Fransen smullen van reactionair schotschrift

ERIC ZEMMOUR verkocht al 400.000 exemplaren van Le suicide français.
Kleis Jager Correspondent in Frankrijk voor Trouw en Het Financieele Dagblad

Frankrijks best verkopende boek, Le suicide français, is een fel omstreden pil van 500 pagina’s die de natie dood verklaart. Volgens Eric Zemmour zijn immigratie en zelfhaat de oorzaak voor het verdwijnen van welvaart en grandeur.

Dagelijks worden meer dan 5000 exemplaren van Le suicide français verkocht, de teller is intussen de 400.000 al gepasseerd. Boeken over de ondraaglijke schuldenlast, de hoge werkloosheid en de haperende export verschijnen bijna elke week in Frankrijk, maar Zemmour doet een poging de veelbesproken economische neergang breder te duiden, en dat verklaart wellicht zijn enorme succes.

De bron van de meeste ellende ligt volgens Zemmour in de studentenrevolte van 1968. Die was gericht tegen Charles de Gaulle, de ‘laatste grote Fransman’, en werd een politieke mislukking. In cultureel opzicht was sprake van een totale overwinning voor de progressieve nieuwlichters. Voor Zemmour werden daarmee echter alle zekerheden – gezin, vaderland, werk, staat en school – ontmanteld. Zo werd mannelijkheid taboe. ‘Voortaan domineren vrouwelijke waarden zoals consensus en afkeer van autoriteit’, stelt Zemmour. ‘Onbeschaamde viriliteit is enkel voor wie zwart of Arabisch is, geen probleem. Blanke mannen moeten oppassen met wat zij zeggen.’

Meer nog dan op het feminisme richt Zemmour zijn pijlen op de massa-immigratie. Volgens hem is het besluit uit 1974 om gezinshereniging toe te staan en daarmee een volksverhuizing op gang te brengen een ‘enorme historische fout’ geweest. Omdat de 68’ers assimilatie gelijkstelden aan koloniale onderdrukking werd van de nieuwkomers niets meer gevraagd, aldus Zemmour. En terwijl honderden stadsdelen islamiseerden en ‘voor de Republiek verloren gingen’, raakte Frankrijk zijn autonomie kwijt aan Europa. Dat belichaamt meteen een andere demon: de vrije markt, want Zemmour is een bewonderaar van Colbert die voor Lodewijk XIV de staatsgeleide economie uitvond.

Zelf is Zemmour de zoon van Joden die de onafhankelijkheidsoorlog in Algerije ontvluchtten. Zijn ouders, zelf geen Fransen, moesten veel moeite doen om erbij te horen toen zij zich in de Parijse voorstad Montreuil vestigden. Als ‘puur product van het assimilatiemodel’ wil hij nu de uitverkoop van zijn geliefde land ‘met zijn glorieuze geschiedenis en prachtige taal’ een halt toeroepen.

Maar daarbij dreigt hij zichzelf te overschreeuwen. Om aan te tonen dat ‘Frankrijk niet synoniem is met misdaden tegen de menselijkheid’, verdedigt hij de controversiële stelling dat het collaborerende Vichy-bewind van maarschalk Pétain ook Joden uit handen van de Duitsers heeft gered. En dat een terugkeer naar een sterke staat en economisch protectionisme het gepaste antwoord zijn op de huidige crisis, zoals Zemmour betoogt, zullen weinige ernstige economen beamen.

Kleis Jager

‘De bron van de meeste ellende ligt in de studentenrevolte van mei 1968.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content