De regering scharrelt haar wetsontwerpen bijeen.

De regering zal het economisch draagvlak versterken. Waarmee zij bedoelt dat het ondersteunen van de economie de beste methode is om de werkgelegenheid te vergroten. De overheid klaagt nu al een hele tijd dat de economie struikelt over bange gezinnen (voor werkloosheid, crisis, inleveringen…), die met hun geld naar de bank in plaats van naar de winkel lopen. Omdat de economie het best draait wanneer het geld rolt, kondigt ze acties aan om het consumentenvertrouwen te herstellen en de privé-consumptie te ondersteunen. Ze deed dat al eerder, maar nu liggen een drietal vage plannen op tafel.

De verlaging van de belasting op de inverkeerstelling van auto’s kan de aankoop van nieuwe wagens stimuleren. Maar de regering moet eerst elders compenserende inkomsten vinden. Ze durft het daarom nog niet goed te zeggen en beschrijft de automaatregel als de stimulering van ?de aankoop van duurzame consumptiegoederen, met respect voor de budgettaire neutraliteit en in perspectief van een duurzame ontwikkeling.? Ook de verlaging van de rechten op schenkingen van ouders aan hun kinderen staat in wartaal gecamoufleerd. De gedachte is nochtans eenvoudig : oudere mensen hebben geld maar geven het niet uit, hun kinderen willen een woning kopen of bouwen, maar hebben geen geld ; als de fiscus wat minder chagrijnig tegen schenkingen aankijkt, krijgt de bouwnijverheid een flinke stimulans. En wat de regering bedoelt met het ?via specifieke mechanismen richten van de private bestedingen op arbeidsintensieve sectoren? kondigt niets meer aan dan het vermoeden dat een verlaging van de btw het zwart werk kan helpen dempen en de werkgelegenheid bevorderen.

Erg concreet is dit niet. Maar ook de andere plannen ter ondersteuning van het economisch draagvlak zijn ontwerpen en ideetjes die snel uit de ministeriële laden zijn bijeengescharreld. De sociale partners hebben dan ook zo hun bedenkingen over dit luik uit het Toekomstcontract, ze ?nemen er acte van?.

Zo komt er steun om geld in ondernemingen te beleggen, wat vooral op familiale kmo’s slaat. Het gaat om het snel uitvoeren van de al genomen beslissingen betreffende het beleggen in niet-genoteerde aandelen en om de vermindering van de kostprijs voor beursnoteringen en op de uitbreiding van mogelijkheden voor de uitgifte van niet-stemgerechtigde aandelen en van winstbewijzen voor kmo’s.

Starters die een eigen onderneming oprichten, krijgen als nieuwe werkgever meer subsidie voor de verwerking van hun sociale administratie door een sociaal secretariaat. Het Participatiefonds verleent werklozen die zelfstandig beginnen een gemakkelijk startlening, een systeem dat al jaren bestaat maar waar nu sleet op zit.

Ter ondersteuning van het economisch draagvlak is voorts alles vergaard wat de jongste jaren werd aangekondigd over de stimulering van de investeringen. Er komen wellicht, in navolging van de internationale coördinatiecentra, fiscale steuntjes voor distributie- en dienstencentra en voor call-centers. De regering bevordert ook het wetenschappelijk onderzoek en de uitvoer.

De vereenvoudiging van de administratieve formaliteiten voor werkgevers en ondernemers is alweer aangekondigd. Dat gebeurt meteen voor het door de werkgevers fel gecontesteerde wetsontwerp over de sociale balans (van economieminister Elio Di Rupo, PS). De geplande uitgebreide informatie over de werkgelegenheid die in de jaarrekeningen zou komen, krijgt bescheidener afmetingen, tot zelfs een verkort schema voor kmo’s.