De stop op het Waalse water

Drie Vlaamse maatschappijen, TMVW, AWW en VMW, gaan nauw samenwerken om te voorkomen dat er nog langer Waals water naar Oost- en West-Vlaanderen aangevoerd wordt. Een communautaire kwestie? ‘Gewoon noodzakelijk om het water voor onze klanten betaalbaar te houden’, zegt TMVW-topman Ludy Modderie.

De watermaatschappij TMVW, vooral actief in Oost- en West-Vlaanderen, heeft een dubbele handicap, vindt topman Ludy Modderie. ‘Wij moeten het meeste water halen van buiten ons gebied. Dat wil dus zeggen dat we een marge betalen aan degene die het water produceert en aan ons verkoopt, én ook nog eens moeten betalen voor het transport om het water tot aan ons gebied te brengen. Daarom is ons water duurder dan dat van andere maatschappijen. AWW, bijvoorbeeld, haalt water uit het Albertkanaal en verkoopt het aan de haven en de stad Antwerpen – van de achtertuin naar de voordeur, zeg maar. Daardoor liggen die prijzen veel lager.’

De handicap is historisch gegroeid. Modderie: ‘De maatschappij is in 1923 opgericht door negen Oost- en West- Vlaamse steden en gemeenten die een gebrek hadden aan natuurlijke bronnen. Samen hebben ze een grote leiding aangelegd om water vanuit Wallonië via Brussel naar Vlaanderen te brengen. Ondertussen voorzien we al 67 gemeenten van drinkwater en is er ook een nauwe samenwerking met bijvoorbeeld AWW. Maar nog steeds komt meer dan 43 procent van ons water uit Wallonië.’

Het Waals water komt via de Brusselse maatschappij Vivaqua naar Vlaanderen. Volgens Modderie betaalt zijn maatschappij per kubieke meter Waals water nu 0,71 euro aan Vivaqua. Water dat van bij AWW komt, kost TMVW momenteel 0,41 euro. ‘Toegegeven, Vivaqua verzekert onze piekleveringen wanneer dat nodig is, maar het blijft zeer duur water. Dan is het toch niet onlogisch dat we proberen om te schakelen?’ klinkt het.

De bedoeling is om niet alleen meer water bij AWW te halen, maar ook water bij die andere grote maatschappij, de Vlaamse Maatschappij voor Watervoorziening (VMW). Het project kreeg de naam AquaDuct. ‘We starten binnenkort met de aanleg van verbindingen tussen de bestaande productiecentra en transportleidingen van de drie maatschappijen’, legt Modderie uit. Een van die verbindingen is een 60 kilometer lange transportleiding die door Oost-Vlaanderen loopt. ‘We willen zo een waterring creëren waar de drie maatschappijen hun water op zullen steken. Elke maatschappij kan dan tegen een vaste prijs water terugkopen. We schatten dat we met z’n drieën samen 172 miljoen euro zullen investeren in dit project. Tegen 2019 willen we op volle capaciteit zitten.’

Back-up?

Bij Vivaqua, de Brusselse maatschappij die het Waalse water aan TMVW verkoopt, zitten ze ondertussen wel met de handen in het haar. Jaarlijks leveren ze minimaal 36 miljoen kubieke meter water aan TMVW. Het contract loopt nog tot in 2018. Daarna valt die levering weg.

Het klopt dat het water van Vivaqua wat duurder is, geeft Christiane Franck, directeur-generaal van Vivaqua, toe. ‘Maar daar is een reden voor. Wij zijn heel flexibel. Wij werken al sinds de jaren twintig samen met TMVW, en er zijn nooit capaciteitsproblemen geweest. Als er plots een piek is in de vraag naar water, dan kunnen wij dat aan. We kunnen heel snel leveren, hebben heel wat opslagcapaciteit, en zijn dus een ideale back-up bij problemen. Dat is de reden waarom het zo’n lange tijd goed ging tussen ons.’

Franck heeft vragen bij het AquaDuctproject. Of het bestand is tegen piekmomenten, bijvoorbeeld. Maar vooral: ‘Los van de nieuwe leidingen die ze willen aanleggen en waarvoor dus ook onteigeningen zullen moeten gebeuren, zal de waterring vooral werken met de oude, bestaande leidingen. Van sommige daarvan is bekend dat ze mankementen beginnen te vertonen. Ik vraag me af of ze het geld niet beter zouden gebruiken om de bestaande infrastructuur te optimaliseren. Welk nut heeft het om in een klein land als het onze een nieuwe infrastructuur aan te leggen? Tenzij er natuurlijk een communautair aspect meespeelt.’

Ludy Modderie van TMVW benadrukt dat het hele project geen Vlaams-Waals verhaal is. ‘Het is niet dat wij van Vivaqua afwillen omdat het Waals water is. Laat dat duidelijk zijn. Wij proberen gewoon van onze handicap af te raken. Water dat van ver komt, kost meer dan water dat van dichtbij komt. Het verschil in prijs voor het water zal ons toelaten om de investering die we voor dit project moeten doen ook betaald te krijgen.’

Toch moet ook Modderie toegeven dat met het goedkopere Vlaamse water de factuur van TMVW-klanten niet zal dalen. ‘De bedoeling is de factuur onder controle te houden. De prijs voor de klant zal dus niet dalen. Maar doen we dit project niet, dan zijn we zeker dat de prijs zal blijven stijgen.’

Franck is verbaasd over dat argument en herinnert eraan dat de leveringsprijs die door Vivaqua wordt aangerekend maar met gemiddeld 0,8 procent is gestegen in de loop van de laatste tien jaar. ‘Een lichte stijging dus. Bovendien bepaalt het contract tussen Vivaqua en TMVW behalve de indexeringen geen enkele verhoging. Dat argument slaat dus nergens op.’

DOOR CATHY GALLE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content