Cultuur heeft weinig invloed op hoe wij geuren ervaren.

Wetenschappers evalueerden de geurvoorkeur van honderden mensen uit de hele wereld, afkomstig van leefgemeenschappen variërend van zwervende jagers-verzamelaars tot stadsbewoners. De voorgelegde geuren varieerden van vanille en perzik, die overal het meest geapprecieerd werden, tot een onaangename component die gelinkt was aan ‘stinkkaas en stinkvoeten’. Het verslag verscheen in Current Biology.

De moleculaire structuur van de geurproducent verklaarde 41 procent van de variatie in perceptie, cultuurverschillen tussen de gemeenschappen amper 5 procent. Het leeuwendeel van de verschillen (54 procent) werd verklaard door ‘persoonlijke voorkeuren’.

De onderzoekers gaan ervan uit dat de universele voorkeuren een overlevingsfunctie hebben. Wat wij als aangenaam ervaren, zou nuttig geweest zijn in onze evolutie (bijvoorbeeld om fruit te vinden), terwijl geuren met een rottend karakter als potentieel gevaarlijk werden geëvalueerd.

In Frontiers in Nutrition verscheen een analyse van de geur van rauwe melk in relatie tot het voeder dat hun producenten kregen. De studie vergeleek koeien die op weilanden graasden met koeien in stallen, die ruwvoeder kregen. Ze focuste op 99 vluchtige organische componenten. De cocktail van stoffen verschilde niet substantieel tussen beide melktypes, maar dertien stoffen kwamen in erg verschillende concentraties voor, afhankelijk van de koeienvoeding.

Het aroma van de melk van weidelijke koeien werd als ‘zoeter’ met een ‘karamelsmaak’ geëvalueerd. De melk van stalkoeien kwam ‘dierlijker’ over, met een ‘rokerig’ aroma.