landen?

Hij nam de woorden niet in de mond, maar Europees Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker had 2015 in zijn State of the Union voor het Europees Parlement vorige week tot nog toe met reden een annus horribilis kunnen noemen. Een rampjaar. Ook nieuws uit Griekenland gaat nu logischerwijs eerst over de vluchtelingen en de belabberde opvang van Syriërs op eilanden dicht bij de Turkse kust. Eerder dit jaar dreigde de buitensporige Griekse overheidsschuld de hele eurozone mee te sleuren in een financieel moeras, terwijl de omstreden, harde Europese aanpak van het probleem de Grieken massaal in de armoede duwde.

De parlementsverkiezingen die zondag worden gehouden, moeten uitmaken welke kant het met Griekenland uitgaat. Met het referendum over de Europese spaarplannen erbij zijn dit al de derde verkiezingen in Griekenland sinds begin 2015. Uit onvrede met het akkoord dat hij met Europa sloot over het derde hulpprogramma voor zijn land, zag de linkse premier Alexis Tsipras tijdens de zomer een deel van zijn partij Syriza vertrekken, terwijl de conservatieve partij Nea Dimokratia in de peilingen aan een inhaalrace begon.

Vraag is of het nog veel uitmaakt wie deze verkiezingen wint. Tsipras sust de kiezers opnieuw met de belofte dat de Europese soep niet zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend. De conservatieven van hun kant liggen uiteindelijk ook mee aan de basis van de aangerichte puinhoop. Jeroen Dijsselbloem, de Nederlandse voorzitter van de raad van Financiënministers van de eurozone, zei vorige week nog duidelijk dat de gemaakte afspraken zeker niet weer op tafel komen. Wellicht kijken de internationale schuldeisers nu ook nauwlettender toe of Athene in de pas loopt. Er leeft in andere Europese hoofdsteden hoe dan ook weinig zin om de Grieken nog meer tegemoet te komen.

De harde voorwaarden die aan de Grieken werden opgelegd, zetten de politieke geesten intussen in verschillende Europese landen op scherp. Podemos, de Spaanse zusterpartij van het Griekse Syriza, hoopt om de politieke kaarten in Madrid bij de parlementsverkiezingen in november overhoop te halen. In het Verenigd Koninkrijk werd de linkse Jeremy Corbyn tot afgrijzen van het establishment van Labour door de partijleden tot nieuwe voorzitter verkozen. Zijn discours over gelijkheid en rechtvaardigheid klinkt blijkbaar vooral jonge Britten fris in de oren. Het is een toon die de traditionele sociaaldemocratie in Europa al een tijd niet meer vindt.

Hubert van Humbeeck

Het Spaanse Podemos en het Britse Labour van Jeremy Corbyn zetten de politieke geesten in Europa weer op scherp.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content