Op donderdag zijn Bach, Beethoven, Mahler en Mozart aan de beurt. Dan sluit het notariaat zich af voor de buitenwereld om te kunnen doorwerken, bepaalde dossiers intern te bespreken en na te denken. In de nieuwe kantoren van notaris Dirk Van Haesebrouck in Aalbeke, ?de laatste notaris voor de taalgrens”, wordt overal en altijd klassieke muziek gedraaid : ?Bach heeft mij ooit zelfs in een moeilijk dossier geholpen en ik ben ervan overtuigd dat klassieke muziek ook onze cliënten een ander perspectief kan bieden. Kunst in het algemeen is trouwens een uitstekend antidotum tegen de dagelijkse sleur. Daarom wil ik ook niet eindigen als notaris.”
Dirk Van Haesebrouck had eigenlijk geoloog willen worden, maar zijn vader, die evenals zijn grootvader en zijn broer geneesheer is, vond dat Dirk ?eerst een serieus diploma moest halen vooraleer hij in de Sahara putjes ging graven.” Dus studeerde Dirk rechten en notariaat in Gent. Toén al wisten enkele medestudenten dat hij liever tentoonstellingen bezocht dan bepaalde colleges te volgen. Ontwerper en galeriehouder Emile Veranneman was bij de Van Haesebroucks kind aan huis, een bezoek aan Octave Landuyt was ?een openbaring”. Dirk herinnert zich dat werken van Giacometti, Delvaux en Vasarely toen in Kortrijk nog ?voor weinig geld” te koop waren. ?De Fondation-Maeght in Saint-Paul-de-Vence was voor mij een obligate stop op weg naar de Azurenkust. Ik volg Jan Hoet niet in alles, maar hij toont ons aspecten van de kunst die nog niet tot ons referentiekader behoren en die later wellicht geconsacreerd zullen worden. Als Mercedes eens een nieuw model op de markt brengt, duurt het ook een tijdje voor de mensen het mooi vinden.”
Ooit wil Dirk Van Haesebrouck van zijn passie zijn beroep maken, maar voorlopig is hij dus notaris. Hij werkt samen met zijn vrouw zelf notarisdochter en nog twee andere licentiaat-notarissen. ?Wil het notariaat als beroep blijven bestaan, dan moet het niet alleen een veelzijdige deskundigheid in eigen huis hebben, maar ook samenwerkingsverbanden mogen sluiten met advocaten, landmeters, bedrijfsrevisoren, accountants, fiscalisten en dies meer. Een notaris kan nog maar zelden een ernstige zaak in zijn dooie eentje klaren. Natuurlijk zullen zowel de spreiding als de benoemingsprocedure, die nu al te zeer onderhevig is aan politieke berekeningen, moeten worden herzien. Toch geloof ik niet dat het notarisambt is weg te denken. De cliënten vragen te veel discretie, voorstudie, opvolging, tussentijds advies, beschikbaarheid en lange werkdagen om dit alles aan ambtenaren over te laten.”
Dat de 1250 notarissen in België zovele biechtvaders zijn van het zwart geld, is volgens notaris Van Haesebrouck ?een verkeerd profiel van de job. Persoonlijk ben ik daar allergisch voor. Het valt me op dat ook cliënten tijdens de voorbije jaren zeer voorzichtig, en soms zelfs bang zijn geworden. Niet alleen omwille van de uitgebreide onderzoeksmogelijkheden van de fiscus, maar omdat transacties die niet zuiver op de graat zijn helemaal geen rechtszekerheid bieden. En daar is het finaal toch om te doen. Daarom ook begrijp ik bijvoorbeeld niet dat een compromis tussen koper en verkoper niet vaker voor een notaris wordt opgemaakt. Ik denk dat deskundige en onpartijdige adviezen van de notaris mogelijke geschillen kunnen helpen voorkomen. Een notaris doet dus aan preventieve justitie.”
F.D.M.
