De snelste sterren in onze Melkweg scheuren met snelheden tot duizend kilometer per seconde door de ijle ruimte. Ze zijn moeilijk te bestuderen, maar volgens New Scientist gaat het om vertegenwoordigers van ministerrenstelsels die lang geleden door de Melkweg werden opgezwolgen.

Aan de hand van lichtspectra van ruimtetelescoopwaarnemeningen bestuurden astronomen negentien chemische elementen van de sterren. Acht van de vijftien snelle sterren vertoonden opvallende verschillen met sterren geboren in ons eigen stelsel. Voor de andere waren de gegevens te onduidelijk voor een grondige vergelijking.

Een klein sterrenstelsel wordt bij de opname in een groter sterrenstelsel als het ware rondgeslingerd, waardoor de sterren die erin zitten een hogere snelheid krijgen.

In Nature Astronomy leggen andere onderzoekers uit dat veel sterren, in tegenstelling tot onze zon, een soort verhouding met een zusterster hebben – de twee cirkelen dan constant rond elkaar. Soms komen ze echter zo dicht bij elkaar dat ze verenigd raken in dezelfde atmosfeer. In extreme gevallen leidt dat tot het opslorpen van de ene ster door de andere.