Bij een hartinfarct betekent elke sekonde tijdwinst extra overlevingskansen voor het slachtoffer.

Getuige van een hartstilstand of een hartaanval ? Het kan iedereen overkomen. Uw eerste reflex ? Zonder aarzelen de dienst 100 bellen. Uw oproep komt binnen op de dispatching van de brandweer en uw koördinaten verschijnen op een beeldscherm. Zodra dat gebeurd is (en dat duurt gemiddeld een twaalftal sekonden, dus leg zeker niet in als u het belsignaal niet onmiddellijk hoort overgaan) neemt de centrale uw oproep aan. Inleggen en opnieuw bellen omdat u denkt dat er iets met de telefoonlijnen aan de hand is, is dus alleen maar tijdverlies. Waarom deze procedure ? Vaak kan het slachtoffer van een noodsituatie zelf nog wel het noodnummer 100 vormen, maar is hij niet meer in staat nog iets uit te brengen. Of is de persoon die het noodnummer vormt zo in paniek dat hij niet exact kan beschrijven wat er gebeurde en waar de hulpdiensten verwacht worden. Bij de dispatching van de brandweer weet men dus steeds vanwaar de noodoproep komt.

Dan komt het erop aan kalm te blijven. Vertel rustig – en dit is niet gemakkelijk ! – wat er gebeurd is, en geef alle nodige inlichtingen door : het korrekte adres, de verdieping, eventueel de naam die op de deurbel staat… Zorg indien mogelijk voor iemand die de ambulanciers opvangt en ter plaatse brengt. Ondertussen kan u zelf al met hartmassage en mond-op-mond beademing beginnen.

In eerste instantie stuurt de brandweer een eigen eerste-hulp ambulance. In het Brusselse is die meestal al binnen de vijf minuten na de oproep ter plaatse. De brandweermannen dienen de eerste zorgen toe : zij stellen het slachtoffer gerust, brengen hem in een komfortabele half-zittende houding, gaan onderkoeling tegen en zorgen eventueel voor zuurstof. “Dat alles is belangrijk om het hart zoveel mogelijk te ontlasten, ” legt een arts van de urgentiedienst van het Brusselse Sint-Pietershospitaal uit. “Wanneer het slachtoffer schijndood is, begint de brandweer ook met hartmassage en mond-op-mond-beademing of met defibrillatie. “

Gemiddeld tien minuten na de oproep komt de urgentie-ambulance ter plaatse, met aan boord een in reanimatie gespecializeerde dokter en verpleger. “De verpleger brengt een perfusie aan waarlangs geneesmiddelen intraveneus kunnen toegediend worden. Hiermee probeert men mogelijk dodelijke hartritmestoornissen te vermijden. De hartslag, de werking van het hart en de bloeddruk worden kontinu bewaakt. Bij een hartstilstand worden hartmassage en beademing toegepast en wordt de defibrillator gebruikt. “

Zodra de toestand van de patiënt stabiel is, wordt hij naar een hospitaal gebracht dat over de nodige apparatuur beschikt om hem in optimale omstandigheden te behandelen, te bewaken en verder te onderzoeken ; kontinue hartbewaking, coronografie (radiografie van de kransslagaders) en fibrinolyse.

M.R.

JUAN PERON. Een infarct aan de hartspier was voor hem geen beletsel om zich kandidaat te stellen voor de Argentijnse presidentsverkiezingen van 1970.Toch droeg deze hartlijder later de macht over aan zijn vrouw.