Chantal Pattyn is nethoofd van Klara en sinds kort ook cultuurmanager van de hele VRT. Daarnaast presenteert ze ook nog Pompidou. Maar hoe is zij als mens? Om deze twintig vragen te beantwoorden, had ze 17 minuten en 43 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

De aanslagen in Brussel zijn het meest angstwekkende wat er in jaren is gebeurd. Dat blijft een litteken, maar ik was ook verbaasd door de veerkracht van de stad. Een dag later werd de Matteuspassie van Bach alweer opgevoerd op het Klarafestival.

Waarover zullen we ons over vijftig jaar schamen?

De ongelijkheid tussen mensen neemt almaar toe, met schrijnende gevolgen. Jonge mensen komen niet meer aan de bak. Over vijftig jaar zullen we daar veel spijt van hebben.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Niet echt. Ik ben niet zo’n praktische denker. Ik kijk zelf wel heel veel kunst. Dat houdt de verbeelding en de kritische geest scherp. Ik kan het iedereen aanbevelen.

Bidt u weleens? Tot wie?

Dat is alweer 36 jaar geleden. Toen ik nog de ambitie had om missiezuster te worden. Hoe je in niets kunt geloven is iets wat ik aan mijn bijna achtjarige zoon niet krijg uitgelegd. Hij is momenteel erg gefascineerd door Jezus.

Wat is uw grootste prestatie?

Mijn zoon.

Wat is uw grootste mislukking?

De liefde heeft mij wat ontgoocheld.

Hebt u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

Ik wil zo vaak weg: een jaar in Rome wonen, of helemaal offline in New Mexico. Maar ik ben ook honkvast. Ik hou te veel van dit land.

Waaraan bent u het meest gehecht?

Aan verschrikkelijk veel. Ik kan zelfs geen afscheid nemen van een operaticket. Dat zorgt voor een immense administratie. Gisteren kwam ik nog een flesje parfum van Chanel tegen dat ik van mijn twaalfde had bewaard.

Hebt u ooit geldproblemen gehad?

Toen ik pas begon, was het niet simpel. Maar ik trok mijn plan. Nu ben ik gelukkig een topmanager met een toploon, of dat las ik toch in Knack.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Ik kan me niets herinneren. In ieder geval niets van die strekking dat ik er mijn slaap voor liet.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Ik doe niet aan huisdieren.

Wat zou u absoluut niet willen dat uw kinderen doen?

Ik hoop vooral dat mijn zoon het vertrouwen in zichzelf en andere mensen niet verliest.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij…- heeft u het meest geraakt of gevormd?

Daar heb ik een volledig nummer van Knack voor nodig. Maar als het echt moet: Madame Bovary van Flaubert, L’Amant van Marguerite Duras, La Traviata van Verdi, Die Schöne Müllerin van Schubert en zijn Das Tod und das Mädchen, Quatuor pour la fin du Temps van Olivier Messiaen, alles van David Bowie en Sonic Youth, de schilderijen van Georgia O’Keeffe en Agnes Martin.

Over welk onderwerp zou u graag meer willen weten?

Ik luister zeer graag naar economen. Het is een logica waar ik nog geen vat op heb. Ik ben wellicht de enige mens die Thomas Piketty nog niet gelezen heeft.

Zou u ooit overwegen een vluchteling in huis te nemen? In welke omstandigheden?

Die vluchteling zou het wellicht heel onaangenaam vinden om met mij en mijn zoon te moeten leven. En mijn huis fungeert al als vluchtelingencentrum voor alle vrienden die in de hoofdstad willen logeren.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Zij zal altijd onvoorspelbaar zijn. Ik blijf uit voorzichtigheid voorlopig uit haar buurt.

Wat is de schuld van de media?

Alles, in de ogen van Jan De Cock. (lacht) De media hebben een gigantische verantwoordelijkheid. Maar dat geldt ook voor de mediagebruiker. Die heeft duizenden manieren om zich te informeren over de wereld.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Op moederdag heb ik samen met hen en mijn zoon ontbeten.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Niets, wel integendeel.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat er niets anders op zit dan te leren leven met jezelf.

‘Kunst kijken houdt de verbeelding en de kritische geest scherp. Ik kan het iedereen aanbevelen.’