Grimbergen wil de geluidsoverlast van de luchthaven van Zaventem beperken maar zou zijn eigen vliegveld alweer openen.
MEEST OPVALLEND aan het vliegveld van Grimbergen zijn de als monument beschermde ronde loodsen, met schuivende buitenwanden, opgehangen aan de binnenconstructie in de vorm van een betonnen paddestoel. Het vliegveld ging vier jaar geleden dicht, op initiatief van toenmalig minister van Verkeer Johan Sauwens (VU). De geluidsoverlast van pruttelende laagvliegers was een te zware belasting voor de omgeving. Bovendien kostte het terrein, voor tachtig procent gebruikt door Franstalige Brusselaars, de Vlaamse gemeenschap tussen 1985 en 1990 een kwart miljard frank.
Het besluit van Sauwens kon op de instemming rekenen van de gemeente Grimbergen. Een jaar eerder steunde de gemeenteraad al unaniem een motie om het vliegveld te sluiten. Wegens geluidsoverlast en veiligheidsproblemen. Vandaag liggen de kaarten anders. Vooral de CVP stuurt er op aan om het sportvliegen weer toe te laten boven Grimbergen. Burgemeester Jean-Pol Olbrechts (CVP) vierde destijds de sluiting en verkondigde, zoals de Vlaamse minister-president Luc Van den Brande (CVP), dat het vliegveld nooit meer zou in gebruik worden genomen. Nu kreeg de burgemeester van zijn unanieme gemeenteraad de opdracht om over de bestemming ervan te praten met sportverenigingen, provincie, Natuurreservaten en ook met de piloten die achter de schermen hun terugkeer voorbereiden. Zo worden de graspistes nog altijd onderhouden en kreeg een bedrijf de toelating om vliegtuigen te herstellen, zodat er toch weer kon worden aangevlogen. De piloten zouden zelfs op de steun van premier Jean-Luc Dehaene (CVP) kunnen rekenen. Wilfried Van Campenhout, in de streek zowat de architect van de christelijke zuil en ondervoorzitter van de vliegclub, zorgt voor de verbinding met de premier.
ZAVENTEM.
Amper twee maanden na de sluiting van het vliegveld maakte het schepencollege van Grimbergen een bocht van honderd tachtig graden. In juni 1992 stemde het in met een voorstel van de vliegclub om de piste te verleggen en het aantal bewegingen tot 50.000 te beperken, 5.000 helikopterbewegingen inbegrepen. In het voorjaar van 1993 stelde de Vlaamse regering het gewestplan in herziening. Toenmalig minister van Ruimtelijke Ordening Theo Kelchtermans (CVP) zelf een sportvlieger vond ?de heraanleg van het vliegveld en de hervatting van de vliegactiviteiten dringend gewenst?.
Dat vond de rest van de Vlaamse regering wat al te boud geformuleerd. Tenslotte had minister Sauwens het vliegveld maar net gesloten. En had minister-president Van den Brande niet zelf geschreven (17 april 1992) dat het Vlaams gewest geen vliegactiviteiten meer op het terrein wenste ? Toch besliste de Vlaamse regering om 70 hectaren als bos in te kleuren, de rest als een zone voor actieve recreatie. In een persmededeling luidde het dat ?40 hectaren bestemd waren voor niet-commerciële vliegactiviteiten? (3 februari 1993). Wel werd de administratie (Aminal) gevraagd een alternatief inrichtingsplan voor het gehele terrein op te maken.
Nadien boog de regionale adviescommissie voor ruimtelijke ordening zich over dit voorstel, maar ze achtte zich niet bevoegd voor een uitspraak over de invulling van de actieve recreatie. De meer dan 1.500 bezwaarschriften tegen de sportvliegerij werden bijgevolg genegeerd. Op 22 december 1994 keurde de Vlaamse regering de gewestplanwijziging goed. De minister van Leefmilieu, Kelchtermans, zweeg in alle talen over de studie van zijn eigen administratie.
Op 7 februari besliste de Vlaamse regering dat minister van Begroting Wivina Demeester (CVP) het terrein mag desaffecteren (verkopen, in erfpacht geven,..). Wellicht komt de grond in handen van de gemeente. ?Veronderstel dat er weer gevlogen wordt, dan is dat in heel andere omstandigheden en is dat niet meer het vliegveld waar wij begin jaren negentig waren,? aldus burgemeester Olbrechts. Maar volgens hem kan het dossier nog alle kanten uit.
De vereniging Natuurreservaten vreest voor de heringebruikneming. ?Deze dicht bevolkte regio heeft geen ecologisch draagvlak voor een lawaaierig vliegveld,? zegt Michiel Callens van de vzw. Nu lijdt Grimbergen onder de geluidsoverlast van Zaventem, de Brusselse Ring en de industriezone aan het kanaal. Natuurreservaten droomt ervan dat het vliegveld ooit deel zou uitmaken van een groene hoofdstructuur, die bestaande bossen en groenzones verbindt. Zo’n groene long is niet alleen belangrijk voor Grimbergen, maar ook voor Wemmel, Meise of Vilvoorde. De provincie betoonde belangstelling om op het vliegveld een natuur-educatief centrum onder te brengen.
Voor Callens is een compromis op zijn Dehaenes uit den boze. Het aanplanten van een bos van zeventig hectaren is onverzoenbaar met de komst van sportvliegers die op de mooiste dagen van het jaar over de wandelpaden langs de Maalbeekvallei met zijn watermolens zullen scheren. ?De gemeente stelt de woonfunctie centraal, en plant nog 2.000 woningen,? aldus Callens. ?Dat is niet combineerbaar met de heropening.? Dezelfde gemeente Grimbergen, die nu met de sportvliegers praat over de heringebruikneming van het vliegveld, sloot zich aan bij de groep gemeenten die de geluidsoverlast veroorzaakt door de luchthaven van Zaventem aan banden wil leggen.
P.R.
Grimbergen wil er nog tweeduizend woningen bij, maar denkt eraan zijn sportvliegveld weer te openen dat vier jaar geleden werd gesloten.
