Kenia wil zo snel mogelijk de digitale kloof tussen arm en rijk dichten. De opdracht is simpel én aartsmoeilijk: beter onderwijs en een geliberaliseerde telecommarkt.

Nieuwe technologieën stimuleren de economische activiteit, wat resulteert in meer werkgelegenheid en meer koopkracht voor een groter deel van de bevolking. Maar doordat de technologieën slechts voor een klein deel van de bevolking betaalbaar zijn, dreigen ze de kloof tussen arm en rijk alleen maar groter te maken. ‘Dat scenario is reëel’, erkent Keniaans minister van Communicatie Musalia Mudavadi. ‘Zowel in Kenia als in de omringende landen. In de meeste Afrikaanse landen woont zeventig tot tachtig procent van de bevolking in rurale gebieden, waar men nauwelijks toegang heeft tot nieuwe communicatietechnologieën. De infrastructuur is er zo goed als onbestaand. Vaak ontbreken zelfs elementaire elektriciteitsvoorzieningen, laat staan dat men daar ook maar enige notie heeft van ICT. We kampen trouwens niet alleen met ongelijkheden binnen de landsgrenzen, maar ook tussen verschillende landen. Kenia, Zuid-Afrika en Egypte zijn redelijk goed uitgerust, andere verkeren in zeer slechte toestand.’

Hoe wil u het tij doen keren?

Musalia Mudavadi: De beste strategie bestaat er in om een open politiek te voeren. We moeten de staatsmonopolies opheffen en via privatiseringen privékapitaal aantrekken. We werken nu aan een gedeeltelijke privatisering van de nationale telecomoperator, waarbij de staat voor 51 procent eigenaar blijft. In volgende fasen kan verder geprivatiseerd worden. Een tweede voorwaarde voor succes is een verhoging van de capaciteit van human resources. Op zeer korte termijn moeten we opleidingsprogramma’s ontwikkelen om gespecialiseerd personeel te creëren voor tewerkstelling in de ICT-sector. Volgens mij kan dat alleen via hulp van buitenaf.

Halen de bestaande opleidingen onvoldoende hoog niveau om specialisten te vormen?

Mudavadi: Op dit moment staan de opleidingen nog niet op een niveau dat ons toelaat om optimaal te profiteren van de mogelijkheden van de nieuwe technologieën. Ik ben er zeker van dat een betere infrastructuur het opleidingsniveau automatisch zal verhogen.

Sommige Afrikaanse regeringen subsidiëren telecomgebruik. Ook Kenia?

Mudavadi: Subsidiëring lijkt me geen goede strategie. Ze is trouwens niet betaalbaar. Vandaar het belang van partnerships met privéondernemingen in én buiten Afrika. Trouwens, als we zouden beslissen om de telecomtarieven te subsidiëren, zou er meteen protest komen van mensen die voorrang willen verlenen aan de aanleg van wegen of aan andere noden. Onze economie is gewoon niet sterk genoeg om subsidiëring aan te houden. Daarom lijkt het me zinvoller om een klimaat te creëren waarin het aantrekkelijk wordt voor privékapitaal om in ons land te investeren.’