De VRT overspoelt de kijker met voetbal. En vindt zichzelf opnieuw uit.
Voortaan kunt u op de VRT elke week naar vijf uur Belgisch voetbal kijken. Samenvattingen in het journaal en de heruitzendingen van FC De Kampioenen niet meegeteld. Voeg daarbij de eindeloze reeks wielerwedstrijden en het WK atletiek en de conclusie is onvermijdelijk: de VRT is een nichezender. Sport brengt mensen dichter bij mekaar, zo luidt het Fata Morgana-alibi van gedelegeerd bestuurder Tony Mary en directeur televisie Aimé Van Hecke.
De VRT mag live voetbal uitzenden, terwijl Belgacom de rechten bezit. De telecomreus heeft het voetbal nodig om abonnees naar zijn betaalkanalen te lokken, maar kan zelf geen programma’s maken. De VRT kan dat wel én heeft bovendien een exclusiviteitscontract met Woestijnvis. Het resultaat is een unieke constructie in de Belgische mediageschiedenis. Belgacom betaalt de VRT om 306 wedstrijden in beeld te brengen én een reeks omkaderende programma’s te maken. De VRT besteedt dat contract uit aan Woestijnvis en neemt zelf een rechtstreekse uitzending af. Zo maakt de VRT permanent reclame voor het Belgacom-aanbod. Of de voetbalfan daar uiteindelijk op zal willen ingaan, is weinig waarschijnlijk. Een abonnement kost algauw een fiks maandloon. In Nederland kon Versatel nog maar 20.000 klanten binnenhalen. Zolang de ADSL-technologie sputtert, is er weinig kans op beterschap. Maar ondertussen moet concurrent Telenet het zonder voetbal doen. En dàt was het belangrijkste in de hele rechtenoorlog. Telenet een stap voor blijven.
De kleine aandeelhouders van Belgacom weten dat 36 miljoen euro voor de Belgische voetbalrechten véél te veel is (John De Mol betaalde in Nederland amper 30 miljoen euro) en zij hebben ook gelezen dat de investeringen in het ADSL-net 300 miljoen zullen kosten. Vrijdag zei minister van Consumentenzaken Freya Van den Bossche (SP.A) dat ze onderzoekt of het aanbod van Belgacom wel koosjer is. Het Belgacom-aandeel zakte prompt op de beurs van Brussel.
De VRT neemt met deze stunt niet alleen weerwraak op VTM; de openbare omroep positioneert zich voor het eerst als productiehuis. Tony Mary heeft altijd gezegd dat hij extra inkomstenbronnen nodig heeft. Extra reclame en betaaltelevisie lijken politiek onhaalbaar, maar het maken van programma’s voor derden is een andere optie.
Vreemd dat in de Wetstraat of in de door komkommertijd verlamde pers geen kritiek, of zelfs maar een mening of een oneliner, te horen is over deze ontwikkelingen. Niet over de nieuwe rol van de VRT. Niet over de vaststelling dat een overheidsbedrijf (Belgacom) financieel het onderste uit de kan haalt om met de hulp van een ander overheidsbedrijf (VRT) een concurrent (Telenet) onderuit te halen die door de overheid is opgericht en waar de overheid nog een fikse vinger in de pap heeft. En wat vindt Europa daar allemaal van? En hoeveel betaalt de VRT voor de voetbalrechten van Belgacom? Vragen genoeg. Nu de antwoorden nog.
Karl van den Broeck
Een overheidsbedrijf haalt het onderste uit de kan om met de hulp van een ander overheidsbedrijf een concurrent onderuit te halen.
